Νατάσα Ρωμανού-Καθηγήτρια Columbia: Γιατί “βράζουν” τα αμερικανικά πανεπιστήμια

Σε χιλιάδες συλλήψεις έχουν προχωρήσει οι Αρχές στις ΗΠΑ σε πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια, με φόντο τις καταλήψεις διαμαρτυρίας για την εμπλοκή των πανεπιστημίων και συνολικά των ΗΠΑ στο αιματοκύλισμα της Γάζας. Συνολικά τις τελευταίες δύο εβδομάδες μετράμε πάνω από 2000 συλλήψεις, βίαιες ως επί το πλείστον, σε δεκάδες αμερικανικά πανεπιστήμια, ένας αριθμός που είχαν να δουν τα αμερικανικά πανεπιστήμια από την εποχή του Βιετνάμ, δηλαδή εδώ και σχεδόν μισό αιώνα. Για τις πρωτοφανείς κινητοποιήσεις συζητάμε στο libre με τη Νατάσα Ρωμανού,  φυσική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Γκόνταρντ της ΝΑΣΑ, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκη.

Μετά από αίτημα της πρυτάνεως του πανεπιστημίου Κολούμπια προς τον υπαρχηγό της αστυνομίας της Νέας Υόρκης και αφού είχε προηγηθεί σύσκεψη μελών της πρυτανικής αρχής και του συμβουλίου διοίκησης του ιδρύματος, αποφασίστηκε για το βράδυ της Τρίτης (30/5) αιφνιδιαστική βίαιη επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων στο κτίριο που είχε καταληφθεί από φοιτητές μέσα στην ιστορική πανεπιστημιούπολη του Μανχάταν. Περίπου 300 άτομα συνελήφθησαν στο Κολούμπια και το City College της Νέας Υόρκης κατά τις διαδηλώσεις υπέρ των Παλαιστινίων. Επίσης, άγρια αστυνομική βία και καταστολή σε βάρος των φιλοπαλαιστίνιων διαδηλωτών είχαμε και στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA).

Η κατάληψη στο Hamilton Hall, που διαλύθηκε τα ξημερώματα της Τετάρτης ώρα Ελλάδας, διήρκεσε λιγότερο από 24 ώρες. Η Rebecca Weiner, αναπληρώτρια επίτροπος του Αστυνομικού Τμήματος της Νέας Υόρκης, ανέφερε ότι «η επιχείρηση δεν είχε σκοπό να σταματήσει την ελευθερία του λόγου. Αντίθετα, αφορούσε την αντιμετώπιση της ομαλοποίησης και ενσωμάτωσης της ρητορικής που σχετίζεται με την τρομοκρατία που έχει γίνει πλέον αρκετά συνηθισμένη στις πανεπιστημιουπόλεις των κολεγίων. Η αστυνομία θέλει να αποτρέψει τη μετατροπή των πανεπιστημιουπόλεων σε χώρους όπου οι άνθρωποι διαπράττουν βανδαλισμούς και άλλα εγκλήματα».

Σύμφωνα με τα αρχεία της εφημερίδας Columbia Daily Spectator η επέμβαση της αστυνομίας έγινε ακριβώς 56 χρόνια μετά από μια αντίστοιχη επιχείρηση το 1968 όταν τότε είχαν συλληφθεί περισσότερα από 700 άτομα που διαδήλωναν κατά του πολέμου στο Βιετνάμ με τους αστυνομικούς τότε να εισβάλουν στο Hamilton Hall μέσα από τούνελ.

Με παρέμβασή του ο Ντόναλντ Τραμπ σε μία από τις εκπομπές του Fox News, όπου γινόταν ζωντανή μετάδοση όσων διαδραματίζονταν στο πανεπιστήμιο Κολούμπια σημείωσε πως οι αστυνομικοί ήταν «απίστευτοι» και «δεν φοβόντουσαν τίποτα». Έσπευσε να σημειώσει πως η επέμβαση της αστυνομίας «θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα. Αλλά δεν έπρεπε ποτέ να φτάσει σε αυτό» αναφερόμενος στην κατάληψη του κτιρίου Hamilton Hall.

And this is why we LOVE the NYPD!@NYPDnews #Columbia_University #ColumbiaUniversityProtest #NYPD pic.twitter.com/y8iiXYpgE5

— Steven Shalowitz (@stevenshalowitz) May 1, 2024

AFTER LOCKING MEDICS INTO JOHN JAY, NYPD AT COLUMBIA PUSHED THREE STUDENTS DOWN THE STAIRS AND DRAGGED OUT ONE PASSED OUT STUDENT. THEY THREW ALL ITEMS DOWN THE STAIRS, ENDANGERING STUDENTS, AND PUSHED A GROUP OF FIVE THAT WERE WALKING WITHOUT RESISTING ARREST. pic.twitter.com/pt6KoY1UqL

— Columbia Students for Justice in Palestine (@ColumbiaSJP) May 1, 2024

Οι κινητοποιήσεις που άρχισαν στο Κολούμπια στα μέσα Απριλίου έχουν εξαπλωθεί σε πανεπιστημιουπόλεις ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες, με χιλιάδες φοιτητές να διατρανώνουν την αντίθεσή τους στην εμπλοκή των ΗΠΑ, στηρίζοντας έμπρακτα το Ισραήλ και ισραηλινές εταιρείες, στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού.

Τα ξημερώματα της Τετάρτης αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε συλλήψεις διαδηλωτών και στο City College στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης.  Την ίδια στιγμή οι φοιτητές που ήταν στην κατασκήνωση υπέρ της Παλαιστίνης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας δέχτηκαν επίθεση από ομάδα ατόμων με μαύρα ρούχα και λευκές μάσκες, φιλοισραηλινούς. Στο Τουλέιν, 14 άτομα συνελήφθησαν, καθώς οι πολιτειακές και τοπικές δυνάμεις βοήθησαν την αστυνομία της πανεπιστημιούπολης να διαλύσει τους διαδηλωτές. Στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, η αστυνομία της πανεπιστημιούπολης ψέκασε με χημικά τους φοιτητές.

Παράλληλα, χάος επικρατεί στην Καλιφόρνια μετά την άγρια αστυνομική έφοδο που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης (ώρα Ελλάδος) σε βάρος των φιλοπαλαιστίνιων διαδηλωτών στο campus του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) με εκατοντάδες αστυνομικούς να ξηλώνουν οδοφράγματα και να κάνουν συλλήψεις, εκτοξεύοντας κρότου λάμψης και λαστιχένιες σφαίρες. Το πλήθος των διαδηλωτών παραμένει ανυποχώρητο με τους φοιτητές να φωνάζουν στις αστυνομικές δυνάμεις «ντροπή σας!». Βαρούν τύμπανα και φωνάζουν συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης, ενώ φωνάζουν στους αστυνομικούς «δεν φεύγουμε! Δεν μας τρομάζετε!».

Police fire an impact munition at protestors. 4:33am pic.twitter.com/EtVN5Humd4

— Sergio Olmos (@MrOlmos) May 2, 2024

Συζητάμε για τα ιστορικά γεγονότα των τελευταίων δύο και πλέον εβδομάδων με τη φυσική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Γκόνταρντ της ΝΑΣΑ, καθηγήτρια στο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, Νατάσσα Ρωμανού.

–Τις κινητοποιήσεις ξεκίνησαν δύο ομάδες αλληλέγγυες στην Παλαιστίνη, αμέσως βρήκαν την αποδοχή πολλών φοιτητών και αυτό πλέον έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Πώς έγινε κι ενώθηκαν τόσοι ετερόκλητοι άνθρωποι; Και μάλιστα οι κινητοποιήσεις βρίσκουν την αποδοχή και εύπορων φοιτητών της Αμερικής. Επίσης, είχαμε καιρό να δούμε κάτι τόσο μεγάλο σε  φοιτητικό ξεσηκωμό;

Οι κινητοποιήσεις είχαν ξεκινήσει νωρίτερα από το περιστατικό που περιγράφετε. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό γιατί δεν το καλύπτουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, αλλά από τον Οκτώβρη του 2013 μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς και την άνιση και βάναυση, γενοκτονική απάντηση των Ισραηλινών, έχουμε διαρκώς διαδηλώσεις κατά του πολέμου και υπέρ της Παλαιστίνης στη Νέα Υόρκη και αλλού. Όμως είναι γεγονός ότι η έντασή τους κορυφώθηκε όσον αφορά τους φοιτητές του Κολούμπια όταν η νέο-εκλεγείσα πρόεδρος του πανεπιστημίου, Νεμάτ Σαφίκ, πρώτη γυναίκα πρόεδρος και Αιγύπτια στη καταγωγή, απέπεμψε από το χώρο του πανεπιστημίου δύο φιλοπαλαιστινιακές οργανώσεις με παραρτήματα σε όλη τη χώρα κατηγορώντας τους ότι παραβιάζουν την αρχές του πανεπιστημίου. Η μια από αυτές είναι η Students for Justice in Palestine και η άλλη είναι η Εβραϊκή Jewish Voice for Peace. Η καταφανής αυτή παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου εξόργισε τους φοιτητές που μια βδομάδα μετά και ενώ η Σαφίκ κατέθετε στο Κογκρέσο τις γνωστές φιλοϊσραηλινές της θέσεις, κατασκήνωσαν μπροστά στη βιβλιοθήκη, σε μια μαζική επίδειξη της μεγάλης αποδοχής του μηνύματός τους από τους φοιτητές και τους καθηγητές του Κολούμπια. Διότι πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στις ΗΠΑ η νέα γενιά Εβραίων, ιδιαίτερα οι νέοι, είναι ως επί το πλείστον κατά του Ισραήλ και του εποικισμού, των διωγμών που υφίστανται και ειδικά κατά της τωρινής κυβέρνησης Νετανιάχου και των άλλων ακρο-δεξιών.

–Columbia is teaching its students the wrong lessons. Using force to break up peaceful protests turns the university into a school for oppression, Washington Post.

Πολλοί νέοι Εβραίοι υποστηρίζουν το κίνημα της αποεπένδυσης από τα Ισραηλινά συμφέροντα, τη παύση οικονομικής και στρατιωτικής υποστήριξής του από τις ΗΠΑ και μάλιστα πολλοί από αυτούς συμμετείχαν στις καταλήψεις του Κολούμπια. Είναι γεγονός ότι οι φοιτητές και φοιτήτριες στο Κολούμπια είναι κυρίως από τη μέση και ανώτερη οικονομικά τάξη, αλλά καταλαβαίνουν ότι τα υπέρογκα δίδακτρα που πληρώνουν τους φορτώνουν ένα δυσβάσταχτο χρέος για μεγάλο μέρος της υπόλοιπης ζωής τους, ενώ αντιμετωπίζουν ένα μέλλον που απειλείται από εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια και τη κλιματική κρίση.

Ωστόσο, μέσω των κοινωνικών δικτυώσεων, οι νέοι σήμερα είναι πολύ περισσότερο και καλύτερα ενημερωμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία για πολλά κοινωνικά και πολιτικά θέματα σε όλο το κόσμο. Οι 15-25ρηδες, αυτοί που κατηγορούνται συνήθως ότι ξοδεύουν πολύ χρόνο στα κοινωνικά δίκτυα ή παίζοντας παιχνίδια ονλάιν, έχουν σφαιρικότερη αντίληψη της κατάστασης, ενημερώνονται πολύ καλά για εξελίξεις και κινητοποιούνται πολύ γρήγορα σε έκτακτες περιπτώσεις. Οργανώνουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά τις κινητοποιήσεις τους από ότι ήταν δυνατό παλαιότερα και για το λόγο αυτό είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τη κρατική καταστολή καλύτερα, είναι πχ ενημερωμένοι πως να αποφύγουν αντιπαλότητες, προβοκάτσιες, αλλά και πως να προστατευθούν νομικά όταν συλληφθούν, ή τραυματιστούν κλπ. Επιπλέον οι νέοι σήμερα είναι πολύ περισσότερο ευαισθητοποιημένοι στα θέματα ανισοτήτων και δεν τους διαφεύγει φυσικά ότι ο Γολιάθ εδώ είναι οι δισεκατομμυριούχοι δωρητές των Πανεπιστημίων με τις πάμπολλες πολιτικές άκρες, που εκβιάζουν κυβερνήσεις και πανεπιστημιακές αρχές για την υποστήριξη του Ισραήλ με κάθε τρόπο και κάτω από όποιες συνθήκες, ενώ ο Δαυϊδ είναι οι φιλειρηνιστές φοιτητές, οι καθηγητές που τους υποστηρίζουν, οι φιλοπαλαιστινιακές οργανώσεις κλπ.

Στις ΗΠΑ η νέα γενιά Εβραίων, ιδιαίτερα οι νέοι, είναι ως επί το πλείστον κατά του Ισραήλ και του εποικισμού, των διωγμών που υφίστανται και ειδικά κατά της τωρινής κυβέρνησης Νετανιάχου και των άλλων ακρο-δεξιών.

Το Κολούμπια θεωρείται από τα πιο προοδευτικά πανεπιστήμια της Αμερικής. Τα αντιπολεμικά κινήματα και οι καταλήψεις το 1968 και το 1972 κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, το 1985 κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, των φυλετικών και κοινωνικών διακρίσεων το 1992 κλπ έδωσαν το έναυσμα της αντίστασης στην υπόλοιπη χώρα, και οδήγησαν τελικά ένα προς ένα τα αιτήματά τους στη δικαίωση, όπως είναι σίγουρο ότι θα συμβεί και τώρα, αργά ή γρήγορα.

Τα Πανεπιστήμια αλλά και οι ευρύτεροι κοινωνικοί χώροι ενεργοποιήθηκαν κατά του πολέμου στον Κόλπο το 1992, στο Αφγανιστάν το 2003 και πιο πρόσφατα. Όμως σήμερα η εναντίωση στο στρατιωτικο-βιομηχανικό συγκρότημα της Αμερικής έχει να κάνει με θέματα όχι μόνο του φιλειρηνικού κινήματος, αλλά και της κλιματικής αλλαγής, των δικαιωμάτων των φυλακισμένων κλπ δηλαδή απλώνεται και αφορά μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας και άρα έχει μεγαλύτερη ορατότητα. Ταυτόχρονα, με τη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και της έλλειψης του αντίπαλου δέοντος, δεν εγείρονται τα πατριωτικά αισθήματα του μέσου Αμερικανού πολίτη. Άλλωστε αυτός ο πόλεμος, όπως και της Ουκρανίας, δεν αφορά καν τα συμφέροντα ή την ασφάλεια του μέσου Αμερικανού πολίτη. Αφορά μόνο τα γεωπολιτικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς των πολιτικών ηγεσιών.

Όμως η κατάσταση είναι ακόμα πιο σύνθετη, αν εστιάσει κάποιος και στις μεγάλες εντάσεις στο εσωτερικό της Αμερικανικής κοινωνία. Οι πρόσφατες καταλήψεις έχουν ως έναυσμα την γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα, αλλά και τους διωγμούς που υφίστανται χρόνια τώρα. Όμως δεν είναι μόνο αυτή η αιτία της εξέγερσης.

Η κοινωνία στις ΗΠΑ «βράζει» από τις πιέσεις των συντηρητικών και των ακροδεξιών κατά της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Κορυφαία πανεπιστήμια κατηγορήθηκαν και απειλήθηκαν με αποχρηματοδότηση πριν λίγο καιρό στο Κογκρέσο γιατί οι πρόεδροί τους αρνήθηκαν να θυσιάσουν την ελευθερία λόγου στο βωμό μιας υποθετικής απειλής.

Οποιοσδήποτε εκφράζεται κριτικά κατά του Ισραήλ και τον εποικισμό των Παλαιστινιακών εδαφών ή τη καθημερινή καταπίεση τους, θεωρείται αντισημίτης και του επιβάλλεται σιωπή. Αν κάποιος ζητήσει αποεπένδυση ή μποϋκοτάρισμα των προϊόντων Ισραηλινού ενδιαφέροντος τότε κατηγορείται για ρατσισμό. Για άλλες χώρες δεν ισχύει βέβαια αυτό, μόνο για το Ισραήλ. Η εργαλειοποίηση του όρου αντισημιτισμός έχει σαν στόχο την τρομοκράτηση και τελικά τη λογοκρισία εκείνων που κάνουν κριτική στη πολιτική του Ισραήλ στη Παλαιστίνη. Πολλοί, και μεταξύ τους αρκετοί Εβραίοι, έχουν συγκρίνει τη περίοδο που ζούμε ως ένα νέο Μακαρθισμό που τελικά θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τους μουσουλμάνους και τους φιλοπαλαιστίνιους αλλά και τους ίδιους τους Εβραίους.

Και ποιος βρίσκεται τελικά πίσω από αυτές τις πρακτικές; Η πολιτική και οικονομική ελίτ της Αμερικανο-Εβραϊκής κοινωνίας έχει τεράστια επιρροή σε όλο το πολιτικό φάσμα (Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους το ίδιο) και αποτελεί μεγάλο μέρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κολούμπια και άλλων μεγάλων πανεπιστημίων όπως του Χάρβαρντ. Αυτοί δεν θέλουν με τίποτα να ακούσουν κριτική κατά του Ισραήλ. Απείλησαν φοιτητές με διωγμούς και τιμωρίες, το χυδαίο και άκρως επικίνδυνο κυνήγι μαγισσών μέσω doxxing, όταν αυτοί εξέφρασαν κριτικές θέσεις για τη κατάσταση, ή συμμετείχαν σε διαδηλώσεις, και τους αποκάλεσαν αντισημίτες. Γενικά η έννοια του αντισημιτισμού έγινε εργαλείο φίμωσης οποιασδήποτε φωνής κριτικής κατά των πρακτικών του Ισραήλ. Επιπλέον οι νέοι σήμερα είναι αντιμέτωποι με διαρκώς μεγαλύτερες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές αντιθέσεις, με το μέλλον τους σε ένα κόσμο καταπιεστικό, χωρίς διεξόδους, με τη κλιματική κρίση να τους απειλεί άμεσα, με εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια κλπ. Αισθάνονται ότι η δημοκρατία και η κοινωνική δικαιοσύνη απειλούνται. Για αυτό επαναστατούν, ενάντια σε κάθε αδικία, και καταπίεση.

–Πολλοί πίστευαν ότι πρόκειται για καταλήψεις που θα κρατήσουν 1-2 μέρες, θα κάνουν ‘’το κομμάτι τους’’ οι φοιτητές και τέλος. Οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται. Πού οφείλεται η διάρκεια αυτή ;

Στην πραγματικότητα η κινητικότητα των φοιτητών ξεκίνησε πέρσι τον Νοέμβριο αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς και όταν διαφάνηκε ότι το Ισραήλ θα αντιδρούσε υπέρμετρα και με μεγάλη βία. Άρα σαφώς δεν ήταν περιορισμένης διάρκειας εξέγερση και κλιμακώθηκε όπως είδαμε τις τελευταίες δύο βδομάδες. Η μεγάλη διάρκεια οφείλεται στην αγριότητα και ωμότητα της υποστήριξης του Ισραήλ από τη κυβέρνηση Μπάιντεν (και όλες τις προηγούμενες επίσης), στο ότι συνδυάζεται με τα άλλα προβλήματα της νεολαίας που προαναφέραμε, και το γεγονός ότι η Δημοκρατία στο δυτικό κόσμο φθίνει και οι ανισότητες διαβρώνουν το κοινωνικό ιστό. Το ερώτημα είναι πως θα διαμορφωθεί η κινηματικότητα από δω και στο εξής.

–Οι ποινές ξεκίνησαν, με τη διοίκηση του Κολούμπια να προχωρά στην αποβολή του εκπροσώπου των φοιτητών. Ακολούθησε βία και καταστολή από την αστυνομία. Πώς εκτιμάτε ότι θα συνεχιστεί η κατάσταση;

Τελικά μετά από δύο βδομάδες φιλειρηνικών διαδηλώσεων και καταλήψεων, ένα βράδυ αργά είδαμε την επέμβαση της αστυνομίας και την ολική κατάλυση της φοιτητικής εξέγερσης με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο. Η πανεπιστημιούπολη εκκενώθηκε και οι μεγάλες σιδερένιες πύλες της κλειδώθηκαν. Μέσα δεν μπορεί να μπει κανείς, εκτός από τους φοιτητές που μένουν στις λίγες εσωτερικές εστίες. Μόνο η πρόεδρος εθεάθη να κάνει μοναχικές βόλτες στο ερημωμένο και αποξενωμένο για εκείνη χώρο και οι εκατοντάδες αστυνομικοί που περιφρουρούν το χώρο, και μάλιστα τρώνε δωρεάν στις φοιτητικές λέσχες που το φαγητό είναι πληρωμένο από τους φοιτητές!

Η απόφαση της διοίκησης του Πανεπιστημίου να ζητήσει την επέμβαση της αστυνομίας ήταν καταλυτική για τις εξελίξεις. Εξαγρίωσε τους φοιτητές, αλλά και τους καθηγητές. Κάναμε πολλές διαδηλώσεις συμπαράστασης , ακόμα και κείνοι που απειλούνται να χάσουν τη δουλειά τους. Μάλιστα χθες ο σύλλογος καθηγητών του Κολούμπια κατέθεσε πρόταση μομφής στη Σύγκλητο κατά της Σαφίκ γιατί παρέκαμψε την γνωμοδότησή τους και ζήτησε την επέμβαση της αστυνομίας. Προβλέπω ότι οι μέρες της θα είναι δύσκολες στο πανεπιστήμιό μας. Δεν χαίρει εκτίμησης ούτε από τους καθηγητές ούτε από τους φοιτητές.

Αλλά είναι γεγονός ότι η εξέγερση εξαπλώθηκε σε πάνω από 100 πανεπιστήμια στη χώρα και το εξωτερικό. Σε όλες τις περιπτώσεις είδαμε κάποιου είδους καταστολή, και με ιδιαίτερη αγριότητα στο δημόσιο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια που εξαγρίωσε και κει όχι μόνο τους φοιτητές αλλά και τους περίοικους. Η αστυνομία που εκπαιδεύτηκε στις βιαιοπραγίες κατά μαύρων, άστεγων και μεταναστών, τώρα εφαρμόζει τη βαναυσότητά της και στους φοιτητές που το μόνο που έκαναν ήταν να διαδηλώνουν κατά του πολέμου. Είναι συσσωρευμένη η οργή της κοινωνίας και ειδικά των νέων κατά του συστήματος που τους αφήνει υπερχρεωμένους, τρομοκρατημένους και με ζοφερό μέλλον, για να χρηματοδοτεί πολέμους συμφερόντων και αδικίας. Για αυτό και διαρκεί τόσο και είναι τόσο έντονη η αντίδρασή τους.

–Μπορούν να φέρουν κάποια αλλαγή αυτές οι κινητοποιήσεις; Μιλάμε για φοιτητές, απλούς πολίτες ενάντια σε ένα ολόκληρο σύστημα. Αν έχετε μιλήσει με φοιτητές σας εκεί, θα θέλαμε να μας πείτε τι σας μεταφέρουν.

Οι φοιτητές αντιδρούν σθεναρά. Δεν έχω ακούσεις κανέναν φοιτητή να παραπονιέται για τις καταλήψεις. Από τους καθηγητές θα έλεγα ένα 80-90% τις στηρίζει. Οι περίοικοι (γιατί είμαι περίοικος) δεν είχαν αρνητική αντίδραση. Δημοσιογράφοι 13 , καθηγητές και περίοικοι καταγγέλλουμε την υπέρμετρη και απολύτως αδικαιολόγητη αγριότητα της αστυνομίας .

Όσον αφορά το τί αλλαγές μπορεί να φέρουν οι κινητοποιήσεις, είναι σίγουρο ότι η διοίκηση του πανεπιστημίου θα υποστεί μεγάλη κριτική και ίσως και οδηγηθεί σε παραίτηση, όχι μόνο της προέδρου αλλά και μελών του διοικητικού συμβουλίου. Σε πολλές περιπτώσεις διόγκωσαν τα γεγονότα, διέσπειραν ψευδείς ειδήσεις, όπως όταν είπαν ότι οι φοιτητές ήταν βίαιοι, ή αντισημιτιστές, ή ότι εξωτερικά στοιχεία μπήκαν στο χώρο και τους παρέσυραν. Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Οι φοιτητές μου λένε ότι μόνο 13 από τα 109 άτομα που συνελήφθησαν μετά τη κατάληψη δεν ήταν φοιτητές. Αλλά αυτό το αφήγημα βόλευε για να δικαιολογηθεί η επέμβαση. Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα και αυτό από την εγκράτεια και σύνεση των φοιτητών.

Τα αιτήματα των της εξέγερσης του Κολούμπια ήταν τα εξής :

1) ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ AΠΟΕΠΕΝΔΥΣΗ

Εκχωρήστε όλα τα οικονομικά του Κολούμπια, συμπεριλαμβανομένου του κεφαλαίου, από εταιρείες και ιδρύματα που επωφελούνται από το ισραηλινό απαρτχάιντ, τη γενοκτονία και την κατοχή στην Παλαιστίνη. Διασφαλίστε τη λογοδοσία αυξάνοντας τη διαφάνεια σχετικά με τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις.

2) ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ

Διακόψτε τους ακαδημαϊκούς δεσμούς με Ισραηλινά πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένου του Παγκόσμιου Κέντρου στο Τελ Αβίβ, του Διπλού Προγράμματος Σπουδών με το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και όλων των προγραμμάτων σπουδών στο εξωτερικό, των υποτροφιών και των ερευνητικών συνεργασιών με ισραηλινά ακαδημαϊκά ιδρύματα. (σ.σ. και τα δύο αυτά προγράμματα είναι παράνομα σύμφωνα με το καταστατικό του πανεπιστημίου Κολούμπια γατί θα κάνουν μεροληπτική επιλογή των φοιτητών, πχ δεν θα δέχονται Άραβες και Παλαιστίνιους. Όμως τα οικονομικά συμφέροντα είναι τεράστια).

3) ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΤΟΠΙΣΕΙΣ

Καμία αρπαγή γης, είτε στο Χάρλεμ , στο Lenapehoking ή στην Παλαιστίνη. Διακοπή της επέκτασης, παροχή αποζημιώσεων και υποστήριξη στέγασης για κατοίκους του Χάρλεμ με χαμηλό εισόδημα. Καμία ανάπτυξη από το Κολούμπια χωρίς πραγματικό έλεγχο από τη κοινότητα.

4) ΟΧΙ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΣΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ

Να τερματιστεί η στοχευμένη καταστολή των Παλαιστινίων φοιτητών και των συμμάχων τους εντός και εκτός πανεπιστημιούπολης, και μέσω πανεπιστημιακών πειθαρχικών διαδικασιών. Αποχρηματοδοτήστε το Public Safety (σ.σ. η αστυνομία του Κολούμπια) και δώστε στη δημοςιότητα και διακόψτε όλους τους δεσμούς με το NYPD (σ.σ. την αστυνομία της Νέας Υόρκης).

5) ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Δημοσιεύστε μια δημόσια δήλωση που ζητά μια άμεση, μόνιμη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, καταγγέλλοντας τη συνεχιζόμενη εκστρατεία γενοκτονίας κατά του παλαιστινιακού λαού και καλέστε τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να το κάνουν επίσης.

Τα αιτήματα αυτά δείχνουν ότι υπάρχουν όχι μόνο ηθικά αλλά και νομικά θέματα με τις επιλογές του Πανεπιστημίου και ίσως ο αγώνας των φοιτητών να τις ακυρώσει. Σήμερα όμως οι νέοι είναι απογοητευμένοι, εξαγριωμένοι και καταπονημένοι. Σε άλλα πανεπιστήμια όπως το Ντάρτμουθ, το Μπράουν και ειδικά το Νορθγουέστερν οι διοικήσεις ήρθαν σε συνεννόηση με τους φοιτητές και συμφώνησαν να μειώσουν ή να περιορίσουν την στήριξη στο Ισραήλ, να καταπολεμήσουν την ισλαμοφοβία και να αυξήσουν τη παρουσία Παλαιστίνιων καθηγητών και φοιτητών στο χώρο τους .

Στο Κολούμπια οι τελειόφοιτοι φοιτητές σκέφτονται τρόπους να δείξουν στη Σαφίκ την απογοήτευσή τους για τη στάση της, ίσως να μποϋκοτάρουν την ομιλία της στη τελετή απονομής πτυχίων, ή να τη γιουχάρουν κ.α. Με λυπεί ιδιαίτερα, αλλά το καταλαβαίνω. Η περιφρούρηση της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου πρέπει να προστατευθούν και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα αλλά και στη κοινωνία. Δυστυχώς τα κυρίαρχα ΜΜΕ διαστρεβλώνουν τα γεγονότα για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των χρηματοδοτών τους. Τα φοιτητικά μέσα, όπως η εφημερίδα Columbia Spectator και ο ραδιοφωνικός σταθμός του Κολούμπια WKCR είναι φάροι δημοσιογραφίας και προσφέρουν διαρκή ρεπορτάζ για καλύτερη ενημέρωση.

Οι διαδηλώσεις φαίνεται να οδηγούν στην αλλαγή στάσης της κοινής γνώμης απέναντι στο κράτος του Ισραήλ και την αποικιοκρατική του πολιτική, και την πιο θετική στάση απέναντι στους Παλαιστίνιους. Ειδικά οι απόψεις των ψηφοφόρων του Δημοκρατικού κόμματος είναι διχασμένες ανάμεσα σε στήριξη του Ισραήλ ή της Παλαιστίνης, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία θέλει τη κυβέρνηση να μη στηρίζει κανένα . Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για την εκλογή του Μπάιντεν, που επιμένει στην φιλοισραηλινή πολιτική του, αλλά και για το Ισραήλ που φαίνεται να απομονώνεται όλο και περισσότερο. Οδεύουμε σε εκλογές με τεράστιο κοινωνικό διχασμό. Ο κίνδυνος επαναφοράς του Τραμπ που θα μας τρόμαζε πέρσι τέτοιο καιρό, φέτος ίσως να φαντάζει ως η τιμωρία του Μπάιντεν για τη στάση που κρατάει στο Παλαιστινιακό. Αλλά νομίζω ο Τραμπ ως πρόεδρος θα είναι χειρότερος και σε αυτό το θέμα.

Τέλος, ανάμεσα στα θετικά που εύχομαι να προκύψουν είναι να γίνει η ισλαμοφοβία, που έχει αυξηθεί ανησυχητικά, αντικείμενο ενός συνειδητού κινήματος αφύπνισης και αλληλεγγύης, όπως το Black Lives Matter ή τα δικαιώματα των μεταναστών , ή το pride, στα πανεπιστήμια όλης της χώρας. Ζούμε σε περίοδο πολλαπλών κρίσεων και η υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου, των μειονοτήτων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να είναι κεντρικό θέμα κοινωνικής εγρήγορσης και γνώμονας των πολιτικών αποφάσεων που παίρνονται και στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Νομίζω ότι οι καταλήψεις του τελευταίου δεκαπενθημέρου βοηθούν σε αυτό.