Ρεπορτάζ: Γιατί οι… “άνθρωποι” κακοποιούν τα ζώα-Πού βρίσκεται η υπόθεση Όλιβερ: “Όλοι φωτογραφίζουν ένα άτομο”

Η χώρα μας βρίσκεται σε μαύρες λίστες ανάμεσα σε χώρες στην Ευρώπη καθώς το φαινόμενο της άγριας κακοποίησης ζώων συντροφιάς και εργασίας λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ένα από τα τελευταία και πιο άγρια περιστατικά αυτό στα Μέγαρα, με την κακοποίηση και θανάτωση αδέσποτου σκύλου με μεταλλική ράβδο. Σε προσπάθεια να ανακοπούν τα ραγδαία αυξανόμενα περιστατικά, η αρμόδια αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Αναστασία Μασούρα παρενέβη με παραγγελία για έρευνα την οποία απέστειλε στον διευθύνοντα την Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας.

Το ίδιο είχε κάνει και με τον Ολιβερ στην Αράχωβα. Το περιστατικό ως προς τον εντοπισμό του δράστη καθώς οι αναφορές κάποιων κτηνιάτρων, ότι το άτυχο σκυλί έπεσε θύμα αγέλης σκύλων, δεν επιβεβαιώνονται από την αρχική εξέταση του σκύλου από την κτηνίατρο της Ιτέας, που ήταν η μόνη που είδε τον Ολιβερ ζωντανό.

Δεν πείθουν όμως ούτε τις εισαγγελικές αρχές, καθώς η κ. Μασούρα έχει αποστείλει διπλή παραγγελία στις αρμόδιες αρχές τόσο για τον ισχυρισμό περί ύπαρξης αγέλης σκύλων στην Αράχωβα, όσο και για την επιστημονική τεκμηρίωση από κτηνίατρο – πολιτευτή της περιοχής, ότι ο Ολιβερ δεν κακοποιήθηκε από άνθρωπο αλλά από αγέλη σκύλων.

• 66 μέρες μετά και δεν έχει έρθει δικαίωση για τον άτυχο Όλιβερ. Στο libre μιλά η Ανθούλα Ανάσογλου, δικηγόρος του ιδιοκτήτη του σκύλου, αλλά και η Μάρθα Πουλτίδου, επικεφαλής Πανελλήνιας Ομάδας για την κακοποίηση των ζώων, ενώ με τη βοήθεια της ψυχολόγου Πηνελόπης Τζίρκα σκιαγραφούμε το προφίλ των ανθρώπων που προβαίνουν σε αυτές τις φρικτές πράξεις.

Το ημερολόγιο έδειχνε 3 Δεκεμβρίου 2023, όταν ολόκληρη η χώρα βρέθηκε παγωμένη μπροστά σε μία φρικτή είδηση. Ο Όλιβερ, στην Αράχωβα, βασανίστηκε άγρια και θανατώθηκε. Ο ιδιοκτήτης του Όλιβερ άφησε για λίγο το σκυλί του να βγει έξω στην αυλή, να πάει βόλτα. Ενώ το περίμενε να επιστρέψει, δεν εμφανίστηκε ποτέ, με την οικογένεια να το αναζητεί μέχρι τα ξημερώματα στους δρόμους.

Τελικά, το βράδυ της Δευτέρας της 4^ης Δεκεμβρίου ενημέρωσαν τον ιδιοκτήτη του χάσκι πως το ζώο εντοπίστηκε σχεδόν ημιλιπόθυμο και βαριά κακοποιημένο. Ο Όλιβερ έφερε χτυπήματα στο κεφάλι, είχε τα πλευρά του σπασμένα και είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά με αιχμηρό αντικείμενο. Εντοπίστηκε με δεμένο το στόμα. Τα τραύματα του Όλιβερ ήταν βαριά και δεν τα κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή.

Η δικηγόρος του ιδιοκτήτη του Όλιβερ, Ανθούλα Ανάσογλου, περιγράφει σε τι σημείο βρίσκεται η υπόθεση.

«Έχουμε κάνει διάφορα αιτήματα στον Εισαγγελέα Λιβαδειάς, όπως καταθέσεις και έρευνα διαφόρων σκύλων της Αράχωβας και κατάσχεση θηλυκών, να δούμε αν υπάρχει κάποιο σκυλί που είναι έγκυος ή γέννησε πρόσφατα. Ζητήσαμε να ερευνηθεί αν υπήρξε DNA πάνω στο σκυλί πέρα από του ιδιοκτήτη. Έχουμε κάνει αίτηση για δεύτερη πραγματογνωμοσύνη» λέει, επισημαίνοντας ωστόσο πως «με τον εισαγγελέα Λιβαδειάς δεν έχουμε καλή επικοινωνία, δεν απαντάει στα αιτήματά μας, οπότε απευθυνόμαστε στον προϊστάμενό του, τον εισαγγελέα Λαμίας».

Και συνεχίζει: «Από το Α.Τ. Διστόμου μας λένε ότι εξετάζονται διάφοροι άνθρωποι και παίρνουν καταθέσεις, αλλά δεν έχουμε την ενημέρωση -που θα έπρεπε».

Πολλά ακούγονται γι’ αυτή την υπόθεση αλλά η ομερτά της Αράχωβας φαίνεται πως καλά κρατεί. Η δικηγόρος σχολιάζει: «όλες οι μαρτυρίες μιλούν για ένα άτομο, όλες για το ίδιο άτομο. Δεν ξέρουμε αν είναι αυτός πίσω από την κακοποίηση, η Δικαιοσύνη θα το πει, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένας που να λέει διαφορετικό όνομα. Υπάρχουν και άνθρωποι που το έχουν δει. Ελπίζουμε να πάνε να μιλήσουν. Πάντως όλοι ‘’δείχνουν’’ το ίδιο άτομο. Έχει κακοποιητικό παρελθόν με ζώα. Θεωρεί ότι το δίκιο είναι πάντα με το μέρος του και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Έχει όνομα».

Η Μάρθα Πουλτίδου έχει αφιερώσει τη ζωή της στα κακοποιημένα ζώα. Είναι επικεφαλής της Πανελλήνιας Ομάδας για την κακοποίηση των ζώων και μιλά στο libre για αυτή τη διαφορετική υπόθεση που τη συγκλόνισε.

«Πάντα γίνονταν κακοποιήσεις, τώρα απλώς τις μαθαίνουμε περισσότερο και πιο εύκολα λόγω του διαδικτύου. Πάντα υπήρχαν, αλλά όχι σε αυτόν τον βαθμό. Πίστευα ότι σε αυτή την υπόθεση δε θα υπάρξει ατιμωρησία, ότι μόνο και μόνο που ήταν τόσο βασανιστικός ο θάνατος του Όλιβερ θα έκαναν τα πάντα οι Αρχές. Τώρα βλέπουμε ότι τα φώτα έσβησαν…» θα πει αρχικά.

Κάνει λόγο για «συγκάλυψη». «Όλη η Ελλάδα ξέρει ποιος το έκανε και οι Αρχές ούτε καν κινούνται. Έχει πληροφορίες από τις μαρτυρίες και τις καταθέσεις ο κακοποιητής και πάει κάνει και μηνύσεις» αποκαλύπτει, βλέποντας σκοπιμότητα πίσω από την καθυστέρηση των ερευνών της υπόθεσης.

«Βγήκε ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Κώστας Κατσαφάδος και είπε ότι το πόρισμα θα καθαρίσει το όνομα της Αράχωβας. Και το πόρισμα το έβγαλε ‘’δικός τους’’, ο κ. Παπαϊωάννου του ΑΠΘ και το έβγαλε βλέποντας φωτογραφία! Είδε αιμορραγικό σοκ, λέει από τη φωτογραφία. Για να καταλήξεις σε αιμορραγικό σοκ έχει προηγηθεί ακατάσχετη αιμορραγία. Πού την είδε μέσα από μία φωτογραφία;» διερωτάται η κα. Πουλτίδου.

«Έχουμε ζητήσει να οριστεί και δεύτερος και τρίτος πραγματογνώμονας» σημειώνει, μιλώντας για μία υπόθεση με πολλά κενά. «Τα σπλάχνα του ζώου δεν υπάρχουν, τα πέταξαν. Οι ιστοί του ζώου θα έπρεπε να κρατηθούν αλλά τους πέταξαν. Τους πέταξαν οι κτηνίατροι που έβαλαν να κάνουν τη νεκροτομή. Ήταν οι κτηνίατροι της Περιφέρειας. Δεν ξέρουν οι άνθρωποι τι θα πει νεκροτομή. Δημόσιοι υπάλληλοι είναι, ελέγχους σε μαντριά και στάνες κάνουν».

Και η κα. Πουλτίδου αναφέρει πως «όλοι φωτογραφίζουν ένα άτομο». «Θα το δώσουμε το όνομα αν δεν τον μαζέψουν. Βλέπουμε ότι όσο υπάρχει ατιμωρησία, το κακό συνεχίζεται. Υπάρχει μιμητισμός. Το είδαμε και στα Μέγαρα» και από την πλευρά της δηλώνει με σιγουριά πως «μόνο νεκρή θα την αφήσω την υπόθεση –θα το πάμε μέχρι τέλους».

Το προφίλ των κακοποιητών

«Η κακοποίηση ενός ζώου είναι η κάθε μορφής βίαιη συμπεριφορά απέναντι του ή η παραμέληση του. Οι άνθρωποι που μπορούν να κακοποιήσουν ή να θανατώσουν ένα ζώο, πολύ συχνά, είναι ή μπορούν να γίνουν κακοποιητικοί και στις σχέσεις τους με τους ανθρώπους, λόγω της προσωπικότητας τους» περιγράφει στο libre η ψυχολόγος Πηνελόπη Τζίρκα

κι εξηγεί:

«Ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό που οδηγεί κάποιον σε τέτοια επιθετική συμπεριφορά είναι η απουσία ενσυναίσθησης και συμπόνιας. Συνήθως είναι άνθρωποι που προέρχονται και οι ίδιοι από κακοποιητικά περιβάλλοντα (οικογένεια, σχολειο) και δεν έχουν εγκαθιδρύσει ασφαλείς και ουσιαστικούς συναισθηματικούς δεσμούς με ανθρώπους γύρω τους, πέρα από την κακοποίηση που οι ίδιοι μπορεί να υπέστησαν, συχνά μπορεί να γίνονταν και οι ίδιοι μάρτυρες κακοποίησης ζώων από τα πρόσωπα φροντίδας τους.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μιμούνται επιθετικές συμπεριφορές, να δυσκολεύονται στην επικοινωνία, την κοινωνικοποίηση τους και να εκδηλώνουν πολλών ειδών παραβατικές συμπεριφορές. Ακόμη οι θύτες χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και αίσθηση ανεπάρκειας και αυτό τους οδηγεί σε πράξεις βίας που απευθύνονται σε πιο αδύναμα ή ανήμπορα πλάσματα ως μια πράξη επιβολής εξουσίας και ελέγχου. Η σεξουαλική κακοποίηση ενός ζώου συνδέεται επίσης με σεξουαλικές δυσλειτουργίες που εμφανίζει ο δράστης».

Όπως επισημαίνει, «Παρόλο που δεν υπάρχει κάποια ειδική ψυχική διαταραχή που να χαρακτηρίζει τους ανθρώπους αυτούς, υπάρχουν έρευνες που συνδέουν την κακοποίηση των ζώων με την εμφάνιση ψυχοπαθολογίας και ιδιαίτερα με την αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας» και υπογραμμίζει πως «σε κάθε περίπτωση τα άτομα που κακοποιούν ζώα χρειάζονται την άμεση παρέμβαση ενός ειδικού ψυχικής υγείας».

Καταληκτικά, σχολιάζει: «Η βία λειτουργεί τις περισσότερες φορές ως ένας φαύλος κύκλος και επαναλαμβάνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όταν το θύμα έχει την εξουσία να λειτουργήσει ως θύτης αυτή τη φορά. Η συνειδητοποίηση του πόνου και του τραύματος που έχει υποστεί κανείς και η ανάληψη ευθύνης για τις δικές του πράξεις και του πόνου που αυτές προξενούν είναι ο μόνος τρόπος να σπάσει αυτός ο κύκλος».