Το στρες και το άγχος φαινομενικά μοιάζουν ίδια… αλλά ουσιαστικά δεν είναι

Αισθάνεσαι εκνευρισμό, ο ύπνος σου έχει διακοπεί και οι σκέψεις σου τρέχουν γρήγορα. Είναι απλώς μια αγχωτική εβδομάδα ή κάτι πιο σοβαρό; Το στρες και το άγχος έχουν πολλά κοινά συμπτώματα, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα—και η αντιμετώπιση του άγχους απαιτεί μια ελαφρώς διαφορετική προσέγγιση από την αντιμετώπιση του στρες. Δείτε τι πρέπει να γνωρίζετε.

«Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τις λέξεις «στρες» και «άγχος» εναλλακτικά», λέει η Judith S. Beck, πρόεδρος του Ινστιτούτου Beck για τη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία. «Ενώ τα συμπτώματά τους αλληλεπικαλύπτονται, υπάρχουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους».

Το άγχος προκύπτει όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει απαιτήσεις μεγαλύτερες από αυτές που πιστεύει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Συχνά πυροδοτεί αρνητικά συναισθήματα όπως εκνευρισμό, θυμό ή θλίψη, μαζί με σωματικά συμπτώματα όπως ταχυπαλμία, στομαχικές διαταραχές και τεταμένους μύες.

Το άγχος συχνά έχει μια σαφή εξωτερική αιτία και εξαρτάται από την περίσταση.

Μόλις περάσει το συμβάν, «η ένταση μιας αντίδρασης στο στρες συνήθως μειώνεται», λέει ο Beck.

Το άγχος, από την άλλη πλευρά, μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και όταν δεν υπάρχει σαφής αιτία και τείνει να παραμένει. Είναι επίσης συνήθως δυσανάλογο με οποιαδήποτε αγχωτική κατάσταση στη ζωή ενός ατόμου.

Το στρες μπορεί να κλιμακωθεί σε άγχος

«Το στρες και το άγχος μπορεί να βρίσκονται σε συνεχές», λέει ο Μπεκ. «Εάν το στρες συνεχιστεί και οι προσπάθειες για την υπερνίκηση του δεν λειτουργήσουν, τα άτομα μπορεί να αναπτύξουν μια αγχώδη διαταραχή».

Τι συμβαίνει στο σώμα σας όταν είστε αγχωμένοι

Όταν είστε αγχωμένοι, το σώμα σας μπαίνει σε κατάσταση μάχης ή φυγής . Εκκρίνετε κορτιζόλη και αδρεναλίνη, ο καρδιακός σας ρυθμός αυξάνεται, μπορεί να έχετε δύσπνοια και το σώμα σας ενεργοποιείται περισσότερο. Είναι το σώμα σας που λέει: «Ας το χειριστούμε αυτό».

Αυτή η αντίδραση είναι χρήσιμη όταν υπάρχει μια βραχυπρόθεσμη πρόκληση, αλλά μπορεί να είναι επιβλαβής εάν ενεργοποιηθεί χρόνια. Οι αντιδράσεις στο στρες υποχωρούν όταν η απειλή ή η ζήτηση υποχωρήσει.

Οι αγχώδεις διαταραχές, ωστόσο, περιλαμβάνουν μια πιο διαρκή κατάσταση αυξημένης διέγερσης και επαγρύπνησης.

«Με το άγχος, το ίδιο σύστημα μπορεί να παραμένει ενεργοποιημένο, ακόμα και όταν δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος. Ο εγκέφαλός σας είναι κολλημένος σε έναν κύκλο πρόβλεψης προβλημάτων, επομένως το σώμα σας αντιδρά συνεχώς σαν να υπάρχει κάτι να διορθωθεί, ακόμα και όταν δεν υπάρχει», λέει η Nina Westbrook, θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας και ιδρύτρια της κοινότητας ψηφιακής ευεξίας Bene . «Είναι εξαντλητικό, επειδή το νευρικό σας σύστημα δεν έχει ανάπαυλα».

Η ακριβής επισήμανση των συναισθηματικών σας εμπειριών, όπως το στρες ή το άγχος, μπορεί να είναι ένα πρώτο βήμα στην επιλογή της καλύτερης στρατηγικής αντιμετώπισης ή θεραπείας.

«Το να ονομάζεις αυτό που νιώθεις είναι πιο ισχυρό από ό,τι νομίζεις», λέει ο Westbrook. «Σου δίνει ένα σημείο εκκίνησης. Αν μπορείς να πεις, “Αυτό είναι άγχος”, μπορείς να αρχίσεις να συνδέεις το συναίσθημα με την πηγή του».

Το άγχος μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με το ερέθισμα. Αν, για παράδειγμα, ανησυχείτε για μια επερχόμενη παρουσίαση, η καλύτερη διαχείριση του χρόνου μπορεί να σας ηρεμήσει. Σε άλλες περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να θέσετε περισσότερα όρια ή να ζητήσετε υποστήριξη, προτείνει η Westbrook. Άλλες στρατηγικές μείωσης του άγχους περιλαμβάνουν τη διαίρεση των απαιτητικών εργασιών σε μικρότερα, εφικτά βήματα, μια σύντομη βόλτα, την κοινοποίηση των εμπειριών σας με έναν έμπιστο φίλο και το να δώσετε στον εαυτό σας την άδεια να πει «όχι τώρα», λέει η Beck.

Η διαχείριση του άγχους δεν βασίζεται τόσο στην αντιμετώπιση ενός μεμονωμένου παράγοντα που το προκαλεί, καθώς το συναίσθημα τείνει να επιμένει σε διαφορετικές καταστάσεις. «Μπορεί να στραφείτε στην ηρεμία του νευρικού σας συστήματος και στην επεξεργασία πρακτικών ή τεχνικών γείωσης που γνωρίζετε ότι λειτουργούν για εσάς», λέει ο Westbrook.

Το άγχος μπορεί επίσης να απαιτεί πιο εντατικές γνωστικές-συμπεριφορικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στην αλλαγή των αρνητικών προτύπων σκέψης.

Οι βαθιές αναπνοές, οι πρακτικές ενσυνειδητότητας και η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων άγχους στη στιγμή και με την πάροδο του χρόνου. Η Westbrook συνιστά τον συστηματικό περιορισμό των ερεθισμάτων, τη μείωση της καφεΐνης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη δημιουργία και την τήρηση μιας ρουτίνας και την εξάσκηση θετικής αυτοδιάθεσης για την αντιμετώπιση του άγχους.

« Η θεραπεία μπορεί επίσης να αλλάξει τα δεδομένα», λέει ο Westbrook. «Σας δίνει εργαλεία, αλλά το πιο σημαντικό, έναν ασφαλή χώρο για να επεξεργαστείτε».