Μαργαρίτα Θεοδωράκη: Με αγνοούν και με κοροϊδεύουν – Δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ για την επιχείρησή μου

 Μαργαρίτα Θεοδωράκη: Με αγνοούν και με κοροϊδεύουν – Δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ για την επιχείρησή μου

Η Μαργαρίτα Θεοδωράκη, κόρη του Μίκη, σε συνέντευξή της αναφέρθηκε εκ νέου στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.

«Είμαστε άπραγοι από το καλοκαίρι του 2019, ενώ το καλοκαίρι του 2020 κάναμε 5 συναυλίες, μπορείς να ζήσεις μ’ αυτό; Είμαι ανασφάλιστη, καθώς έχω δώσει του κόσμου τα λεφτά στα ΤΕΒΕ, ΙΚΑ… Πολλά λεφτά και δεν πρόλαβα να μπω στη σύνταξη, όπως έμπαιναν όλοι στα 50. Τώρα είναι να μπω στα 65, αλλά από το 2012 είμαι ανασφάλιστη. Τι να πληρώνω, πώς να το πληρώνω; Παλιά δεν μπορούσα να πάω ούτε στο δημόσιο νοσοκομείο, δεν έχω ούτε ιδιωτική ασφάλιση, θα πάρω μια σύνταξη στα 67, κι ελπίζω μ’ αυτά που έχω δώσει ν’ ανέβει, αλλιώς θα είναι γύρω στα 400 ευρώ. Έχω πληγεί από το ΔΝΤ και μετά, ήταν μεγάλη καταστροφή. Εδώ και δύο χρόνια υπάρχει μια μίζερη κατάσταση» αναφέρει σε δηλώσεις της στο Λοιπόν.

Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης του καιρού

«Δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχω καλύτερη αντιμετώπιση από την πολιτεία, επειδή είμαι κόρη του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά το παράπονο μου είναι να μας χρησιμοποιούσαν κι εμάς, να μας έβαζαν στις εκδηλώσεις που κάνουν, έβαζαν άλλους. Είμαστε ορχήστρα 25 χρόνων και παρουσιάζουμε Θεοδωράκη κι όχι τον κ. Τάκη. Να μη μας δώσουν ούτε μια συναυλία; Επίσης, δεν έχω πάρει ποτέ ούτε ένα επίδομα, ούτε ένα ευρώ. Γιατί να μην πάρω ένα ευρώ, που έχω μια επιχείρηση και μου απαγορεύουν να λειτουργώ; Έχω στείλει επιστολές σε όλους, όχι να πω βοηθήστε με, είμαι ζητιάνα, αλλά για τα δικαιώματα μου. Με αγνοούν και με κοροϊδεύουν. Όταν βγήκα στο Facebook να ζητήσω βοήθεια, αυτοί γέλαγαν που με “κράξανε”. Τώρα στο “Ελλάδα 2021”, δεν υπάρχει ένα μουσικό έργο του Θεοδωράκη. Τα έργα του πατέρα μου, που ήταν επαναστατικά, είναι διαχρονικά. Άμα είχαν προγραμματίσει κάτι, δεν θα το έλεγαν στον πατέρα μου; Είναι ντροπή τους» προσθέτει.

Όσον αφορά την υγεία του πατέρα της δήλωσε ότι «Καλά είναι εκεί που είναι, ζει στο κρεβάτι του, στον καναπέ, είναι με τη μαμά, στη ρουτίνα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να σηκωθεί… Είναι στενάχωρο πολύ».