Guardian: Μπορεί ο Μαμντάνι να κάνει τις προσδοκίες πραγματικότητα; Τα εμπόδια που θα βρει

Ο νεοεκλεγείς σοσιαλιστής καλείται να υλοποιήσει ριζοσπαστικές δεσμεύσεις για ενοίκια, παιδική μέριμνα και φορολογία των πλουσίων. Μπορεί να το επιτύχει;

Μετά από περισσότερο από έναν χρόνο γεμάτων φιλόδοξες υποσχέσεις για πάγωμα των ενοικίων και δωρεάν παιδική φροντίδα, ο Ζόχραν Μάμντανι ξυπνά την Τετάρτη με μια τεράστια πρόκληση σύμφωνα με ανάλυση του Guardian: να κάνει αυτές τις υποσχέσεις πραγματικότητα στη Νέα Υόρκη. Ο 34χρονος δημοκρατικός σοσιαλιστής διεξήγαγε την πιο φιλόδοξη εκστρατεία δημάρχου των τελευταίων ετών, συγκεντρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές χάρη στις τολμηρές του δεσμεύσεις να κάνει τη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ προσιτή σε όλους.

Η εκστρατεία του έκανε τον Μάμντανι παγκόσμιο φαινόμενο και ενέπνευσε χιλιάδες Νεοϋορκέζους, με σχεδόν 100.000 εθελοντές να συμμετέχουν. Ενίσχυσε την αριστερά πέρα από τα όρια της πόλης, κινητοποιώντας προοδευτικούς σε όλη την Αμερική να διεκδικήσουν αξιώματα, ενώ η επιτυχία του αναμένεται να επηρεάσει το Δημοκρατικό Κόμμα ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του επόμενου έτους.

Η άλλη όψη του νομίσματος είναι σαφής: οι προσδοκίες των κατοίκων της Νέας Υόρκης έχουν εκτοξευθεί και πλέον ο Μάμντανι καλείται να ανταποκριθεί. Αυτό θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο, όταν θα εγκατασταθεί στο επίσημο δημαρχιακό μέγαρο Gracie Mansion, αλλά προς το παρόν μπορεί να γιορτάσει πως έδωσε στους πολίτες της πόλης κάτι που έλειπε επί δημαρχίας του Έρικ Άνταμς: ελπίδα.

«Για τους Νεοϋορκέζους είναι μια μικρή ακτίνα φωτός σε μια περίοδο σκοταδιού», σχολίασε ο Usamah Andrabi, διευθυντής επικοινωνίας της προοδευτικής οργάνωσης Justice Democrats.

Το φως αυτό άγγιξε και άλλους. Πάνω από 10.000 άνθρωποι εγγράφηκαν στην αριστερή πλατφόρμα Run for Something μέσα σε δύο μήνες μετά τη νίκη του Μάμντανι στις δημοκρατικές προκριματικές, με ενδιαφέρον να διεκδικήσουν οι ίδιοι αξιώματα. Στη Νέα Υόρκη, η προσβάσιμη και φιλική προς τα κοινωνικά δίκτυα εκστρατεία του κέρδισε κυρίως νέους και πρωτοεκλογείς – σύμφωνα με τις αρχές, καταγράφηκε η μεγαλύτερη συμμετοχή στην πρόωρη ψηφοφορία σε μη προεδρικές εκλογές στην ιστορία της πόλης.

Η σύγκρουση με το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος

«Οι δημοκρατικοί ψηφοφόροι, συμπεριλαμβανομένων των Νεοϋορκέζων, είχαν συνηθίσει να τους παρουσιάζουν πολιτικούς όπως ο Άντριου Κουόμο ως τη μόνη εναλλακτική απέναντι στους Ρεπουμπλικανούς», ανέφερε ο Andrabi. «Η νίκη του Ζόχραν αποδεικνύει ότι μπορείς να τα βάλεις με τις εταιρείες ακινήτων, το λόμπι του Ισραήλ, τους Ρεπουμπλικανούς και τους δισεκατομμυριούχους – και οι ψηφοφόροι το στηρίζουν».

Η αναμέτρηση έφερε αντιμέτωπους τον Μάμντανι με τον 67χρονο πρώην κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, τον Κουόμο, σε μια κούρσα που θεωρήθηκε τεστ για το μέλλον του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Κουόμο, κεντρώος και προσωποποίηση του κομματικού κατεστημένου, είχε ισχυρή οικονομική στήριξη από τους υπερπλούσιους της πόλης – ακόμη και Ρεπουμπλικανούς – αλλά υπέστη βαριά ήττα.

Αυτό δημιουργεί δίλημμα για την ηγεσία του κόμματος. Ο Chuck Schumer, επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Γερουσία, δεν υποστήριξε καν τον Μάμντανι. Ο Hakeem Jeffries, αρχηγός στη Βουλή, έδωσε χλιαρή στήριξη μόλις μία εβδομάδα πριν τις εκλογές. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το σημερινό Δημοκρατικό Κόμμα είναι αντιδημοφιλές σε εθνικό επίπεδο και η ανάγκη για αλλαγή είναι εμφανής – κάτι που δύσκολα θα αγνοήσει η ηγεσία στο μέλλον.

Μεγάλες δεσμεύσεις, μεγάλες προκλήσεις

Στο μεταξύ, ο Μάμντανι πρέπει να ξεκινήσει δουλειά. Έχει αναλάβει σημαντικές δεσμεύσεις για στέγαση, μεταφορές και παιδική μέριμνα· τώρα το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να τις υλοποιήσει. Σε μια πόλη που φημίζεται για τον γρήγορο ρυθμό ζωής της, παραμένει ανοιχτό αν οι Νεοϋορκέζοι θα δείξουν υπομονή όσο εκείνος προσαρμόζεται στα νέα του καθήκοντα.

«Είναι αμφίβολο αν έχουν καθόλου υπομονή», λέει ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Grant Reeher από το πανεπιστήμιο Syracuse. «Ο Μάμντανι πρέπει να μετατρέψει τις ιδέες του σε πολιτική πράξη – κάτι δύσκολο στη Νέα Υόρκη, που θεωρείται ίσως η δεύτερη πιο απαιτητική πολιτική θέση στις ΗΠΑ μετά τον πρόεδρο».

Σημαντικό πλεονέκτημα της εκστρατείας Μάμντανι ήταν ότι δεν αρκέστηκε σε υποσχέσεις· εξήγησε πώς θα χρηματοδοτήσει τα σχέδιά του: με αύξηση του εταιρικού φόρου στη Νέα Υόρκη και επιβολή φόρου 2% στους πολύ πλούσιους κατοίκους. Όμως αυτό απαιτεί συνεργασία με τη νομοθετική συνέλευση της Πολιτείας – καθώς θα παραιτηθεί από τη θέση του βουλευτή για να αναλάβει δήμαρχος – και διαπραγματεύσεις με την κυβερνήτη Kathy Hochul, που έχει δηλώσει αντίθεση σε νέους φόρους εισοδήματος.

Ανοιχτά μέτωπα με την Πολιτεία και την Ουάσιγκτον

Παράλληλα, η παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ, πρώην Νεοϋορκέζου και προέδρου των ΗΠΑ, αποτελεί σκιά: έχει απειλήσει ότι αν επανεκλεγεί θα περικόψει χρηματοδότηση προς την πόλη αλλά και ότι θα απελάσει τον ίδιο τον Μάμντανι. Αν υπάρξουν εμπόδια στην υλοποίηση πολιτικών λόγω τέτοιων πιέσεων ή εξαιτίας της κυβερνήτου Χόκουλ, ίσως η ευθύνη δεν βαρύνει αποκλειστικά τον νέο δήμαρχο.

«Αν υπάρξει σύγκρουση για την πολιτική κατεύθυνση, ίσως δεν θεωρηθεί μόνο υπεύθυνος ο Μάμντανι», εξηγεί ο Reeher. «Εξαρτάται ποιος θα χρεωθεί την αποτυχία – αν τα εμπόδια προκύψουν λόγω άρνησης συνεργασίας από την Πολιτεία ή πιέσεων από τον Λευκό Οίκο».

Μια νέα σχέση με τους πολίτες της Νέας Υόρκης

Ο Μάμντανι ξεκινά τη θητεία του απολαμβάνοντας θετική διάθεση στην κοινωνία – σαφώς μεγαλύτερη απ’ όση είχε ο προκάτοχός του Άνταμς. Εδώ κι έναν χρόνο βρίσκεται διαρκώς στους δρόμους της πόλης: οργανώνοντας κυνήγια θησαυρού ή ποδοσφαιρικά τουρνουά, χορεύοντας σάλσα ή κάνοντας τάι τσι σε κέντρο ηλικιωμένων στο Μανχάταν.

Έχει μιλήσει ανοιχτά για τον πόνο που προκαλεί η ισλαμοφοβία μετά από σχόλια αντιπάλων του και δεν δίστασε να δημοσιοποιήσει βίντεο όπου μιλά ισπανικά, ουρντού και χίντι κατά τη διάρκεια της καμπάνιας. Με αυτά τα στοιχεία κατάφερε να δώσει ενέργεια στους πολίτες της Νέας Υόρκης ήδη από το λανσάρισμα της καμπάνιας του τον περασμένο Οκτώβριο.

Σε εκείνο το βίντεο ο Μάμντανι εξέφρασε τη δυσκολία ζωής στη Νέα Υόρκη: την πάλη με τα ενοίκια και το κόστος παιδικής φροντίδας, τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης. «Η ζωή δεν χρειάζεται να είναι τόσο δύσκολη», είπε στους ψηφοφόρους.

Καθώς ετοιμάζεται τώρα να μετατρέψει τις προεκλογικές δεσμεύσεις σε πράξεις ως δήμαρχος, ίσως συχνά σκεφτεί κι εκείνος πως «η ζωή δεν χρειάζεται να είναι τόσο δύσκολη» – ούτε για έναν δήμαρχο.