Ριφιφί: Η ιστορία πίσω από την υπερπαραγωγή του Τσαφούλια- Η ταινία του Ντασέν και η ανεξιχνίαστη ληστεία στην Τράπεζα Εργασίας το 1992
Το επίσημο τρέιλερ της σειράς «Ριφιφί», μας δίνει μια καλή γεύση από την πολυαναμενόμενη, νέα δημιουργία του Σωτήρη Τσαφούλια, λίγο πριν την πρεμιέρα της, τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου.
Η νέα παραγωγή μυθοπλασίας της Cosmote TV σε σενάριο Βασίλη Ρίσβα και Δήμητρας Σακαλή, περιλαμβάνει έξι επεισόδια και θα προβάλλεται κάθε Δευτέρα στις 23:00 αποκλειστικά στο COSMOTE CINEMA 1. Αμέσως μετά την προβολή του στο κανάλι, κάθε νέο επεισόδιο της σειράς θα είναι διαθέσιμο On Demand, σε 4Κ ανάλυση.
Το «Ριφιφί» είναι εμπνευσμένο από την περιβόητη ληστεία σε τράπεζα της Αθήνας το 1992. Ποιοι το έκαναν και γιατί; Οι Αρχές μίλησαν για οργανωμένο έγκλημα, τρομοκρατικές οργανώσεις και ιδιαίτερα μορφωμένους και αδίστακτους δράστες.
Ήταν, όμως, πράγματι έτσι; Με τη δύναμη της μυθοπλασίας, η νέα παραγωγή της COSMOTE TV συνδυάζει τη μεγαλύτερη ληστεία που έγινε ποτέ στην Ελλάδα με μια αληθινή ιστορία ανθρώπινης τραγωδίας, δημιουργώντας μια ανθρωποκεντρική σειρά, γεμάτη συγκίνηση κι έντονα στοιχεία χιούμορ.


Συντελεστές
Παραγωγή: COSMOTE TV
Εκτέλεση Παραγωγής: Tanweer Productions
Σενάριο: Βασίλης Ρίσβας, Δήμητρα Σακαλή
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Τσαφούλιας
Παραγωγός: Διονύσης Σαμιώτης
Executive producers: Δημήτρης Μιχαλάκης, Φαίη Τσιτσιπή
Line Producer: Πάνος Πετρόπουλος
Δ/ντης Φωτογραφίας: Claudio Bolivar
Production Designer: Μιχάλης Σαμιώτης
Μουσική: Ted Reglis
Μοντάζ: Γιώργος Γεωργόπουλος
Ενδυματολόγος: Άγις Παναγιώτου
Art Director: Μυρτώ Δασκαρόλη
Ηχοληψία: Πάνος Παπαδημητρίου
Make up artist: Κατερίνα Βαρθαλίτου
Hair Stylist: Γιώργος Ταμπακάκης
Sound design & mixing: Κώστας Βαρυμποπιώτης, Άρης Λουζιώτης
Colorist: Δημήτρης Μανουσιάκης
VFX: Έλενα Τοπούζογλου, Tony Alamo

Η πραγματική ιστορία
Το «ριφιφί του αιώνα» αναφέρεται στη θρυλική, ανεξιχνίαστη διάρρηξη που συνέβη στην Τράπεζα Εργασίας (κεντρικό κατάστημα, οδός Καλλιρρόης) στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο του 1992.
Η Ιστορία του «Ριφιφί» τα Χριστούγεννα του 1992
Η διάρρηξη θεωρείται μία από τις πιο εντυπωσιακές και μεθοδικές εγκληματικές ενέργειες στα ελληνικά χρονικά, λόγω του ευφάνταστου τρόπου με τον οποίο πραγματοποιήθηκε και του γεγονότος ότι οι δράστες δεν βρέθηκαν ποτέ.
- Ο Τρόπος: Οι δράστες εφάρμοσαν την κλασική μέθοδο του «ριφιφί» (από την ομώνυμη γαλλική ταινία του 1955), η οποία περιλαμβάνει τη διάνοιξη τούνελ. Συγκεκριμένα, έσκαψαν ένα υπόγειο πέρασμα μήκους περίπου 25 μέτρων, ξεκινώντας από την ξεχασμένη κοίτη του υπόγειου ποταμού Ιλισού και καταλήγοντας κατευθείαν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.
- Ο Χρόνος: Η ληστεία έγινε παραμονές Χριστουγέννων του 1992, εκμεταλλευόμενοι προφανώς τις αργίες για να έχουν τον απαραίτητο χρόνο.
- Η Λεία: Οι ληστές παραβίασαν 301 από τις 1.151 θυρίδες πελατών και απέσπασαν χρήματα (εκτιμήσεις έκαναν λόγο για περίπου 5 δισεκατομμύρια δραχμές, δηλαδή περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ σε σημερινά χρήματα) και αντικείμενα μεγάλης αξίας.
- Το Μυστήριο: Το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη μέχρι σήμερα και κανείς από τους φυσικούς αυτουργούς δεν έχει συλληφθεί.
Το “Ριφιφί” του Ζυλ Ντασέν που…ενέπνευσε την μεγάλη ληστεία της Αθήνας
Η γαλλική ταινία «Ριφιφί» (πρωτότυπος τίτλος: Du rififi chez les hommes), σε σκηνοθεσία του Ζιλ Ντασέν (Jules Dassin) το 1955, είναι ένα κλασικό φιλμ νουάρ και θεωρείται ευρέως μία από τις καλύτερες ταινίες ληστείας (heist movies) όλων των εποχών. Η ιστορία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ωγκύστ Λε Μπρετόν.
Η Ιστορία
Η πλοκή ακολουθεί τον Τόνι (Tony le Stéphanois), έναν ηλικιωμένο και ταλαιπωρημένο διαρρήκτη που βγαίνει από τη φυλακή μετά από πέντε χρόνια. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, ανακαλύπτει ότι η πρώην κοπέλα του, Μαντό (Mado), έχει γίνει ερωμένη ενός αντίπαλου γκάνγκστερ και βαρόνου ναρκωτικών, του Πιερ Γκρούτερ (Pierre Grutter).
Αρχικά απρόθυμος να επιστρέψει στην εγκληματική ζωή, ο Τόνι εξοργίζεται από την κατάσταση και αποφασίζει να συμμετάσχει σε μια πιο φιλόδοξη ληστεία, την οποία του προτείνουν οι φίλοι του, Ζο (Jo le Suédois) και Μάριο (Mario Ferrati).
Η ομάδα, μαζί με έναν Ιταλό ειδικό στα χρηματοκιβώτια, τον Σεζάρ (César le Milanais), σχεδιάζει και εκτελεί μια περίπλοκη και τεχνικά άρτια διάρρηξη στο χρηματοκιβώτιο ενός διάσημου κοσμηματοπωλείου στην οδό Rue de la Paix του Παρισιού.
Η θρυλική σκηνή της ληστείας
Το κεντρικό και πιο διάσημο μέρος της ταινίας είναι η 32λεπτη σεκάνς της ίδιας της ληστείας, η οποία γυρίστηκε σχεδόν σε απόλυτη σιωπή, χωρίς διάλογο ή μουσική επένδυση. Η σκηνή δείχνει με σχολαστική λεπτομέρεια τον επαγγελματισμό και την εφευρετικότητα των δραστών, καθώς παρακάμπτουν τα συστήματα ασφαλείας, σπάζουν τον τοίχο και ανοίγουν το χρηματοκιβώτιο, χρησιμοποιώντας ακόμη και μια ομπρέλα για να συλλέξουν τη σκόνη από το ταβάνι.
Η τραγική κατάληξη
Αν και η ληστεία στέφεται με επιτυχία, η μοίρα παρεμβαίνει. Ο Σεζάρ κάνει το μοιραίο λάθος να δώσει ένα από τα κλεμμένα δαχτυλίδια στην ερωμένη του, κάτι που ειδοποιεί τον αντίπαλο γκάνγκστερ Γκρούτερ για το ποιοι βρίσκονται πίσω από το χτύπημα.
Ακολουθεί ένας βίαιος πόλεμος μεταξύ των συμμοριών, εκβιασμοί, απαγωγή του μικρού γιου του Ζο (Τονιό) και μια καταδίωξη που οδηγεί σε τραγική εκδίκηση και θάνατο για τα μέλη της αρχικής συμμορίας.
Η ταινία είναι δομημένη σαν αρχαία τραγωδία, εξερευνώντας θέματα τιμής μεταξύ κλεφτών, πίστης, προδοσίας και της αναπόφευκτης τιμωρίας που ακολουθεί την υπέρβαση