Από την Αχτσιόγλου στην Γεροβασίλη μεσολαβεί ο… Τσίπρας- Γιατί δεν πρέπει να υποτιμάται ο Κασσελάκης

 Από την Αχτσιόγλου στην Γεροβασίλη μεσολαβεί ο… Τσίπρας- Γιατί δεν πρέπει να υποτιμάται ο Κασσελάκης

Ένας από τους λόγους που τον περασμένο Οκτώβριο η Έφη Αχτσιόγλου έχασε στην πρώτη εσωκομματική εκλογή από τον “άγνωστο Χ” του αστερισμού του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Στέφανο Κασσελάκη ήταν η “εργαλειοποίηση” της αποστασιοποίησης του Αλέξη Τσίπρα. Η πρώην υπουργός αντιμετώπισε την δεξιοτεχνική διακίνηση της άποψης ότι η ίδια και η ομάδα της (κυρίως ο Δημήτρης Τζανακόπουλος) υπονόμευσαν την ηγεσία του πρώην προέδρου, κυρίως στο χρονικό διάστημα μεταξύ των εκλογών του Μαϊου και εκείνων του Ιουνίου. Όλα αυτά διανθίστηκαν από πληροφορίες για sms που εστάλησαν το βράδυ της 23ης Ιουνίου, μετά την συντριβή, προκειμένου να εκβιαστεί ο Αλέξης Τσίπρας να παραιτηθεί και να παραδώσει την ηγεσία.

Τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν επιβεβαιώθηκε, ακόμα δε κι αν υπήρξαν τέτοιες “προτροπές” παραβλέπουν το ότι ο τελευταίος είχε αποφασίσει να αποχωρήσει από την ηγεσία ήδη μετά την πρώτη ήττα του Μαϊου και αυτό είναι σε θέση να το γνωρίζουν στενοί συνεργάτες και φίλοι του εκτός πολιτικής. Οργισμένος, απογοητευμένος και κουρασμένος αποφάσισε να μείνει εκτός της εσωτερικής διαμάχης που έλαβε, τελικά, τοξικά χαρακτηριστικά. Ο δε Στέφανος Κασσελάκης με μία πανέξυπνη και καλά οργανωμένη και ακριβή καμπάνια άφησε να καλλιεργείται η εντύπωση πως είναι “ο εκλεκτός του Τσίπρα”, κάτι που δεν θα μπορούσε εκ των πραγμάτων να τύχει διάψευσης αλλά ταυτόχρονα ενισχυόταν από την αδυναμία της Έφης Αχτσιόγλου να προσθέσει στην μάλλον “ανελαστική” παρουσίαση της στρατηγικής της επαρκείς αναφορές στον ιστορικό ηγέτη του χώρου που άλλωστε την είχε αναδείξει στην κυβέρνηση και την κομματική ιεραρχία.

Από εκείνη την ήττα της Έφης Αχτσιόγλου μέχρι την υποψηφιότητα της Όλγας Γεροβασίλη απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη, στο νέο και ως φαίνεται τελικό γύρο του πολιτικού μαρτυρίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, μεσολαβεί κάτι που αλλάζει άρδην τα δεδομένα: η ανάμιξη του (απόντος τότε) Αλέξη Τσίπρα και η στήριξη που προσφέρει στη νέα αντίπαλο του εκλεγμένου προέδρου του κόμματος.

Εάν η Αχτσιόγλου έχασε με ηχηρό τρόπο μεταξύ άλλων και επειδή κατηγορήθηκε ως μέλος της ομάδας των υπονομευτών του Τσίπρα, η Γεροβασίλη θα αντιμετωπίσει τον Κασσελάκη ως ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα που ήταν και παραμένουν πολύ κοντά στον ιστορικό ηγέτη του κόμματος και πιθανότατα με τις “ευλογίες” του. Ο πρόεδρος του κόμματος που θα δοκιμαστεί σε μία νέα εσωκομματική εκλογή, μόλις πέντε μήνες μετά την μεγάλη του νίκη στην πρώτη, δεν είναι πιά “ο εκλεκτός του Τσίπρα”-όπως διέδιδε ο στενός πολιτικός και μιντιακός του περίγυρος- αλλά αυτός τον οποίο αμφισβήτησε ευθέως ο τελευταίος με την ανακοίνωσή του λίγο πριν την έναρξη του συνεδρίου. Όσο κι αν οι φανατικοί οπαδοί του (κυρίως στα social media) ερμηνεύουν κατά το δοκούν την παρέμβαση Τσίπρα, όσο κι αν ο πρώην πρόεδρος του κόμματος έστρεψε, όντως, τα βέλη του και προς άλλα κορυφαία στελέχη και φυσικά προς τους αποχωρήσαντες (“Νέα Αριστερά”), αυτό το νέο στοιχείο δεν αλλάζει. Και, κατά τις πληροφορίες, αναμένεται να επιβεβαιωθεί με την δημόσια σύμπραξη στην υποψηφιότητα της Όλγας Γεροβασίλη από πρόσωπα του πολύ στενού περιβάλλοντος του Αλέξη Τσίπρα ( ο διευθυντής του γραφείου του Μιχάλης Καλογήρου και ο πολιτικός του μέντορας και οικογενειακός φίλος επί δεκαετίες Αλέκος Φλαμπουράρης θα είναι δύο απ΄αυτά), πιθανώς δε να υπάρξει και το τελικό “νεύμα” από το στρατηγείο του πρώην πρωθυπουργού στην Λεωφόρο Αμαλίας.

Αρκούν όλα αυτά για να χάσει (αυτή την φορά) ο Στέφανος Κασσελάκης;

Πρόκειται για ένα ερώτημα που κανείς δεν μπορεί εύκολα να απαντηθεί και όποιος το κάνει ενδεχομένως να διαψευσθεί παταγωδώς. Ακόμα και τώρα που διαμορφώνεται η αντίληψη πως δεν θα εξελιχθεί μόνο μία πολιτική μάχη Κασσελάκη- Γεροβασίλη αλλά μία σύγκρουση Κασσελάκη με Τσίπρα-Γεροβασίλη, οι πέντε μήνες που παρήλθαν από την πρώτη εκλογή έχουν διαμορφώσει ένα τοπίο δύσκολα ανιχνεύσιμο. Μέχρις ώρας η πλειονότητα των κορυφαίων της κομματικής γραφειοκρατίας και της διαδρομής του ΣΥΡΙΖΑ κατά την τελευταία δεκαετία τάσσονται υπέρ της Όλγας Γεροβασίλη. Σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει ο Νίκος Παππάς, ο άνθρωπος που μετέτρεψε τον Στέφανο Κασσελάκη από φιναλίστ σε τροπαιούχο της πρώτης εκλογής αλλά και αυτός που έντυσε με πολιτική υπόσταση το επικοινωνιακό του χάρισμα, στρέφοντας τον περισσότερο στην οικοδόμηση της λεγόμενης “αδιαμεσολάβητης” σχέσης με το συρρικνωμένο πιά εκλογικό σώμα του κόμματος. Είναι δύσκολο να βρεθεί ο πρώην υπουργός απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, όμως στην πολιτική πάντοτε εφευρίσκονται “ενδιάμεσες καταστάσεις”. Εάν, ωστόσο, και ο Νίκος Παππάς -όπως θεωρείται πιθανό- ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας Γεροβασίλη, η κομματική πλάστιγγα γέρνει υπέρ της.

Και πάλι ωστόσο η προσέλευση μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων με μη καθαρά πολιτικά χαρακτηριστικά, που κραυγάζουν “άλλαξέ τα όλα”, που ζητούν πογκρόμ κατά της παλαιάς φρουράς την οποία θεωρούν υπαίτια για τις ήττες, που κινούνται τυφλά και ενίοτε χωρίς ιδεολογικά σημεία αναφοράς, ίσως ευνοήσει τον Στέφανο Κασσελάκη. Αν και μόλις πέντε μήνες στην Κουμουνδούρου πέρασε σαν τον λίβα από τα σπαρτά και διαμόρφωσε μία συγκρουσιακή αντίληψη στο κοινό του, το οποίο έχει εναποθέσει πάνω του κάθε ελπίδα. Αυτό το κοινό είναι ικανό να “σβήσει” από την μνήμη του ακόμα και τον Αλέξη Τσίπρα; Ίσως, αλλά θα εξαρτηθεί και από τον βαθμό εμπλοκής του τελευταίου σε αυτή την εσωκομματική μάχη, πάντοτε βεβαίως υπό το πρίσμα της αντίληψης που φαίνεται πως έχει διαμορφώσει ότι η σημερινή ηγεσία αφαιρεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ βασικά ιδρυτικά χαρακτηριστικά και τον οδηγεί σε μία επικίνδυνη μετάλλαξη.

Μία δεύτερη νίκη Κασσελάκη, άλλωστε, θα καταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ (που θα αλλάξει όνομα, λογότυπο, στρατηγική και ηγετική ομάδα) ένα άλλο κόμμα χωρίς ιστορικές αναφορές και θα περάσει στην πολιτική ιδιοκτησία του νέου πρόεδρου. Καποιοι αυτό το βρίσκουν και θεμιτό και σωστό. Άλλοι βλέπουν σε αυτό μία ευκαιρία. Σε αυτή την μετάβαση, φυσικά, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έχει θέση (ούτε ο ίδιος θα θέλει, ούτε ο Κασσελάκης θα του αναγνωρίσει ρόλο και λόγο), οπότε είναι πιθανό να τεθεί σταδιακά σε εφαρμογή το σενάριο για κάτι ευρύτερο που να αφορά πλέον, όχι τον στενό και συρρικνωμένο ΣΥΡΙΖΑ, αλλλά την “δημοκρατική παράταξη”.

Σχετικά Άρθρα