“Ρωσική ρουλέτα” η κάλπη για τον Ανδρουλάκη- Η τακτική Μητσοτάκη για “σοσιαλ-Καμμένους”

 “Ρωσική ρουλέτα” η κάλπη για τον Ανδρουλάκη- Η τακτική Μητσοτάκη για “σοσιαλ-Καμμένους”

Για την αμφισημία και την αμηχανία που αποπνέουν οι τελευταίες δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη, έχουν γραφτεί πολλά (εδώ). Η τελευταία, όμως, επίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη που τον αποκάλεσε “σοσιαλ-Καμμένο” και ισχυρίστηκε πως ταυτίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σηματοδότησε την οριστική ρήξη των σχέσεων και εκμηδενίζει, ως φαίνεται, κάθε πιθανότητα σύγκλισης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με τη Ν.Δ.

Κι αν για τον πρωθυπουργό είναι σαφής ο στόχος αυτής της επίθεσης (να προσεταιριστεί “κεντρώους” και αντι-ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ), ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης περιέρχεται σε μία κατάσταση πολιτικής ασφυξίας. Οι λόγοι είναι αρκετοί:

Η απουσία του από τις μάχες “σώμα με σώμα” της Βουλής γίνεται ολοένα και πιο εμφανής.Είναι δύσκολο να μιλούν όλοι για σένα και εσύ να μην μπορείς να απαντήσεις, να αμυνθείς, να αντεπιτεθείς. Άψογη η κοινοβουλευτική παρουσία του μετριοπαθούς Μιχάλη Κατρίνη, δεν είναι, όμως, πρόεδρος του κόμματος. Ούτε ο Χάρης Καστανίδης που αναγκάστηκε να πάρει πάνω του τον ρόλο του υπερασπιστή του “χώρου”. Όταν πριν ένα χρόνο ο κ. Ανδρουλάκης εκλεγόταν πρόεδρος του κόμματος, το γεγονός ότι δεν ήταν κοινοβουλευτικός περιγραφόταν -από την ομάδα του- περίπου ως πλειονέκτημα και ως ατού για την προβολή της πολιτικής αυτονομίας. Το επιχείρημα άντεξε για μερικούς μήνες, όπως και η δημοσκοπική άνοιξη. Από την στιγμή που ο Νίκος Ανδρουλάκης βρέθηκε στο στόχαστρο του pretador και της ΕΥΠ και μεταβλήθηκε σε κεντρικό πρόσωπο του μείζονος σκανδάλου των υποκλοπών, η απουσία του από την Βουλή αναδείχθηκε σε μεγάλο μειονέκτημα. Και σε συνδυασμό με τις αμφίσημες και αντιφατικές δηλώσεις του, το πληρώνει (και) δημοσκοπικά: στις αρχές του καλοκαιριού τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ άγγιζαν το 15%, τώρα μετα βίας πλησιάζουν το 11,5%.

-Ο Νίκος Ανδρουλάκης γνωρίζει πως θα έχει ουσιαστικά μία μόνο ευκαιρία. Τις ημέρες που θα ακολουθήσουν την πρώτη κάλπη (απλή αναλογική), όταν θα έχει λάβει, πιθανότατα, ένα σχετικά ευπρεπές διψήφιο ποσοστό. Οι πληροφορίες και οι δηλώσεις στελεχών αναφέρουν πως, μόλις λάβει την τρίτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα υποβάλλει πρόγραμμα διακυβέρνησης προς τους δυνητικούς εταίρους. Και τη Ν.Δ, και τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε πρώτη φάση δεν θα αποκλείσει κανέναν. Μιλά, όμως, για σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και στο πρόγραμμα αυτό θα περιλαμβάνει ακόμα και την κατάργηση του νόμου για το ΕΣΥ που προ δεκαημέρου ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία. Θα μπορούσε η Ν.Δ να δεχθεί κάτι τέτοιο; Προφανώς όχι. Από την άλλη, το ίδιο πρόγραμμα θα μπορούσε να γίνει δεκτό σε μεγάλο βαθμό από τον Αλέξη Τσίπρα (ακόμα και η κατάργηση και αλλαγή του νόμου Κατρούγκαλου), ως προς τα πρόσωπα-“βαρίδια”, δε, δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το ερώτημα είναι εάν μπορεί να προκύψει τρίτος (αναγκαίος) εταίρος σε ένα τέτοιο σχήμα. Δύσκολο να προσφερθεί το Μερα25. Πολλά θα εξαρτηθούν από τα ποσοστά που θα έχουν λάβει τα κόμματα. Εάν, για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ έχει λάβει 12% και ο ΣΥΡΙΖΑ 25%, η διαπραγμάτευση είναι ευκολότερη.

Εάν δεν σταθεί εφικτή κάποια σύγκλιση (και αυτό είναι το πιθανότερο), στον δρόμο προς την δεύτερη κάλπη, σε συνθήκες τοξικότητας και πρωτοφανούς πόλωσης, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κινδυνεύει να υποχωρήσει ακόμα και κάτω από το 10%. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα έχει χάσει σχεδόν ολόκληρη την δυναμική της εκλογής του μετά τον αδόκητο θάνατο της Φώφης Γεννηματά (8,1% ήταν το ποσοστό που έλαβε τον Ιούλιο του 2019), και θα βρεθεί αντιμέτωπος με πυρά εκ των έσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, έχοντας δεχθεί αρκετές από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, είναι πιθανό να υποδεχθεί πολλούς ψηφοφόρους του, μπροστά στο σκληρό αίτημα διακυβέρνησης που θα έχει προκύψει και θα δώσει την μάχη ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην λάβει ποσοστό αυτοδυναμίας.

Σε κάθε περίπτωση, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα μπορούσε να εύχεται μία αυτοδύναμη Ν.Δ, για να κερδίσει χρόνο και να ανασυνταχθεί, ακόμα και να αποπέμψει (ή να του φύγουν;) οι θιασώτες της σχολής Μητσοτάκη που έχει στο κόμμα του. Με ποσοστά κάτω του 10%, όμως, είναι βέβαιο πως η ηγεσία του θα αμφισβητηθεί και η εικόνα ενότητας θα έχει διαρραγεί.

Σχετικά Άρθρα