“Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά”- Το έργο του Νίκου Γκάτσου και η μελοποίηση του Μάνου Χατζιδάκι

«Βατό και κατανοητό» χαρακτήρισε το θέμα της έκθεσης, που αφορά στις δεξιότητες και τα εφόδια για το μέλλον, η φιλόλογος καθηγήτρια στο Κοινωνικό Φροντιστηρίου Αγίου Δημητρίου, Σίσσυ Κωνσταντάρα, μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο.

Η φιλόλογος τόνισε πως τα κείμενα ως προς την προσέγγιση των ερωτημάτων έχουν ακριβώς την ίδια δομή με τα περσινά ενώ παράλληλα εξήγησε πως το ερώτημα στο ποίημα του Γκάτσου ήταν κάτι αναμενόμενο.

Σύμφωνα με την κ. Κωνσταντάρα, ενδεχομένως η περίληψη του κειμένου –δηλαδή το θέμα Α1- να δυσκολέψει τους υποψήφιους.

Οι υποψήφιοι κλήθηκαν να σχολιάσουν το ποίημα «Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά» του Νίκου Γκάτσου αλλά και απόσπασμα από τον ημερήσιο Τύπο με τίτλο: «Το αύριο δεν είναι πια αδιαπέραστο πέπλο».

Στη συνέχεια, οι διαγωνιζόμενοι κλήθηκαν να σχολιάσουν με ποια εφόδια πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον κόσμο και πώς θα μπορούσαν οι νέοι να βελτιώσουν τον κόσμο.

Το έργο του Γκάτσου

«Μνημειώδες έργο του νεοελληνικού ποιητικού λόγου» χαρακτήρισε την «Αμοργό» ο στενός φίλος του Μάνος Χατζιδάκις, «επειδή περιέχει βαθύτατα την ελληνική παράδοση, δεν την εκμεταλλεύεται, ενώ συγχρόνως περιέχει όλη την ευρωπαϊκή θητεία του Μεσοπολέμου». Με την «Αμοργό» κλείνει και ολοκληρώνεται ο πρώτος κύκλος του ελληνικού υπερρεαλισμού, που είχε ανοίξει με τον Νικήτα Ράντο, τον πρώιμο Ελύτη, τον Εμπειρίκο και τον Εγγονόπουλο.

To ποίημα του Νίκου Γκάτσου
Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά
ποτέ δε βάλαν έγνοια στην καρδιά
δεν είδανε πολέμους και θανάτους
και πάνω απ’ τη γαλάζια τους ποδιά
φοράν τις Κυριακές τα γιορτινά τους

Τις νύχτες που κοιτάν τον ουρανό
ένα άστρο σαν φτερό θαλασσινό
παράξενα παιδεύει το μυαλό τους
τους φαίνεται καράβι μακρινό
και πάνε και ρωτάν το δάσκαλό τους

Αυτή τους λέει παιδιά μου είναι η γη
του σύμπαντος αρρώστια και πληγή
εκεί τραγούδια λένε γράφουν στίχους
κι ακούραστοι του ονείρου κυνηγοί
κεντάνε με συνθήματα τους τοίχους

Στο Σείριο δακρύσαν τα παιδιά
και βάλαν από κείνη τη βραδιά
μιαν έγνοια στη μικρούλα τους καρδιά

Οι στίχοι μελοποιήθηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι.