Η επιτυχία Πιερρακάκη και το (προ)εκλογικό οπλοστάσιο των διλημμάτων
“Το ζητούμενο (στις επόμενες εκλογές) θα είναι ένα στοίχημα υπαρξιακό για τη χώρα που θα κρίνει αν θα μείνει στην τροχιά προόδου που ήδη ακολουθεί ή θα καταστεί μία ακυβέρνητη πολιτεία”, είπε ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση της Κ.Ο της Ν.Δ. Δέκα πέντε μήνες πριν τις κάλπες, και με το κυβερνών κόμμα να μην έχει μπει ακόμα στην δημοσκοπική ζώνη όπου θα μπορεί να ελπίζει σε αυτοδυναμία, το δίλημμα είναι σαφές: ή μία νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή ακυβερνησία.
Σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή, με τον αγροτικό κόσμο στα μπλόκα και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να αποκαλύπτει καθημερινά νέα επεισόδια διαφθοράς και τοπικής διαπλοκής των κομματαρχών, η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup ήταν το καλό νέο που χρειαζόταν η κυβέρνηση για να ενισχύσει το εκλογικό δίλημμα που θα επιταθεί όσο περνάει ο χρόνος.
Ο νέος πολιτικός, που δεν έχει προλάβει ακόμα να γίνει δεκτός ως σαρξ εκ της σαρκός της Ν.Δ, γίνεται εκ των πραγμάτων σημαία του πώς βλέπουν οι “απ΄ έξω” την Ελλάδα σήμερα και δι’ αυτού επιχειρείται να προκληθούν ρωγμές στο πώς την βλέπουν οι “μέσα”. Και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας είναι ίσως το καταλληλότερο πρόσωπο για εκείνο το τμήμα του εκλογικού σώματος με κεντρώα πολιτική συμπεριφορά που έχει εγκατασταθεί εδώ και καιρό στη γκρίζα ζώνη (αναποφάσιστοι) και δεν δείχνει ιδιαίτερη προθυμία να επαναπατριστεί (στη Ν.Δ).
Προσφέρει επιπλέον ένα ισχυρό επιχείρημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη απέναντι στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα, καθώς το επικοινωνιακό επιτελείο της Ν.Δ θα προτάσσει την “φιγούρα Πιερρακάκης”, που θα περιδιαβαίνει με άνεση και αποδοχή τα fora, από το Eurogroup μέχρι τους G7, σε αντιδιαστολή με τα “λαχουρέ” πουκάμισα και τις εκκεντρικές εμφανίσεις (στις ίδιες συνάξεις) του Γιάνη Βαρουφάκη.
Το αφήγημα “ο Πιερρακάκης στο Eurogroup, η Ελλάδα στα ευρωπαϊκά σαλόνια” θα προταχθεί διλημματικά έναντι της περιπέτειας του 2015, παρότι έχει παρέλθει μία δεκαετία και ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας δεν έχει καμία σχέση με το νέο εγχείρημα Τσίπρα, ο δε πρώην πρωθυπουργός τον έχει αποκηρύξει πλήρως στην “Ιθάκη”.
Αλλά και έναντι του ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, η επιτυχία Πιερρακάκη θα δείχνει πόσο δυναμική παραμένει η επιρροή του πρωθυπουργού στον κεντρώο χώρο και πόσο εποικοδομητικά μπορεί να προσελκύει ικανά στελέχη με πασοκική (σοσιαλδημοκρατική) καταγωγή.
Πόσους τελικά ενδιαφέρουν όλα αυτά μένει να φανεί. Το υπερεθνικό, πιά, προφίλ του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και τα πολιτικά οφέλη που εισπράττει η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός θα αναμετρηθούν με τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων. Είναι, όμως, μία πολύτιμη προσθήκη στο (προ)εκλογικό οπλοστάσιο για τους διστακτικούς και αναποφάσιστους της δημοσκοπικής αδιευκρίνιστης ψήφου.