Πού “μοιάζουν” Μητσοτάκης και Τσίπρας…

Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας έχουν κάτι κοινό, παρότι τους χωρίζει πολιτική άβυσσος. Η πολιτική κυριαρχία του πρώτου και οι προσδοκίες μιας θεαματικής πολιτικής επιστροφής του δεύτερου οφείλονται σε σημαντικό βαθμό στις αβελτηρίες και τον κομματικό ιδρυματισμό της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης.

Χωρίς να ομολογείται, η συνάντηση των Χάρη Δούκα, Σωκράτη Φάμελλου, Αλέξη Χαρίτση και Πέτρου Κόκκαλη (ΚΟΣΜΟΣ) σε εκδήλωση για το κλίμα εκκινεί από την αναγνώριση της σκληρής πραγματικότητα. Ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε άλλο κόμμα, μπορεί από μόνο του να αντιμετωπίσει τη Ν.Δ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η τελευταία δεν διαθέτει προσώρας αρκετά καύσιμα για να φτάσει στην αυτοδυναμία, ωστόσο ο πρωθυπουργός έχει ακόμα τη δυνατότητα να θέσει διλήμματα ώστε να την διεκδικήσει με κάθε τρόπο.

Το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει πώς εφόσον είναι στη δεύτερη θέση θα ενεργοποιηθούν εσωτερικές αντιδράσεις και φυγόκεντρες δυνάμεις. Ο φιλόδοξος δήμαρχος Αθηναίων το είπε (ERTnews) με εύγλωττο τρόπο: «Εγώ θεωρώ αδιανόητο να δώσουμε τρίτη τετραετία στη Ν.Δ. Οποιος πιστεύει στο ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να δώσουμε τρίτη τετραετία στη Ν.Δ. νομίζω ότι πρέπει να αλλάξει χώρο». Και αποκλίνοντας εντυπωσιακά από την κεντρική “γραμμή” της Χαριλάου Τρικούπη, συμπλήρωσε: « Να αρχίσει προγραμματικός διάλογος τώρα με τις προοδευτικές δυνάμεις, αξιακά και όχι συζήτηση μετά τις κάλπες για τις καρέκλες. Να μην ξαναδούμε τον εκφυλισμό του “4-2-1″» (Παραπομπή στην κυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ το 2012.)

Φάμελλος και Χαρίτσης προτείνουν το ίδιο -αν και ο δεύτερος δεν εκπροσωπεί το σύνολο των στελεχών της Νέας Αριστεράς (Σακελλαρίδης, Τσακαλώτος, κ.α διαφωνούν)- και μιλούν ακόμα και για ενιαίο ψηφοδέλτιο, προφανώς εννοώντας ένα εκλογικό σχήμα τύπου “Ελιάς” ή ΚΙΝΑΛ, όπου τα κόμματα-συνιστώσες διατηρούν την αυτονομία τους.

Εάν θα επικρατήσει ή όχι αυτή η προσέγγιση στο ΠΑΣΟΚ αναμένεται να κριθεί στο συνέδριο της άνοιξης, ως προς τούτο σημαντικό θα είναι τι θα γράφει η δημοσκοπική βελόνα εκείνη την ώρα. Μέχρι τότε, εκτός απροόπτου, θα έχει κάνει τις δικές του κινήσεις ο Αλέξης Τσίπρας, εάν δε κρίνει κανείς από όσα γράφει στην “Ιθάκη”, μάλλον δεν έχει υπόψη του μία συνένωση της διασποράς του πρώην ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν με τη συμπερίληψη του ΠΑΣΟΚ, αλλά ενός εξ υπαρχής νέου εγχειρήματος που μπορεί να υποδεχτεί μόνο στελέχη και βουλευτές (που θα παραιτηθούν) κατά κύριο λόγο της νεότερης γενιάς.

Όσο όλοι οι άλλοι θα ομφαλοσκοπούν σχετικά με το εάν πρέπει να εκκινήσει προγραμματικός διάλογος ώστε να υπάρξει κοινό ψηφοδέλτιο, κι όσο στο ΠΑΣΟΚ θα ελπίζουν να κουνηθεί η βελόνα και θα διαπληκτίζονται μεταξύ της δέσμευσης “ποτέ συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ” και του “όλα θα τα δούμε μετά τις εκλογές”, ο Μητσοτάκης θα συνεχίζει να κυβερνά, να γράφει πλεονάσματα, να κάνει παροχές, να κλέβει τη μπουκιά από το στόμα της κεντροαριστεράς με επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, και να ενισχύει το πρωθυπουργικό του προφίλ με μοναδικό αντίπαλο τον “Κανένα”.

Κάτι ανάλογο και ο Τσίπρας: η αδυναμία συνεννόησης των άλλων θα αναδεικνύει ολοένα και περισσότερο πώς μόνο αυτός, πολιτικά αναγενημμένος (…), μπορεί να σταθεί απέναντι στον πρωθυπουργό.

Ο Μητσοτάκης θα τρέφεται πολιτικά από την παρατεταμένη σιωπή στην κεντροαριστερά, παράλληλα και από τις αντι-συσπειρώσεις που προκαλεί η …επιστροφή από την “Ιθάκη”, ο δε Τσίπρας από την πιθανότητα ο πρώτος να πάρει μία τρίτη θητεία.