Υποψήφιος στον Νότιο Τομέα με τη ΝΔ, ο Ανδρέας Λοβέρδος

Υποψήφιος στον νότιο Τομέα με τη ΝΔ θα είναι ο Ανδρέας Λοβέρδος, που μιλά στην εφημερίδα «Το Βήμα».  Ο πρώην υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος υπεραμύνεται της εισαγωγής του στη ΝΔ, τονίζοντας πως «πήγα σ’ ένα κόμμα που με υποδέχθηκε με πολλή αγάπη ενώ ήμουν σ’ ένα κόμμα που δεν με ήθελε». Αναφερόμενος στον Αλέξη Τσίπρα τονίζει πως θα επηρεαστεί όλη η Κεντροαριστερά – Αριστερά, εφόσον κάνει νέο κόμμα ενώ μιλά και για το διαζύγιό του με το ΠΑΣΟΚ και τη σχέση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία της συνέντευξής του.

-Κάνατε κάποιες κινήσεις για να έρθετε κοντά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Ναι. Είχα όμως ένα ιστορικό. Δηλαδή την πρώτη του ομιλία στην εκλογική περιφέρεια της ενιαίας Β’ Αθηνών, τη συνδύασε μαζί μου. Εκείνος απ’ τη Ν.Δ., εγώ, υφυπουργός εξωτερικών, απ’ το ΠαΣοΚ, κάναμε κοινή προεκλογική εκδήλωση στη Νέα Ιωνία. Και όταν τελειώσαμε, σε μια κατάμεστη αίθουσα, είπα στον εαυτό μου και μετά στους στενούς μου συνεργάτες «βρε παιδιά εγώ μ’ αυτόν λέω τα ίδια».

Μετά από δύο χρόνια, μαζί με τον Κωνσταντίνο Τασούλα (Ν.Δ.) και τον Σωκράτη Κοσμίδη (ΠαΣοΚ), υπογράψαμε ένα κείμενο με πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη, για την αναθεώρηση του άρθρου 86. Κρατήσαμε μια φιλική σχέση με το μπάσκετ -παίζαμε στην ομάδα της Βουλής και επίσης συμπέσαμε πολλές φορές στην κοινοβουλευτική συνέλευση του ΝΑΤΟ, όπου κάναμε παρέα και μας δόθηκε η ευκαιρία, επειδή είμαστε και ποδοσφαιρόφιλοι (και Ολυμπιακοί), να συζητάμε για πολλά.

Πέρασαν τα χρόνια, γίναμε υπουργοί στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Εγώ κρατούσα πάντα μια καλή σχέση με τον πατέρα του, ο οποίος απ’ τον καιρό που έγινα υπουργός Υγείας, με εκτίμησε. Στο υπουργικό συμβούλιο επί Σαμαρά δεν τα πηγαίναμε και πάντα καλά. Όταν τέλειωσε αυτό το δύσκολο στάδιο, εγώ διεκδίκησα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ χωρίς να τα καταφέρω. Και μια μέρα που ήμουν στην ΕΡΤ, φεύγοντας από ένα πάνελ, εκείνος έμπαινε ως υποψήφιος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας -στις δημοσκοπήσεις τότε δεν πήγαινε καλά. Μ’ έπιασε λοιπόν απ’ τον ώμο για να μου πει ότι θα είναι στο δεύτερο γύρο. Είχε τέτοια πίστη και ένταση. «Καλά βρε Κυριάκο», του είπα, «αλλά μη μου βγάλεις και τον ώμο»…

Μετά έγινε κυβέρνηση. Του είχα αφήσει ένα μήνυμα το 2019: «Συγχαρητήρια, έχεις πολλά να κάνεις». Σε πολλά εκείνη την κυβέρνηση εγώ τη στήριζα ή την αντιπολιτευόμουν ήπια, γιατί έκανε καλά πράγματα. Το 2022 με πήρε εκείνος να με συγχαρεί όταν νίκησα στην υπόθεση Novartis στο δικαστικό αγώνα.

Πάμε στο 2025, στις φασαρίες με τα Τέμπη και το σύνθημα «να φύγει ο Μητσοτάκης και θα δούμε»… Εμένα αυτό μου ανέβασε την εσωτερική ένταση και είπα «Βγες, στήριξε, γιατί αυτά τα ’χεις ξανακούσει και τα πληρώσαμε με το τρίτο μνημόνιο». Και βγήκα και στήριξα στα θεσμικά, αλλά δεν είχα καμία επικοινωνία ούτε καν με τον Άδωνι που τα λέμε πού και πού.

Το βράδυ του ανασχηματισμού, τον περασμένο Μάρτιο, τον πήρα τηλέφωνο και του είπα «πρέπει να στηριχτείς κάτω-κάτω». Μου είπε «Σ’ ευχαριστώ πολύ, θα τα πούμε». Και τα είπαμε 2 Ιουνίου -μετά το Final Four στο Άμπου Ντάμπι.

-Το καλοκαίρι του 2024 όμως κατεβήκατε στις Ευρωεκλογές με τους «Δημοκράτες». Μήπως έπρεπε να το είχατε αποφύγει;

Δεν είχε γίνει ως τότε ούτε κάποια πρόταση απ’ τη Ν.Δ. ούτε εγώ είχα κάνει κάποια κίνηση. Υπήρχε μια αμηχανία.

-Την ίδια στιγμή με δηλώσεις σας ήσασταν πολύ επικριτικός…

Στο θέμα των Τεμπών ήμουν πολύ επικριτικός για τη Σύμβαση 717 γιατί φωτογραφίζει την κακοδαιμονία του ελληνικού Δημοσίου με τη γραφειοκρατία. Αλλά ήμουν στην ίδια γραμμή όταν αναθεωρήθηκαν οι ποινικοί κώδικες. Υπήρχαν δηλαδή και συμπτώσεις και αποκλίσεις. Επίσης ήμουν πολύ επικριτικός στα θέματα των τραπεζών. Και μάλιστα σε μια συνέντευξη στη Δήμητρα Κρουστάλλη είχα πει πολύ σκληρά πράγματα. Έλα όμως που μετά τις εκλογές υπήρχαν δύο παρεμβάσεις για τις τράπεζες, μια δική του για την ενέργεια και τώρα για τα σούπερ-μάρκετ.

Έγιναν πράγματα για τα οποία ήμουν επικριτικός, ενώ στα πράγματα με τα οποία συμφωνούσα, συνέχισα να συμφωνώ. Όπως το άρθρο 16. Όταν ο Πιερρακάκης έκανε το σχέδιο για τα πανεπιστημιακά νομικά πρόσωπα, μια δική μου  πρόταση απ’ το 2006, θα ’λεγα όχι; ΄Η στην επιστολική ψήφο;

-Δεν είναι όπλο για τους αντιπάλους σας όλες αυτές οι επικριτικές δηλώσεις;

Όχι καθόλου. Γιατί ενώ υπήρχαν συγκλίσεις και αποκλίσεις, εξομαλύνθηκαν οι αποκλίσεις συν ένα ακόμη θέμα για μένα, πολύ σοβαρό: Έλεγα, και δημοσίως, ότι πρέπει να επανεξετάσουμε την πολιτική των ήρεμων υδάτων. Και ξεκινώντας να κάνω πράξη αυτή την σκέψη, ως υπεύθυνος πολιτικός, πήγα στον Υπουργό Εξωτερικών. Ήμουν εκτός Βουλής, άρα έπρεπε να πάρω μια πρωτοβουλία.

Δεν πήγα στη Ν.Δ. για τα αρνητικά που έχει κάνει και τα λάθη της. Πήγα για τα σωστά της και για να βοηθήσω. Ποιο είναι το ύψιστο που προσφέρει ο Μητσοτάκης; Σταθερότητα και πρέπει να διατηρηθεί. Και λέω ότι «Μητσοτάκης και Ν.Δ. πρέπει να στηριχτούν με τρόπο που εσύ θα δίνεις, δεν θα παίρνεις». Γιατί εγώ δεν πήγα στη Ν.Δ. του 41% αλλά του 24-25%. Υπάρχει διαφορά.

-Μετεκλογικές συνεργασίες βλέπετε, και με ποιους;

Βασική μου υποχρέωση είναι να συμβάλω ώστε η Ν.Δ. να είναι αυτοδύναμη -με δύο εκλογικές αναμετρήσεις, με όσες αποφασίσει ο πρωθυπουργός. Σ’ αυτό θα βοηθήσω γιατί έχω  δίκτυο σ’ όλη την Ελλάδα -έχω ισχυρό δίκτυο και στη Θεσσαλονίκη και θα το ενεργοποιήσω. Δεν θα δουλέψω μόνο στο Νότιο Τομέα, αλλά όπου μπορώ περισσότερο. Δεύτερον, πες ότι δεν γίνεται αυτό και γίνονται 3 εκλογές -αν κι εγώ πιστεύω ότι θα γίνει, τότε οι συνεργασίες είναι απολύτως επιβεβλημένες. Με ποιους; Ανάλογα με τις δυνάμεις, τους ανθρώπους που θα είναι μέσα στη Βουλή και με τα εσωτερικά των άλλων κομμάτων. Διότι είμαι πεπεισμένος ότι έτσι όπως είναι η κατάσταση διαμορφωμένη στο ΠαΣοΚ, ό,τι επιλογή και να κάνει, δεν θα πάνε όλοι μαζί. Όποια επιλογή και να κάνει θα εγκυμονεί τον κίνδυνο της διάσπασής του.

Πέραν του ΠαΣοΚ, όλα τα κόμματα αριστερά της Ν.Δ. θα επηρεαστούν απ’τον Τσίπρα. Άρα θα’χουμε συσχετισμούς δυνάμεων που τους φαντάζομαι σε μια εξακομματική Βουλή, αν γίνουν δύο εκλογές. Δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν περισσότερα κόμματα, αλλά δεν μπορώ και να υπολογίσω την δύναμή τους. Ξέρω ότι οπωσδήποτε θα υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν θ’αφήσουμε την Ελλάδα έτσι. Σ’όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να είμαι παρών. Παρών, όχι με διορισμό, με την ψήφο του πολίτη. Γιατί αν ο πολίτης δεν σε θέλει, είναι η ώρα να το συνειδητοποιήσεις και να πράξεις ανάλογα.

-Και με τις εκλογές του 2027 και τη Ν.Δ. θα το συνειδητοποιήσετε;

Μα εγώ δεν άλλαξα τις απόψεις μου, το ΠαΣοΚ τις άλλαξε. Και να πω και κάτι; Πήγα σ’ένα κόμμα που με υποδέχθηκε με πολλή αγάπη ενώ ήμουν σ’ένα κόμμα που δεν με ήθελε. Υπάρχει και το ανθρώπινο στοιχείο…

-Στην αρχή όλα είναι πιο εύκολα. Μετά;

Στο χέρι σου είναι…

-Δεν φοβάστε τις εσωκομματικές τριβές;

Αφού μπήκα και πριν αρχίσω να βγαίνω ως στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας ή να πηγαίνω στις συγκεντρώσεις, ρώτησα, πώς γίνεται ν’ αποφύγω τα εσωκομματικά, γιατί δεν μπορώ άλλο. Και πήρα μια απάντηση, η οποία επαληθεύτηκε, ότι δεν θα τα συναντήσω ούτε θα μ’ ενοχλήσουν ποτέ αυτά. Ένα μήνα τώρα δεν έχω συναντήσει ούτε υποψία…

Εγώ έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Έχω κάνει και μία επιλογή θεμάτων. Υπάρχει ανάγκη για μια σταδιακότητα, την οποία και υπηρετώ.

-Θα μπορέσετε ν’ αποφύγετε τον «εμφύλιο» στα Νότια;

Εκεί είναι η περιφέρεια, δεν είναι εμφύλιος. Είναι ανταγωνιστικό το περιβάλλον, αλλά ο ανταγωνισμός σ’ έναν υποψήφιο είναι μέσα στα δεδομένα. Αλλά δεν μ’ απασχολεί καθόλου. Υπολογίζω, σέβομαι τους ανθρώπους που πριν από μένα έχουν κάνει αυτή την προσπάθεια, τους εκτιμώ, δεν πρόκειται να τους ανταγωνιστώ με ανοίκεια μέσα, αλλά έχω και εγώ την προσωπικότητά μου. Ήρθα να βοηθήσω. Έπρεπε να επιλέξω μια περιφέρεια. Επέλεξα αυτήν -και του πρωθυπουργού η επιλογή ήταν αυτή.

Υπάρχουν και άλλα 2 στοιχεία που συγκροτούν το καλό περιβάλλον και υπόσχονται αισιόδοξα αποτελέσματα. Με πάρα πολλά στελέχη της Ν.Δ. έχουμε διατελέσει μαζί υπουργοί, σε τραγικά χρόνια, ή υποφέραμε μαζί στην υπόθεση Novartis. Και έχω απόψεις που είναι αρκετά σκληρές για έναν πολιτικό που προέρχεται απ’ την Κεντροαριστερά. Αυτές οι απόψεις μου έχουν δημιουργήσει εδώ και δεκαετίες μια καλή σχέση με το σκληρό πυρήνα της Ν.Δ.

Δηλαδή ας μην υπολογίζετε ότι εκεί είναι η Μενδώνη, ο Χρυσοχοΐδης, ο Φλωρίδης, ο Πιερρακάκης… Αυτό είναι κάτι. Γιατί οι δικοί μας ψηφοφόροι της εκσυγχρονιστικής ομάδας έχουν περάσει απ’ το 2019 στη Ν.Δ. Άρα είναι κι αυτοί εκεί, κι έχουν αναδείξει κυβέρνηση δύο φορές. Αλλά είναι και ο σκληρός πυρήνας αυτού του κόμματος, με τον οποίο είχα παραδοσιακά συγγένειες -λόγω απόψεων για κορυφαία κοινωνικά και πολιτικά θέματα.

-Η συγγένεια ξεκινά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Καταρχάς δεν θυμάμαι πόσες πολλές φορές έχω επικαλεστεί τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ήμουν στη συγκέντρωση που ανήγγειλε την έξοδο απ’ το ΝΑΤΟ. Έχω διαβάσει, όσο λίγοι, ό,τι έχει γραφτεί για εκείνον.

Επειδή είμαι κεντρώος είχα την πολυτέλεια να τα βλέπω χωρίς παρωπίδες όλα αυτά. Και παρότι επί Κώστα Καραμανλή ήμουν στέλεχος πρώτης γραμμής και είχαμε αντιπαράθεση, εγώ δεν μίσησα ποτέ τους αντιπάλους μου. Αυτή η ψευδαίσθηση της αντιπαλότητας… Δεν μπορεί κανείς να με πείσει ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στην κυβέρνηση Σολτς στη Γερμανία με την κυβέρνηση Μερτς. Πείτε μου μία, και θα πω ΟΚ… Κι εγώ αυτό το έζησα την εποχή των μνημονίων. Βρέθηκα με τα παιδιά στην ίδια καρέκλα, τρώγαμε το ίδιο ξύλο, ήμασταν καταδρομείς, δεν ήμασταν υπουργοί.

-Μετά απ’ τις τελευταίες μη επιτυχημένες προσπάθειές σας, τι σας κάνει να συνεχίζετε;

Το πιστεύω μου και η αγάπη μου για την Ελλάδα. Δεν έχω φιλοδοξίες σε εκκρεμότητα. Αν είχα, θα μπορούσα να πω πως με τρώει μέσα μου η εκκρεμότητα ότι δεν τα κατάφερα. Έχω κάνει υπουργός με 4 πρωθυπουργούς, υπήρξα βουλευτής επί 23 χρόνια συνεχόμενα, έχω κερδίσει μάχες. Πιστεύω αυτά που κάνω. Και τώρα τι νίκησα; Με την ώθηση βέβαια που έδωσε ο Γενάρης και ο Φλεβάρης με τις διαδηλώσεις για τα Τέμπη, νίκησα την ευζωία -αυτήν είχα αντίπαλο. Ένα χρόνο εκτός πολιτικής δεν θυμάμαι να ’χω περάσει καλύτερα.

-Δεν θα δυσκολευτείτε να μιλήσετε εναντίον του ΠαΣοΚ;

Έχεις τρόπους να μιλάς εναντίον. Εμένα μου επιτέθηκαν με τρόπο που πρόδιδε την ταραχή τους. Δεν θα το έκανα ποτέ αυτό. Από ένα σημείο και μετά τα κοσμητικά επίθετα απ’ το ένα αφτί μπαίνανε κι απ’ το άλλο βγαίνανε. Δεν θύμωνα. Αντίθετα με βοηθούσαν να εξαπλωθεί το μήνυμά μου. Γιατί αν δεν μου επιτίθεντο δεν επρόκειτο να το μάθουν και όλοι. Με τις επιθέσεις που μου κάνανε το θέμα κράτησε στην επικαιρότητα δύο μέρες παραπάνω, πριν σκοτωθούν μεταξύ τους. Στην επιστολή αποχώρησής μου ευχήθηκα καλή επιτυχία στον Νίκο Ανδρουλάκη.

-Με πολλούς από τους εν ενεργεία βουλευτές του ΠαΣοΚ δεν έχετε άλλωστε συνεργαστεί…

Οι άνθρωποι που συμπορεύτηκα είναι τριών  κατηγοριών: Αυτοί που πέθαναν, αυτοί που αποχώρησαν απ’ την πολιτική και αυτοί που πήγαν στη Ν.Δ. Από αυτούς που έμειναν, είναι ελάχιστοι αυτοί με τους οποίους συμπορεύτηκα.

Αλλά εγώ δεν μισώ. Και σκέφτομαι για ορισμένους ότι «έγινες αρχηγός ενός κόμματος ή είσαι στέλεχος, έχεις κι ένα εκατομμύριο στην τράπεζα, γιατί δεν γελάς; Γιατί έχεις έναν διαρκή θυμό και λες, λες, λες…». Επειδή εγώ δεν έχω τέτοια συμπλέγματα, μπορώ να αντιπαρατεθώ χωρίς να βρίζω χωρίς να προσβάλλω. Και οι προσβολές που κάποτε κι εμένα με αποσυντόνιζαν, τώρα απ’ τη μια μπαίνουν κι απ’ την άλλη βγαίνουν…

-Πιστεύετε ότι η ιστορία γύρω απ’ την Κεντροαριστερά έχει καταρρεύσει;

Δεν έχει κανένα νόημα. Ειδικά όταν η κεντροαριστερά παρασύρεται -που δεν είναι πια κεντροαριστερά, απ’ το τι λέει ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ένας ΣΥΡΙΖΑ, ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας, τι θα γίνει με το κόμμα Τσίπρα, τι θα κάνουμε εμείς. Το κέντρο το παραχώρησαν όλο στον Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει κέντρο. Άσε τι λένε. Αριστερά είναι.

-ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας είναι Αριστερά;

Με την έννοια της πολιτικής γεωγραφίας. Γιατί; Η Αριστερά έχει κανένα φωτοστέφανο; Τι είναι; Μια άμωμη ιδέα; Η Αριστερά είναι οι άνθρωποι, τα κόμματα, οι ιστορίες, όπως φωτογραφίζεται, όπως συγκεκριμενοποιείται σε πρόσωπα, σε πολιτικές τάσεις. Κι αυτό που λένε για δήθεν Αριστερά, αναρωτιέμαι, γιατί δήθεν; Είναι κάτι καλύτερο η Αριστερά; Γιατί κι εκεί που εφαρμόστηκε έγιναν όσα έγιναν…

Για το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη λένε αυτά που λένε. Αν κάποιος θέλει να τα θεωρεί Αριστερά, τι να πω; Εγώ δεν μπορώ να τα υποστηρίξω. Και θέλουν να λένε δεξιούς ή κεντροδεξιούς όσους υποστηρίζουμε ότι πρέπει να ’χουμε ένα μνημείο, ένα κενοτάφιο για να πηγαίνουμε… Αφού πας εκεί και καις το κουβούκλιο, αφού δεν σ’ ενοχλεί που το καίνε κάποιοι άλλοι, γιατί πας στις εθνικές γιορτές και σκύβεις το κεφάλι σου; Και τα δύο δεν γίνονται.

-Η πολιτική δεν εμπεριέχει υποκρισία;

Ναι, αλλά και μεγάλη παρεξήγηση. Όλο αυτό που ζούμε ως ελληνική Αριστερά είναι το φρικτά επιζήμιο αποτέλεσμα της χούντας. Η επταετία καθόρισε και τα 51 χρόνια της μεταπολίτευσης. Ακόμα τα καθορίζει. Έβαλε πολύ, πολύ, πολύ, μέσα στον διάλογο τους σχηματισμούς που κάποτε ήταν έτσι όμως έπαψαν πια να είναι έτσι. Αλλά η μνήμη δεν σβήνει.

Πας και καις το κουβούκλιο του Εύζωνα; Πας εκεί απέξω και δέρνεις -εκεί είχαν δείρει τον Κουμουτσάκο. Άρα δεν σέβεσαι. Κι αυτό είναι το βασικό αίτιο που δεν αφομοιώνουμε μετανάστες. Οι Αμερικανοί που τους αφομοιώνουνε έχουνε σημαία, σύμβολά, έχουνε μία μηχανή που παράγει ιδεολογία και ενσωματώνει. Εδώ είναι καταδικασμένοι να είναι σε γκέτο και αυτό που τελικά σου δίνουνε με τη δουλειά τους, το έχεις εχθρικό, το έχεις απέναντι. Γιατί; Γιατί δεν σέβεσαι εσύ τον εαυτό σου.

-Θεωρείτε ισχυρό ή ευκαιριακό πόλο την Ζωή Κωνσταντοπούλου;

Ευκαιριακό δεν μπορώ να ξέρω. Έχει ισχυρή προσωπικότητα, αναμφίβολα. Με τις πολιτικές της όμως δεν μπορώ…

-Θα είναι στην επόμενη Βουλή;

Ναι, νομίζω ότι θα είναι. Δεν ξέρω τι ποσοστά θα πάρει αλλά έχει αποτύπωμα.

-Ο Κασσελάκης;

Καταρχάς είναι πολύ συμπαθητικός, ευγενής, ζεστός άνθρωπος. Δεν ξέρω πολιτικά τι μπορεί να κάνει, γιατί δεν τον αφήσανε. Ενώ βγήκε, δεν τον θέλανε. Απ’ την πρώτη μέρα τον κοροϊδεύανε, αρχίσανε οι διασπάσεις. Εκείνος αμυνόταν απέναντι σ’ αυτά, αλλά αλλοιώθηκε ο λόγος του. Πιστεύω ότι κανένας δεν μπορεί να πει με υπευθυνότητα τι είναι πολιτικά. Μετά έκανε κόμμα. Κι επειδή έχω την εμπειρία του νέου κόμματος, αν κρατηθείς σ’ ένα επίπεδο, δεν είσαι αποδοτικός. Πρέπει να πεις ακραία πράγματα για να γίνεις αντιληπτός.

-Πιστεύετε ότι το ΠαΣοΚ στις τελευταίες εσωκομματικές αν είχε βγάλει άλλο αρχηγό θα πήγαινε καλύτερα;

Δεν είμαι πασοκολόγος. Όταν ήμουν υποψήφιος για την αρχηγία πίστευα ότι με εμένα θα είχε καλύτερο μέλλον. Μετά δεν ανακατεύτηκα. Οι δικοί μου άνθρωποι, σε πολύ μεγάλο βαθμό, στήριξαν την Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά εγώ τους έλεγα «παιδιά, σας παρακαλώ, να με μην εκθέσετε. Εγώ έχω φύγει, είμαι σ’ άλλο κόμμα, μην μ’ ανακατεύετε»…

-Πώς έχετε ζήσει τις αποτυχίες σας; Πώς ήταν τα βράδια μετά;

Με στεναχώρησε μόνο μία. Όταν δεν έγινα  πρόεδρος του ΠαΣοΚ το ’21. Εκεί στεναχωρήθηκα.

-Το είχατε πιστέψει;

Ναι, το είχα πιστέψει. Ήξερα τι θα έκανα, τα είχα όλα στο μυαλό μου. Όταν τα στερήθηκα, με την επιλογή που έκανε ο κάθε πολίτης που ήρθε και την τιμώ, στεναχωρήθηκα. Ούτε η Βουλή με στεναχώρησε, ούτε οι Ευρωεκλογές. Γιατί; Γιατί οι βουλευτικές εκλογές επαναλήφθηκαν, άρα έπεσα ξανά στον αγώνα. Μετά έζησα ένα καλοκαίρι ελευθερίας. Ύστερα, όταν έκανα τους «Δημοκράτες», ενθουσιάστηκα τόσο πολύ, πέρασα μπροστά στην πρώτη γραμμή, μ’ άρεσε. Δεν τα καταφέραμε, πήραμε όμως 1.5%, 57.000 ψήφους, υπήρξα δηλαδή, ενώ άλλες προσωπικότητες της πολιτικής πήρανε 0,1%. Και ακολούθησε ο ωραιότερος χρόνος της ζωής μου, με τη δικηγορία μου, τα διαβάσματά μου, τον αθλητισμό και τη μουσική.

-Άρα, γιατί επιστρέφετε στην πολιτική;

Έλα ντε… Είμαι πολιτικός, είμαι με το μικρόβιο από 17 χρονών, κι αυτό δεν αλλάζει.

-Γιατί να σας ψηφίσουν;

Γιατί μπορώ. Και για την σταθερότητα. Γιατί εμένα; Γιατί μπορώ να συμβάλω και το’ χω αποδείξει -στις κυβερνήσεις των μνημονίων. Εγώ δεν μισώ. Καταπολέμησα αυτή την ποταπή αίσθηση του μίσους τότε με τη Novartis. Το πολέμησα με εσωτερικό διάλογο, να μη μισήσω, γιατί το μίσος σε τυφλώνει. Άρα είμαι ένας άνθρωπος της ενότητας, των συγκλίσεων. Θα συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις στη σταθερότητα της χώρας. Αυτό είναι το μότο μου, μ’ αυτό έρχομαι σ’ επαφή με τον κόσμο, αυτό λέω και τώρα που βγαίνω στα κανάλια. Έχω τον άξονα μου, όχι γιατί μου το είπε ένας επικοινωνιολόγος -είναι δικά μου

-Περιοδείες στα Νότια ξεκινήσατε;

Ναι, σιγά-σιγά. Για να μην σε εκλάβουν ως ξερόλα. Κι όπως έλεγε και ο Θόδωρος Πάγκαλος, τον οποίο λάτρευα και τολμώ να πω ότι μ’ αγαπούσε, «έχουμε δει πολλούς διάττοντες αστέρες, που μεσουράνησαν, δεν κατάλαβαν ότι μεσουρανούν για λίγο, δεν πρόσεξαν τον εαυτό τους και πέσανε με το κεφάλι».