Μία εικόνα, χίλιες λέξεις…

Η φωτογραφία ( πάνω) στο περιθώριο της κηδείας του Πάπα Φραγκίσκου είναι αποκαλυπτική, όχι μόνο για όσα δείχνει, αλλά, κυρίως, για όσα υπονοεί. Δεν έχει πιά σημασία εάν κάποιοι θεωρούν τον Ζελένσκι ήρωα της χώρας του και υπερασπιστή του τελευταίου προμαχώνα της Δύσης απέναντι στον ρωσικό κίνδυνο, ή έναν πρώην κωμικό που έβαλε φωτιά στο ακραίο σύνορο της Ευρώπης. Στην εικόνα (…χίλιες λέξεις), εστιάστε την προσοχή σας στα αριστερά, στον άνθρωπο που γράφει το νέο… Διεθνές Δίκαιο και το μετατρέπει σε μία δυστοπία.

Ας υπενθυμίσουμε τα βασικά. Η Δύση έχει μεγάλη ευθύνη για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, από την εποχή ακόμα που αθετούσε τις συμφωνίες του Μινσκ και έσφιγγε τον κλοιό στη Ρωσία, την ώρα που η ευρωπαϊκή (κυρίως η γερμανική) οικονομία απολάμβανε υψηλούς αναπτυξιακούς ρυθμούς χάρη στην φθηνή ρωσική ενέργεια. Αυτό δεν δικαιολογεί την ρωσική εισβολή, καμία παραβίαση συνόρων δεν μπορεί να αιτιολογηθεί.

Στις μέρες μας, όμως, συμβαίνει κάτι ακόμα πιό δραματικό. Η νέα “μεγάλη Αμερική” του Τραμπ επιχειρεί πιά την επιβολή μίας γεωπολιτικής συνθήκης στην Ουκρανία που πόρρω απέχει από τις “σταθερές” της γεωπολιτικής τις τελευταίες πολλές δεκαετίες.

Η συμφωνία την οποία εκβιάζεται να υπογράψει ο Ζελένσκι συνιστά ένα νέο Διεθνές “Δίκαιο”.

Η χώρα που δέχτηκε την εισβολή αναγκάζεται να παραχώρησει κατακτημένα εδάφη (περίπου το 1/3 των συνολικών εδαφών της), να αποδεχτεί την de facto αναγνώριση του ρωσικού ελέγχου επί αυτών, να συναινέσει στην de jure αναγνώριση της Κριμαίας, να ξεχάσει δια παντός το αφήγημα που της καλλιέργησαν ΗΠΑ και Ευρώπη για ένταξη στο ΝΑΤΟ, να δεχτεί μία σχεδόν ουτοπική προοπτική ένταξης στην ΕΕ, να παραδώσει την ανοικοδόμησή της σε διεθνή οικονομική συμφέροντα και τον ορυκτό της πλούτο στον έλεγχο της Ουάσιγκτον.

Σε αυτή την συμφωνία, “the winner takes it all”, κι αυτός είναι ο εισβολέας και νικητής αυτού του εξ αρχής άνισου πολέμου.

Το Διεθνές Δίκαιο ξεχάστε το. Το MAGA είναι υπεράνω αυτού. Ο Τραμπ αναγνωρίζει ως βασικό του εχθρό την Κίνα και θέλει τη Ρωσία δίπλα του σε αυτή τη νέα παγκόσμια αντιπαράθεση. Και για να το εξασφαλίσει παραδίδει μία χώρα στον εξευτελισμό μιας συνθηκολόγησης.

Αύριο, μπορεί να είναι η Κίνα που θα εισβάλλει στην Ταϊβάν. Μπορεί να συμβεί οπουδόποτε στον πλανήτη, έχει ήδη συμβεί στην Κύπρο. Όχι, ότι ήταν συμπαγές, ανθεκτικό και εν τέλει δίκαιο το “Διεθνές Δίκαιο”, ήταν, ωστόσο, ένα εγχειρίδιο στο οποίο βασιζόταν οι σχέσεις μεταξύ κρατών και οι γεωπολιτικές αντιπαλότητες. Ο Τραμπ το διέλυσε κι αυτό…