Κεραυνός εν αιθρία; Καθόλου, αυτούς ψηφίζουμε

Η περίπτωση του Νίκου Παππά ήρθε να προστεθεί στη λίστα με τους παραβατικούς έλληνες ευρωβουλευτές. Η τραμπούκικη συμπεριφορά στον δημοσιογράφο Νίκο Γιαννόπουλο δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, εάν υπολογίσει κανείς τα πρόδρομα φαινόμενα τοξικών δηλώσεων του παρελθόντος. Ακόμα κι έτσι, όμως, άλλο τοξικός κι άλλο τραμπούκος.

Ορισμένοι θα επικαλεστούν πράξεις κοινωνικής ευαισθησίας του ανδρός. Μπράβο του, …τότε όμως. Δεν αποτελούν, ωστόσο, ούτε διαβατήριο καλής συμπεριφοράς εις το διηνεκές, ούτε συγχωροχάρτι.

Ίσως, μάλιστα, ισχυριστούν ότι τέτοια περιστατικά είναι “μεμονωμένα”, και σε κάθε περίπτωση συμβαίνουν και εις την Εσπερία. Για τους νταήδες Βέλγους ευρωβουλευτές, ας ασχοληθούν οι Βέλγοι, και για τους Ισπανούς οι Ισπανοί. Εμείς στα δικά μας. Κι αυτά τα δικά μας δεν είναι λίγα εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι δεν είναι ο πρώτος ευρωβουλευτής που γίνεται πανευρωπαϊκά δακτυλοδεικτούμενος, ούτε καν ο πρώτος πολιτικός στον εγχώριο πολιτικό αστερισμό. Από το “ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε” μέχρι τις ύβρεις και τις γροθιές ο δρόμος είναι σύντομος.

Αναδεικνύεται, βεβαίως, και η διάσταση του ποιούς και πώς επιλέγουν τα κόμματα για τα ψηφοδέλτια. Είτε για να αξιοποιήσουν τις τοπικές κουμπαριές και τις “άκρες” τους, είτε επειδή τραβούν σαν τον μαγνήτη τη δημοσιότητα των ψυχαγωγικών εκπομπών. Εάν δέκα πέντε λεπτά δημοσιότητας μπορούν να σου εξασφαλίσουν ακόμα και την αρχηγία κόμματος, η αναγνωρισιμότητα που προϋπήρχε είναι το υπερόπλο που σε πάει παντού. Ακόμα και στο Στρασβούργο.

Αναδεικνύεται, από την άλλη, και η ευθύνη των ψηφοφόρων. Εν προκειμένω εκατοντάδες χιλιάδες ψήφισαν τον Παππά –και κάποιους άλλους και άλλες πριν απ΄ αυτόν– και πολλοί ακόμα και τώρα τον υποστηρίζουν στο τοξικό X.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το έμαθε με τον σκληρό τρόπο. Πρώτα με τον Γεωργούλη, τώρα με τον Παππά. Άλλα κόμματα με άλλους.Το ερώτημα είναι εάν θα διαπράξουν ξανά τα ίδια λάθη. Αισιόδοξος δεν είμαι, για παράδειγμα κάποιοι έχουν επιστρέψει με τιμή και δόξα μετά από ένα σύντομο διάστημα στο περιθώριο.