Τσίπρας επιταχυνόμενος;

Στο Παλλάς έκανε ανακοίνωση προθέσεων (για την ίδρυση νέου κόμματος). Στην Πάτρα περιέγραψε τους πολιτικούς αντιπάλους του (δείτε στο EXPLAINER όσα είπε και όσα υπονόησε): πρωτίστως, τον ιδεολογικό και εκλογικό που είναι η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε δεύτερο πλάνο την κατακερματισμένη κεντροαριστερά που “ούτε θέλει ούτε μπορεί” να προβάλλει εναλλακτική προοπτική διακυβέρνησης. Μένει η προγραμματική πρόταση και η ιδρυτική διακήρυξη του νέου κόμματος. Έχει άνεση χρόνου; Η απάντηση είναι αρνητική και φαίνεται να το αντιλαμβάνεται: μίλησε για επιτάχυνση…

Η γνωστή λαϊκή ρήση για το “πολύ το κυρ ελέησον” απαντά στο τελευταίο. Οι εξαμηνιαίες Τάσεις της MRB μάλλον το επιβεβαιώνουν. Ως προς το “σίγουρα-μάλλον θα ψήφιζα” ένα κόμμα Τσίπρα, το ποσοστό σήμερα είναι περίπου τέσσερις μονάδες μικρότερο απ΄ ότι στις προηγούμενες του Ιουνίου. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε η “Ιθάκη” και ο ίδιος κυριαρχεί ως θέμα συζήτησης και πολιτικής αντιπαράθεσης. Πιθανότατα οφείλεται στο ότι το νέο κόμμα έχει προεξοφληθεί πολύ καιρό πριν ο ίδιος αρχίσει να αποκαλύπτει τις προθέσεις του και παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα και οι δημοσκοπήσεις, λοιπόν, στέλνουν μήνυμα… επιτάχυνσης: Μειωμένο κατά τρεις μονάδες βρίσκει η PULSE το ποσοστό αποδοχής για νέο κόμμα Τσίπρα, 21% δηλώνουν ότι το βλέπουν θετικά και με ενδιαφέρον. Το αντίστοιχο ποσοστό για το κόμμα Σαμαρά, είναι στο 14%. Στην MRB 23,2% δηλώνουν ότι σίγουρα ή μάλλον θα ψήφιζαν κόμμα Τσίπρα, 15,6% το κόμμα Σαμαρά.

Ο καιρός γαρ εγγύς. Στο ρευστοποιημένο τοπίο της αντιπολίτευσης περίπου επτά στους δέκα ψηφοφόρους θεωρούν ότι η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους, είναι απογοητευμένοι ή οργισμένοι και δεν βρίσκουν απαντήσεις. Δεν φαίνεται, όμως, να είναι διατεθιμένοι να περιμένουν πολύ, ούτε έλκονται από μισόλογα και τακτικισμούς.

Οι δημοσκόποι λένε ότι δημιουργείται ένα μέτωπο αμφισβήτησης της κυβέρνησης με ακκίδες την ακρίβεια και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που αντανακλά και στην γιγαντιαία κοινωνική υποστήριξη στα αιτήματα των αγροτών. Η διαφορά με το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο του 2019 είναι ποιοτική και ουσιώδης. Τότε υπήρχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να το εκπροσωπήσει με πειστική πρόταση διακυβέρνησης, τώρα δεν υπάρχει (ακόμα) κανείς.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, άλλωστε, έχει κάνει αυτοκριτική στην αναποφασιστικότητα που τον καθήλωσε έναντι αντιπάλων και “συντρόφων”, από το 2019 μέχρι το 2023. Μία νέα φάση αναποφασιστικότητας θα υπονόμευε την δεύτερη ευκαιρία που διεκδικεί. Τα πρακτικά προβλήματα που ούτως ή άλλως εμφιλοχωρούν σε μία μεγάλη απόφαση για την ίδρυση νέου κόμματος θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, είτε η ανακοίνωση γίνει σε τρεις μήνες είτε γίνει σε έξι.

Προφανώς δεν μπορεί να περιμένει την “αυτο-οργάνωση” να φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που να προσκληθεί “από τα κάτω”, ούτε όσοι συνωθούνται για μία θέση στο νέο εγχείρημα μπορούν να περιμένουν για πολύ καιρό στο …φουαγιέ- όπως είπε ο ίδιος για τους “ανυπόμονους” στην Πάτρα.

Εάν στην εξίσωση μπει και η παράμετρος για “κόμμα Καρυστιανού” ο κατακερματισμός της αντιπολίτευσης θα μετατραπεί σε “βαβέλ” κεντροαριστεράς και αντισυστημισμού κι αυτό ίσως ενισχύσει το δίλημμα περί σταθερότητας.