Explainer: Όσα είπε και όσα υπονόησε ο Τσίπρας από την Πάτρα για εκλογές, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ

Αν στο Παλλάς ο Αλέξης Τσίπρας περιέγραψε την εκκίνηση για την ίδρυση νέου κόμματος, στην Πάτρα σκιαγράφησε πώς αυτό θα φτάσει στις επόμενες εθνικές εκλογές και, κυρίως, με ποιόν στόχο. Όποιοι διαβάζουν πίσω από τις γραμμές κατανοούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν μιλά πλέον για κάποιο θολό προοδευτικό μέτωπο που θα προέλθει από συμφωνίες κορυφής και συνενώσει υπαρχόντων κομμάτων της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης αλλά ένα νέο και αυτόνομο πολιτικό σχήμα, με τον ίδιο επικεφαλής, που θα επιχειρήσει να δράσει ως αντίπαλος της Ν.Δ και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η σκληρή κριτική του στην κυβέρνηση ήταν αναμενόμενη και είναι αυτονόητη. Εκείνο, όμως, που κατέστησε σαφές από την αχαϊκή πρωτεύουσα είναι ο βασικός λόγος επιστροφής του στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η κατακερματισμένη αντιπολίτευση, είπε, “ούτε θέλει ούτε μπορεί” να υποσχεθεί εναλλακτική διακυβέρνησης.

Τι σημαίνει αυτό; Στόχος του νέου κόμματος είναι να αποτελέσει μία προοδευτική παράταξη νίκης, και αυτός ο (αυτο)προσδιορισμός περιέχει δύο σαφή συμπεράσματα:

Πρώτο, ότι το κόμμα Τσίπρα δεν θα στοχεύσει απλώς στη δεύτερη θέση και την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μία τρίτη πρωθυπουργική θητεία Μητσοτάκη αλλά θα επιχειρήσει να τον νικήσει και μάλιστα με τους όρους που έχει ήδη βάλει το κυβερνών κόμμα. Ήτοι, θα επιδιώξει την αυτοδυναμία! Μοιάζει μεγαλεπήβολο, ίσως και ουτοπικό, ωστόσο φαίνεται ότι στο επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού δεν σκοπεύουν να επαναλάβουν την ηττοπαθή τακτική πριν τις εκλογές του 2023, όταν υπό την συνθήκη της απλής αναλογικής σπατάλησε χρόνο και πολιτικό κεφάλαιο απέναντι στην κατηγορηματική άρνηση του ΠΑΣΟΚ για συνεργασία. Η σκέψη, μάλιστα, εστιάζεται στο ότι μόνο διεκδικώντας τη νίκη (με αυτοδυναμία) μπορείς να εξασφαλίσεις ευκολότερα τη δεύτερη θέση με υψηλό ανταγωνιστικό ποσοστό ως προς τη Ν.Δ.

Δεύτερο, που εξάγεται από το προηγούμενο, το κόμμα Τσίπρα θα φτάσει στις κάλπες ως βασικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και ανταγωνιστικά στα άλλα κόμματα της κεντροαριστεράς, κυρίως στο ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Οι πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, πώς ακόμα και στην πολύ μικρής πιθανότητας περίπτωση που ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά έβρισκαν εκλογικό modus operandi, ο Αλέξης Τσίπρας θα δρούσε ανταγωνιστικά. Ως εκ τούτου, από την Πάτρα, με την κριτική που άσκησε πρωτίστως στο ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να αναδείξει ότι δεν μπορεί να νικήσει τη Ν.Δ, ενώ στην περίπτωση που θα ήταν δεύτερο θα έμπαινε στο δίλημμα μιας κυβέρνησης συνεργασίας με το πρώτο κόμμα. Με αυτή την τακτική, τέλος, επιχειρεί να προκαλέσει εκείνα τα κορυφαία στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη, κυρίως όμως το παραδοσιακό (ανδρεϊκό) εκλογικό του ακροατήριο, να πάρουν θέση. Το σύνθημα “να φύγει η δεξιά”, άλλωστε, που ακούστηκε έντονα στο Royal της Πάτρας δείχνει ότι ο πρώην πρωθυπουργός βρίσκει ευήκοα ώτα σε αυτό ακριβώς το τμήμα του εκλογικού σώματος.

Ζητείται ελπίς

Η αποστροφή της ομιλίας του σχετικά με τα παραπάνω είναι απολύτως ενδεικτική της στρατηγικής του Αλέξη Τσίπρα: «…με κατηγορούνε πολλοί ότι είμαι σκληρός όχι μόνο με την κυβέρνηση αλλά και με την αντιπολίτευση. Δεν είμαι εγώ σκληρός, σκληρή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Η κραυγή “να γίνει κάτι” αντηχεί απελπισμένα. Αναζητούν όλοι ελπίδα. “Ζητείται ελπίς”. Και για να αναζητείται η ελπίδα, προφανώς δεν υπάρχει στους σημερινούς πολιτικούς σχηματισμούς. Γιατί για να υπάρχει η ελπίδα της αλλαγής πρέπει να συντελούνται δύο προϋποθέσεις: Να θέλεις και να μπορείς. Και φοβάμαι ότι δεν συντελείται ούτε η μία ούτε η άλλη, από τους υπάρχοντες σχηματισμούς.

Και συνέχισε, εστιάζοντας την κριτική του στο ΠΑΣΟΚ:

“…Αλήθεια, μπορεί να αμφισβητήσει τη σημερινή κυβέρνηση όποιος αφήνει ανοικτό να κυβερνήσει με τη Δεξιά, αρκεί να φύγει ο Μητσοτάκης; Και όποιος δε μπορεί να βρει στελέχη να τοποθετήσει σε θέσεις ευθύνης στο κόμμα του, που να μην έχουν κάποια στιγμή δημόσια θαυμάσει τον Μητσοτάκη; Ή θέλει να αμφισβητήσει τη Δεξιά, όποιος διστάζει να πάρει ουσιαστικές ενωτικές πρωτοβουλίες ανασύνθεσης της σημερινής εικόνας του κατακερματισμού, θέτοντας πάντα ως προϋπόθεση τη δική του κομματική επιβίωση; Ή όποιος εμμένει στη κριτική του αριστερόμετρου και στα λάθη των άλλων, όταν δεν έχει τολμήσει ποτέ ούτε να ψελλίσει για τα δικά του λάθη και τις δικές του αποτυχίες; Δείτε σήμερα ποια είναι η εικόνα, πριν βιαστείτε να με πείτε άδικο”.

Αποκάλυψε, επιπλέον, το σχέδιο του νέου κόμματος για νίκη στις επόμενες εκλογές και ανάληψη της διακυβέρνησης, λέγοντας: “…Έτσι που στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, η σημερινή κυβέρνηση να βρει απέναντί της ισχυρό αντίπαλο, ικανό να την κερδίσει. Η πολιτική αλλαγή είναι κοινωνική και εθνική ανάγκη. Οφείλουμε συνεπώς να επιταχύνουμε. Να απευθυνθούμε με το θάρρος του δίκιου στους πολίτες όλων των παρατάξεων, όπως και σε εκείνους που έχουν αποσυρθεί απογοητευμένοι. Οι ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΝΙΚΗΣ είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαίες. Χωρίς αποκλεισμούς, προαπαιτούμενα, πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων, να δώσουμε περιεχόμενο στη διάθεση του προοδευτικού πολίτη να μη μείνει αδρανής. Με μια γόνιμη και δημιουργική ρήξη με το παρελθόν”.

Το έμμεσο μήνυμα στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Η δε τελευταία αποστροφή απευθύνεται εμμέσως πλην σαφώς, όχι μόνο στους απλούς ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς αλλά και σε στελέχη και βουλευτές. Ως προς τους τελευταίους και κυρίως αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι όσοι πάρουν σήμα αποδοχής την κατάλληλη στιγμή οφείλουν να παραιτηθούν και να παραδώσουν τις έδρες τους ώστε να είναι υποψήφιοι με το νέο κόμμα. Η νεότερη γενιά βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνοι για παράδειγμα που εξελέγησαν μετά το 2019 και δεν μετείχαν στην πλειοψηφία διακυβέρνησης 2015-19, είναι βέβαιο ότι ως επί το πλείστον μπορούν να έχουν θέση στο νέο εγχείρημα.

Είναι, εντέλει, προφανές πώς εάν η ηγεσία της Κουμουνδούρου δυσφόρησε με όσα άκουσε από τον πρώην πρωθυπουργό από τον εξώστη του Παλλάς, με αυτά που είπε στην Πάτρα πρέπει να κατανόησε ότι έχει αποφασίσει να φτάσει μόνος του στις εκλογές (με ηγετική ομάδα από νέα πρόσωπα και ομάδα εκλογικής μάχης από βουλευτές που θα παραιτηθούν, αυτοδιοικητικούς, επιστήμονες και τεχνοκράτες) και ως εκ τούτου η πρόταση συμπόρευσης του Σωκράτη Φάμελλου βρίσκει κλειστές θύρες. Κι αυτό εντείνει την αμηχανία και σκληραίνει το δίλημμα σχετικά με το πώς θα φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες (…) έχοντας απέναντί του τον ιστορικό του ηγέτη.