Το “δόγμα Τραμπ” ως manual της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς και η εκ των έσω απειλή

Τα τελευταία χρόνια, εντονότερα μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είναι διαδεδομένη η άποψη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιχειρεί με πολλούς τρόπους να επηρεάσει τις εκλογικές διαδικασίες και, άρα, τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ευρώπη. Για την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, η “ρωσική απειλή” δεν είναι μόνο στρατιωτική αλλά και πολιτική, με την οικονομική ενίσχυση φιλορωσικών -ως επί το πλείστον, ακροδεξιών- κομμάτων, την διασπορά fake news, και την χρήση προπαγανδιστικών τεχνολογικών εργαλείων.

Κάποιοι, πλέον, αρχίζουν να διαπιστώνουν ότι αυτού του είδους η πολιτική απειλή δεν αφορά μόνο τη Μόσχα, αλλά και την Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ. Και, ίσως, η αμοιβαία συμπάθεια των δύο ηγετών και η κοινή προσπάθεια να μοιραστούν εκ νέου οι σφαίρες επιρροής να δημιουργεί ένα νέο, ακόμα μεγαλύτερο και πολύ πιό επικίνδυνο σύννεφο πάνω από την γηραιά ήπειρο της γεωπολιτικής αμηχανίας και των εγγενών μεγάλων αντιφάσεων.

Η κορωνίδα του τραμπικού αφήγηματος MAGA είναι πιά η Εθνική Στρατηγική για την Ασφάλεια που δημοσιοποίησε ο Λευκός Οίκος. Πρόκειται για το manual της αμερικανικής στρατηγικής και η ανάγνωσή του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πείθει πλέον και τον πιό καλοπροαίρετο και εύπιστο για τις αμερικανικές “σταυροφορίες” ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι έτοιμος να πατήσει τη σκανδάλη με στόχο συνολικά το ευρωπαϊκό πολιτικό και κοινωνικό κατασκεύασμα.

Ο Τραμπ εξηγεί σε αυτό το κείμενο πώς δεν είναι οι ΗΠΑ που αίρουν τις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ευρώπη, είναι η ίδια η ΕΕ που είναι αδύναμη, χάνει την πολιτισμική της ταυτότητα, υφίσταται πληθυσμιακή αλλοίωση, και απομακρύνεται από τα ιδεώδη της Δύσης.

Όπως σημειώνει το POLITICO (κάτι ανάλογο αναφέρει και το Foreign Policy) , η πολιτική συνταγή που ακολουθεί είναι, ουσιαστικά, η αλλαγή καθεστώτος. «Στόχος μας θα πρέπει να είναι να βοηθήσουμε την Ευρώπη να διορθώσει την τρέχουσα πορεία της», αναφέρει το έγγραφο στρατηγικής. Αυτό θα περιλαμβάνει την «καλλιέργεια αντίστασης» εντός των ευρωπαϊκών εθνών. Σε περίπτωση που υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με την πολιτική φύση του μηνύματος, το έγγραφο του Λευκού Οίκου εξυμνεί «την αυξανόμενη επιρροή των πατριωτικών ευρωπαϊκών κομμάτων» ως αιτία για την αμερικανική αισιοδοξία.

Είναι προφανές πώς η Ουάσιγκτον θα προχωρήσει στην έμμεση, ίσως και άμεση στήριξη της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, και αυτό το κείμενο επιβεβαιώνει πώς οι κινήσεις ακροδεξιών συμβούλων του κατά την πρώτη θητεί στον Λευκό Οίκο να ιδρυθούν ή να ενισχυθούν κόμματα-παραρτήματα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ακόμα περισσότερο η προκλητική παρέμβαση του Έλον Μάσκ, προ μηνών, στα εσωτερικά της Γερμανίας και της Βρετανίας, δεν ήταν αποσπασματικές κινήσεις τακτικής αλλά ψηφίδες μίας ευρύτερης στρατηγικής.

Κάποιοι στις Βρυξέλλες δείχνουν να το έχουν αντιληφθεί, είναι όμως οι λιγότεροι, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες το υποτιμούν και εστιάζουν μόνο στο ουκρανικό και στον τρόπο με τον οποίο θα αποφευχθεί μία στρατηγική νίκη της Ρωσίας με την απευθείας συμφωνία Τραμπ-Πούτιν.

Πριν, όμως, φτάσει ο Ρώσος πρόεδρος να απειλήσει με πόλεμο το ΝΑΤΟ (κάτι μάλλον απίθανο), θα έχει προλάβει, ίσως, ο Τραμπ να στήσει προγεφυρώματα “αντίστασης” και ανατροπής των ήδη εύθραυστων πολιτικών ισορροπιών. Το POLITICO επισημαίνει πώς το αφήγημα Τραμπ (που λαμβάνει αφορμή από την ανοχή, όπως λέγεται, της ΕΕ στην μεταναστευτική εισβολή) στοχεύει στην παρέμβαση στις εκλογές που θα διεξαχθούν τα επόμενα χρόνια στις ευρωπαϊκές χώρες ώστε να αναδειχθούν ακροδεξιές κυβερνήσεις, ή να τεθούν άλλες υπό ακροδεξιά ομηρία ισχυρών αντιπολιτευτικών κομμάτων.

Το κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας μπορεί εύκολα να γίνει και το “ευαγγέλιο” εγχώριων θιασωτών του τραμπισμού, μάλλον ήδη συμβαίνει. Ελάχιστοι καθ΄ ημάς (όπως συμβαίνει και αλλού στην ΕΕ) το αντιλαμβάνονται και ακόμα λιγότεροι επιθυμούν να το αντιμετωπίσουν…