Το “scouting” του Τσίπρα και οι επικριτές…

Η προσπάθεια που γίνεται για την αποδόμηση του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τσίπρα περιλαμβάνει διάφορα …ευφυή επιχειρήματα, λες και ανακοίνωσε σύνθεση κυβέρνησης και όχι think tank. Σταχυολογώ:

-Πρόκειται για “παλιά” πρόσωπα/ Ποιοί είναι, όμως, οι “παλιοί”; Ο ακαδημαϊκός και πρώην υπουργός Γαβρόγλου, και οι Χουλιαράκης, και Λιάκος. Όντως, ο πρώτος διετέλεσε υπουργός Παιδείας στη διακυβέρνηση 2015-19. Μέμφεται για μία, αναμφίβολα ατυχή, δήλωση κατά της Νίκης Κεραμέως, και για την έκφραση “ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα” που είχε εκφωνήσει κάποτε. Έγκλημα καθοσιώσεως, ειδικά εάν συγκριθεί με όσα ακούγονται από κυβερνητικά στελέχη κατά καιρούς στη Βουλή! Οι δε δύο άλλοι, απλώς καταχωρούνται ως “παλιοί”, αγνοείται επιδεικτικά, όμως, ότι πρόκειται για τεχνοκράτες της τραπεζικής αγοράς, ο πρώτος, σύμβουλος του διοικητή της ΤτΕ Γ. Στουρνάρα (προφανώς δεν έχει καταλάβει τι έχει… στον κόρφο του), ο δεύτερος, μεγαλοστέλεχος σε μεγάλη συστημική τράπεζα. Περίπου 35 από τους 41 του Επιστημονικού Συμβουλίου είναι τεχνοκράτες και ειδικοί εγνωσμένης αξίας, με βαριά βιογραφικά, και σημαντική πορεία εντός και, κυρίως, εκτός Ελλάδας. Πόσο “παλιοί” είναι, άραγε, όλοι αυτοί, όταν χρειάζεται έρευνα στις μηχανές αναζήτησης για τις δραστηριότητές τους, από το Erasmus του Ρότερνταμ, την Αργεντινή, και το Prinston, μέχρι τα μεγάλα εγχώρια εκπαιδευτικά ιδρύματα;

-Καλά, τον Μαραντζίδη; / Σπουδαίο επιχείρημα, ιδιαίτερα από εκείνους που αποθέωναν κάποτε τον καθηγητή του ΠΑΜΑΚ για όσα έγραφε, με τον Στάθη Καλύβα, για τους εγχώριους κομμουνιστές, και τώρα δεν τον βρίσκουν επαρκή για να μετέχει σε ένα επιστημονικό συμβούλιο.

-Είναι πολλά 41 πρόσωπα, πλησιάζει τον αριθμό των υπουργών της κυβέρνησης!/ Παρότι αυτοαναιρούμενο ως …επιχείρημα, και με δόση κριτικής στα …ευέλικτα κυβερνητικά σχήματα των τελευταίων ετών, να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για επιστημονικό συμβούλιο και όχι παρέα που κλείνει τραπέζι σε ταβέρνα. Είναι προφανές ότι ο πρώην πρωθυπουργός επιχειρεί μία μικρή επίδειξη του rebranding (του), όταν συγκεντρώνει σημαντικές προσωπικότητες από διάφρους τομείς. Ο καιρός και το έργο τους θα δείξουν.

-Με αυτούς θα κάνει κόμμα;/ Προφανώς όχι, αν και κάποιοι εξ αυτών μπορεί να εμπλακούν σε επόμενη φάση με την πολιτική. Είναι σαφές ότι πρόκειται για έναν μηχανισμό παραγωγής προγραμματικών ιδεών και προτάσεων που θα υποστηρίζει την πρώτη γραμμή εφαρμογής της πολιτικής. Στα ψηφοδέλτια του νέου κόμματος είναι επίσης σαφές ότι πρέπει να φιγουράρουν ονόματα που μπορούν να συλλέξουν πολύτιμες ψήφους, και εκεί θα βρεθούν ονόματα που θα προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως κάποιους από το ΠΑΣΟΚ, και άλλους με γείωση στις τοπικές κοινωνίες.

Εν κατακλείδι, το πρώτο δείγμα γραφής, για τον συγκεκριμένο σκοπό που ανακοινώθηκε, κρίνεται θετικό. Το πώς θα εξελιχθεί, θα εξαρτηθεί από τον ίδιο του Αλέξη Τσίπρα, το προγραμματικό του σχέδιο, και το πόσο πραγματικά έχει αλλάξει.

Όμως, το “δεν τους ξέρει, ούτε η μάνα τους”, για την πλειονότητα των μελών του επιστημονικού συμβουλίου, πέραν του ότι είναι άδικο, παραγνωρίζει μία συνταγή που επιτυχώς δοκίμασαν και άλλοι στο παρελθόν. Θυμηθείτε την ομάδα του Γ. Παπανδρέου, το 2009, ή ακόμα καλύτερα τα πρόσωπα που έβαλε στο επίκεντρο της διακυβέρνησης ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πόσοι εξ όσων αντιμετωπίζουν υποτιμητικά, τώρα, τους διακεκριμένους επιστήμονες του συμβουλίου του Ινστιτούτου, γνώριζαν τον Άλεξ Πατέλη, τον Γιώργο Γεραπετρίτη, την Ειρήνη Αγαπηδάκη, τη Δόμνα Μιχαηλίδου, τη Σοφία Ζαχαράκη, τον Κώστα Κυρανάκη, ή τον βασικό συντονιστή Άκη Σκέρτσο– αλλά και αρκετούς άλλους; Όλοι τους, κατά την αξιολόγηση του Μαξίμου, αποδείχθηκαν “λίρα εκατό” στους τομείς για τους οποίους τους επέλεξε ο πρωθυπουργός.

Ο Τσίπρας κάνει αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και χρόνια: φέρνει στο προσκήνιο, και εμπιστεύεται, πρόσωπα εκτός κομματικού σωλήνα, με επιστημονικές περγαμηνές, και εξειδίκευση. Απ΄ αυτό το “scouting”, πόσοι θα του προκύψουν και ικανοί για το επόμενο βήμα θα κριθεί στο μέλλον. Και το ότι “δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους”, που τους καταλογίζουν οι επικριτές, μπορεί να αποδειχθεί και η ενδιαφέρουσα πλευρά του εγχειρήματος. Φανταστείτε τι θα λεγόταν εάν στο επιστημονικό συμβούλιο, ή, αύριο, στην προμετωπίδα του νέου κόμματος, ήταν οι συνήθεις των συνιστωσών και της παλαιάς συριζαϊκής βαβέλ.