Η …διδακτική απόλυση του τούρκου δημοσιογράφου

Η απόλυση του ανταποκριτή του NTV επειδή τόλμησε να αξιολογήσει ότι ο Ερντογάν “πήρε τον π@@@ο” στο παζάρι με τον Τραμπ για τα F35 και τα F16, και πώς έδωσε πολλά περισσότερα απ΄ όσα εκμαίευσε ως υποσχέσεις, είναι πολλαπλώς διδακτική.

Πρώτον, επειδή επιβεβαιώνει πόσο βαθιά αντιδημοκρατικό είναι το καθεστώς Ερντογάν, αν, δε, αντικαταστήσετε το όνομα του Χουσεϊν Γκιουνάϊ με αυτό του Τζίμι Κίμμελ, μπορείτε να κατανοήσετε βαθύτερα πόσο ταιριάζουν ο αμερικανός με τον τούρκο πρόεδρο και πόσο μιλούν την ίδια γλώσσα.

Δεύτερον, διότι αποκαλύπτει ότι η ισοπεδωτική άποψη ότι ο Ερντογάν “τα πήρε όλα” στην Ουάσιγκτον και έβαλε τρία γκολ στην Ελλάδα από τα αποδυτήρια μάλλον δεν υιοθετείται από αρκετούς στην γείτονα. Εάν προσθέσετε και την αφελή (;) παραδοχή του Χακάν Φιντάν ότι τα τουρκικά μαχητικά ΚΑΑΝ για να πετάξουν πρέπει οι ΗΠΑ να παραδώσουν τους αναγκαίους κινητήρες (!), η εικόνα συμπληρώνεται.

Συμπέρασμα: δεν είναι μόνο καθ΄ ημάς που η εξωτερική πολιτική κινείται μεταξύ μαύρου και άσπρου, και εργαλειοποιείται από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Συμβαίνει και στην Τουρκία. Κι αυτό είναι περισσότερο κακό για εμάς.

Εν κατακλείδι, η αλήθεια συνήθως βρίσκεται κάπου στη μέση, απαιτείται, όμως, μετριοπάθεια και μη οπαδική ματιά για να την δεις…