Ο Πάνος Ρούτσι και οι “αποχρώσεις” στην κυβέρνηση

Πόσες “γραμμές” υπάρχουν, τελικά, στην κυβέρνηση, σχετικά με το αίτημα του Πάνου Ρούτσι για πλήρη διερεύνηση των αιτίων θανάτου του γιού του; Την ηχηρή παρέμβαση του Νίκου Δένδια ακολούθησαν κι άλλες στον ίδιο τόνο και με το ίδιο περιεχόμενο.

Οικονόμου, Μαρκόπουλος, Κυρανάκης και άλλοι ομονοούν ότι το αίτημα του χαροκαμένου πατέρα (αλλά και των υπολοίπων οικογενειών θυμάτων που ζητούν το ίδιο) πρέπει να γίνει σεβαστό και δεκτό από τη Δικαιοσύνη. Ακόμα και ο Πλεύρης είπε ότι είναι “αυτονόητο”…

Από την άλλη, Άδωνις και Φλωρίδης επιμένουν πώς πίσω από τον Πάνο Ρούτσι που κάνει απεργία πείνας επί 20 ημέρες υπάρχει “οργανωμένο σχέδιο” για την καθυστέρηση της έναρξης της δίκης. Και “δείχνουν” ως ενορχηστρωτή του σχεδίου την Ζωή Κωνσταντοπούλου, επειδή, όπως λένε, τρέφεται δημοσκοπικά και πολιτικά από την σύγχυση σχετικά με τα αίτια της τραγωδίας. Κατά τον “συλλογισμό” τους, όταν ξεκινήσει η δίκη θα διαλυθούν οι θεωρίες συνωμοσίας περί ξυλολίου και άλλων τινών, κάτι που, όπως επισημαίνουν, δεν το θέλουν, ούτε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, ούτε άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ο “συλλογισμός” μπάζει. Αφού είναι τεκμηριωμένο από τις πραγματογνωμοσύνες που περιλαμβάνονται στην ποινική δικογραφία (μετά την έρευνα του ανακριτή) ότι η πυρόσφαιρα οφείλεται στα έλαια σιλικόνης των μηχανών και κανένα παράνομο φορτίο δεν υπήρξε στην εμπορική αμαξοστοιχία, η εκταφή και η διερεύνηση των αιτίων θανάτου θα το πιστοποιούσε πλήρως, και έτσι θα καταρρίπτονταν υπόνοιες και συνωμοσιολογικά σενάρια.

Τι πιό καταλυτικό υπέρ της αξιοπιστίας της ανάκρισης και τι πιό αποκαλυπτικό για τις σκοτεινές προθέσεις όσων εκ της αντιπολίτευσης αφήνουν να υφέρπει το αντίθετο;

Δεν κατανοούν ότι η επιμονή στην άρνηση του ανυπέρβλητα ανθρώπινου και ακατάρριπτα λογικού αιτήματος τροφοδοτεί τις “ξυλολιάδες”; Ως προς, δε, το επιχείρημα περί καθυστέρησης της δίκης, ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά και κύκλοι της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, αναφέρουν ότι δεν συντρέχει τέτοιος κίνδυνος. Το είπε, άλλωστε, και ο υπουργός Άμυνας στη Βουλή.

Όλα αυτά προκαλούν σύγχυση, η απουσία ενιαίας γραμμής στην κυβέρνηση ακόμα περισσότερο. Έτσι τρέφεται ο “λαϊκισμός”, που επικαλείται ακόμα και ο πρωθυπουργός ότι φωλιάζει στην πολιτική αντιπαράθεση. Κι από την άλλη, δημιουργείται η εντύπωση πώς κάποιοι στην κυβέρνηση είναι ευαίσθητοι και δίκαιοΙ, ενώ άλλοι έχουν χωρίσει με την ενσυναίσθηση και εκκινούν από άλλες προθέσεις.

Μόνο καλό δεν κάνει αυτό. Και, εν κατακλείδι, ενισχύει την άποψη ότι η κυβέρνηση υποτιμά για άλλη μία φορά το πόσο ισχυρό είναι στην κοινωνία το “κύμα των Τεμπών”…

Όσο για την Δικαιοσύνη, απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, γραπωμένη σε τύπους και νομικές ερμηνείες.