Φταίει το “σενάριο Τσίπρα” για τον κακό καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ;
Παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Μπαλάφα με τίτλο “Η άνοδος… η πτώση… το αύριο… ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το ΧΡΟΝΙΚΟ 2012-2024”, Δευτέρα 17 Μαρτίου 2025. Στην εκδήλωση στην οποία παρέστησαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Σωκράτης Φάμελλος για το βιβλίο μίλησαν η Σία Αναγωστοπούλου, ο Κώστας Γαβρόγλου και ο Γιάννης Δραγασάκης. (ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI)
Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ συναγωνίζεται το ΠΑΣΟΚ σε εσωστρέφεια –τι είχες Γιάννη μου, τι είχα πάντα...-, το ερώτημα που τίθεται, τώρα, για να την ενισχύσει, φαίνεται αν μη τι άλλο ευρηματικό, αν και εν τέλει καταντάει υπονομευτικό. “Μήπως για τη δημοσκοπική στασιμότητα φταίει η σεναριολογία για κόμμα Τσίπρα;”.
«Αυτή η φημολογούμενη πιθανότητα, όσο μένει μετέωρη, δεν κάνει καλό σε κανένα και σίγουρα δεν κάνει καλό στο χώρο μας. Αν ο Αλέξης πραγματικά ενδιαφέρεται για το σχηματισμό μιας πλειοψηφικής προοδευτικής συμμαχίας θα έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του εδώ και καιρό», είπε πεντακάθαρα από το libre ο Παύλος Πολάκης.
Ευθέως, αλλά από άλλη σκοπιά, διατύπωσε τον ίδιο υπαινιγμό και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Χρήστος Γιαννούλης (που ήταν στην πρώτη σειρά όσων έσπευσαν στην ομιλία του πρώην πρωθυπουργού στον Economist): «Πρέπει να αποφασίσουμε αν είμαστε με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τον Τσίπρα».
Άλλοι πιό ευφάνταστοι πρότειναν τη σύναψη “συμβολαίου συμβίωσης”, το οποίο να κληθούν να υπογράψουν βουλευτές και στελέχη, με ρήτρα ότι θα παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ εάν ο πρώην πρωθυπουργός κάνει το εικαζόμενο βήμα. Ορισμένοι άρχισαν να ψελλίζουν και κάτι περί… “αποστασίας”!
Ο ίδιος ο Σωκράτης Φάμελλος έχει χαρακτηρίσει “αδιανόητο” ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο δε (επί πολλά χρόνια στενός συνεργάτης και φίλος του πρώην πρωθυπουργού) Νίκος Παππάς είπε, για το ίδιο θέμα, “έρχονται εξελίξεις που θα μας βάλουν το μαχαίρι στον λαιμό”.
Κοινή συνισταμένη ότι οι χαμηλές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις οφείλονται εν πολλοίς στο γεγονός πώς η δημόσια συζήτηση περιστρεφεται γύρω από το εάν ο Αλέξης Τσίπρας θα ιδρύσει ή δεν θα ιδρύσει νέο κόμμα.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι διαφορετική.
Για παράδειγμα, στην μέτρηση της Pulse (Σκάϊ), τον Μάρτιο, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτανε στην “εκτίμηση ψήφου” το 8%, αλλά στης MRB (Open) τον Μάϊο μόλις το 5,5%. Στις μετρήσεις της Marc (Ant1), η πορεία του είναι καθοδική: 8,8% τον Οκτώβριο του 2024, 6,8% το Νοέμβριο, και 7,3% τον Ιανουάριο του 2025. Στην δε μέτρηση της Opinion Poll (Action24), πάλι τον περασμένο Ιανουάριο, “γράφει” 7,5%. Σε εκείνη, δε, της GPO, τον Ιούλιο, φθάνει (εκτίμηση ψήφου) στο 6,3%.
Στις δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου -κι αφού είχε αρχίσει να προβάλλεται η πιθανότητα ίδρυσης νέου κόμματος- ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε έναν μέσο όρο (εκτίμηση ψήφου) 6,31% -σε κάποιες φθάνει έως και περίπου 8%. Στην δε τελευταία μέτρηση της Alco (Alpha), ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει λίγο πάνω από μία μονάδα– παρά όσα φημολογούνται για νέο κόμμα από τον πρώην πρωθυπουργό.
Συμπέρασμα: το δημοσκοπικό αποτύπωμα του ΣΥΡΙΖΑ από τις αρχές του έτους έως σήμερα δεν έχει αλλάξει σημαντικά, μόνο μικρές αυξομειώσεις μπορεί να διαπιστώσει κανείς. Ανά περιόδους, δε, οι απώλειες του είναι μεγάλες προς την Πλεύση Ελευθερίας, μικρότερες αλλά όχι ασήμαντες είναι και προς το Μερα25, ακόμα και προς το ΠΑΣΟΚ.
Κάποιοι θέτουν ψιθυριστά το αντίθετο ερώτημα απ΄ αυτό ορισμένων στελεχών: μήπως δεν φταίει το σενάριο Τσίπρα για την δημοσκοπική συρρίκνωση, αλλά συνεισφέρει στο ακριβώς αντίθετο; Την συγκράτηση, δηλαδή, σημαντικού μέρους ψηφοφόρων που εάν δεν υπήρχε η προοπτική της επιστροφής του πρώην πρωθυπουργού (με τον ένα, ή άλλο τρόπο) μπορεί να είχαν πάει στο σπίτι τους;