Επισφαλής …ασφάλεια

Ο Μάκης Βορίδης είναι “βαρύ κόκκαλο”, είχε εγκαίρως ξεκαθαρίσει ότι δεν επρόκειτο να ενταχθεί στην τακτική του “μοντέλου Τριαντόπουλου”. Απέμενε, ως μονόδρομος, το αίτημα για Εξεταστική επιτροπή και η ελπίδα του Μαξίμου ότι ο (πολιτικός) χρόνος θα απορροφήσει τις αρνητικές εντυπώσεις για ένα σκάνδαλο που, βάσει της δικογραφίας της Ευρωπαϊκής εισαγγελίας, αφορά την περίοδο διακυβέρνησης της Ν.Δ.

Θα ακολουθήσει, από τον Σεπτέμβριο, μία μακρά διαδικασία, στην επιτροπή που θα συσταθεί, που θα ψάχνει -υποτίθεται- ψύλους στα άχυρα. Θα ερευνήσει τυχόν ευθύνες από ιδρύσεως του ΟΠΕΚΕΠΕ (1998), με την πρωτοτυπία ότι η χρονολογία αυτή δεν αφορά και την ουσιαστική σύστασή του έγινε το 2001, και η ενασχόλησή του με την χορήγηση αγροτικών επιδοτήσεων από το 2005-6!

“Ουδέποτε οι Εξεταστικές έφεραν αποτελέσματα” , είπε πρόσφατα η πολύπειρη Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά δεν υπάρχει λόγος η αλήθεια (που γνωρίζουν όλοι) να καταστρέψει μία πολιτική και εσωκομματική επιλογή. Το εμπόδιο παρακάμπτεται πρόσκαιρα, όμως, αρκετοί πιστεύουν ότι μπροστά βρίσκεται ο…τοίχος.

Προκύπτουν ήδη κάποια πρώτα συμπεράσματα:

Πρώτο, δεν είναι απίθανο να εκδηλωθούν διαρροές όταν η Βουλή κληθεί να ψηφίσει μία προς μία τις προτάσεις- αυτή της Ν.Δ και τις δύο, του ΠΑΣΟΚ, και των ΣΥΡΙΖΑ- Νε.Αρ, για τη σύσταση προανακριτικής. Η Κ.Ο βρίσκεται σε κατάσταση βρασμού, η ανησυχία στο Μαξίμου έκδηλη, αν και το πιθανότερο είναι πως οι κραδασμοί θα απορροφηθούν για ακόμα μία φορά.

Δεύτερο, το ΠΑΣΟΚ μάλλον αιφνιδιάστηκε. Επί πάνω από δύο εβδομάδες …μελετά τη δικογραφία, μεταθέτει τον χρόνουποβολής του αιτήματος για προανακριτική, και στο “παρά πέντε” η Ν.Δ καταθέτει τη δική της, παίρνοντας επικοινωνιακό προβάδισμα και αλλάζοντας την ατζέντα.

Τρίτο, μετά από μήνες προσπαθειών και ώρες που ξόδεψαν να μιλούν τηλεφωνικά οι Σωκρατης Φάμελλος και Αλέξης Χαρίτσης, τα κόμματα των “πρώην συντρόφων” κατόρθωσαν να συμφωνήσουν σε κάτι. Μπορεί αυτό να αποτελέσει προοίμιο περαιτέρω συνεργασίας; Δύσκολο, ωστόσο το πολιτικό σήμα ισοδυναμεί με “απόδειξη ζωής” για έναν χώρο που δημοσκοπικά θνήσκει και τα στελέχη του περισσότερο ενδιαφέρον δείχνουν για το τι θα κάνει, και πότε, ο Αλέξης Τσίπρας.

Τέταρτο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εκ των πραγμάτων εγκλωβισμένος (…) στο γεγονός ότι στις μετρήσεις εξακολουθεί να έχει την πολιτική κυριαρχία παρά την πίεση και την κυβερνητική κόπωση και στασιμότητα. Η απουσία εναλλακτικής λύσης στην αντιπολίτευση του δημιουργεί μία “επισφαλή… ασφάλεια”, κι αφήνει τον χρόνο να κυλάει με την εκτίμηση όσα λάθη κι αν κάνει η κυβέρνηση δεν μπορεί κανείς να τα αξιοποιήσει.

Η αλήθεια είναι πως περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζει στους ανήσυχους θύλακες της Κ.Ο και του κυβερνητικού στρατηγείου, παρά από τους υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους. Το βλέμμα του είναι στραμμένο στο εάν και πώς θα αναδιαταχθεί το επόμενο διάστημα το πολιτικό σκηνικό (με τα κόμματα υπό ίδρυση, κατά τα σενάρια), και κατά πόσο αυτό μπορεί να του αφαιρέσει το πλεονέκτημα να διεκδικήσει και να επιτύχει την αυτοδυναμία στην δεύτερη, έστω, εκλογική αναμέτρηση.