Το καλοκαιρινό “ευπώλητο” και η πολιτική (μας) …σκουληκότρυπα

Εάν επρόκειτο για καλοκαιρινό ανάγνωσμα με στοιχεία πολιτικού θρίλερ, θα μπορούσε να περάσει στα …ευπώλητα. Ίσως και στις σειρές του Netflix. Δύο πρώην πρωθυπουργοί που ετοιμάζουν νέα κόμματα, μία κυβέρνηση υπό πίεση, μία ασθμαίνουσα αξιωματική αντιπολίτευση, ένα σκάνδαλο με μετακινούμενα βοσκοτόπια και κοπάδια, σαπιόκαραβα με εκατοντάδες απελπισμένους να φτάνουν στις εξωτικές παραλίες της Κρήτης, γαστρονομικές συμβουλές για τα μενού στις δομές των μεταναστών, δύο πόλεμοι στα πέριξ, και μία καθ’ ομολογία βρεφοκτόνος που πρόλαβε να γίνει τηλεοπτική περσόνα πριν συλληφθεί.

Όλα αυτά αποτελούν, όμως, στοιχεία μιας πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά και η εικόνα μιας χώρας σε μετάβαση. Από πού, το γνωρίζουμε, προς ποιά κατεύθυνση, αναζητείται.

Ο Στίβεν Χόκινγκ, συγγραφέας του «Χρονικού του Χρόνου», σημειώνει ότι για να επιτευχθεί ένα ταξίδι στο χρόνο, πρέπει να «τσαλακωθεί» τόσο πολύ ο χωροχρόνος που όρισε ο Αϊνστάιν, ώστε να δημιουργηθεί ένα μικροσκοπικό τούνελ, μια απειροστή σκουληκότρυπα, που θα λειτουργήσει ως… μετρό του χρόνου.

Δεν είχε κατά νου τα καθ΄ ημάς, όπου η σκουληκότρυπα μας εκτινάσσει εύκολα από το 2025 στο 2015, στη δεκαετία του ’80 και του ’90, γενικότερα στις…παθογένειες του χθες, δεν λειτουργεί, όμως, εμπροσθοβαρώς. Καμία ουσιαστική συζήτηση, ακόμα, για όσα έρχονται.