Οι γελοιότητες Ρούτε και η ξεχασμένη επιστολή Μολυβιάτη…

Ας ξεκινήσουμε από το …συμπέρασμα: ποτέ δεν πρέπει να στέλνει κανείς προσωπικά μηνύματα στον Ντόναλντ Τραμπ. Ο Αμερικανός πρόεδρος, αργά ή γρήγορα (συνήθως …άμεσα) θα τα δημοσιοποιήσει.

Από την αρχή, τώρα: ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε ένοιωσε την ανάγκηνα κολακεύσει –επί το λαϊκότερο, να…”γλείψει”– τον πρόεδρο των ΗΠΑ, και του έστειλε μήνυμα.

«Συγχαρητήρια για την αποφασιστική δράση σου στο Ιράν… κάτι που κανένας άλλος δεν τόλμησε. Μας κάνει όλους πιο ασφαλείς. Κερδίζεις ένα μεγάλο επίτευγμα εδώ στην Χάγη… τα καταφέραμε με το 5%».

Ο Ρούτε είναι Ολλανδός (Ευρωπαίος) και διετέλεσε επί μακρόν πρωθυπουργός της χώρας του. Καθ’ ημάς έγινε γνωστός για την απόλυτη σύμπλευσή του με τον Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, την περίοδο των μνημονίων, και τα πολλά χλευαστικά και προσβλητικά που εκτόξευε κατά των Ελλήνων και των κυβερνήσεων της χώρας.

Είναι, επίσης, φανατικός υποστηρικτής της Τουρκίας, πλειστάκις έχει ταυτιστεί με τις απόψεις του Ερντογάν, ουδέποτε έχει διατυπώσει την παραμικρή κριτική ακόμα και για τις πιό επιθετικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων κατά της Ελλάδας. Παρέλαβε την σκυτάλη στην ηγεσία του ΝΑΤΟ από το Νορβηγό Στόλτενμπεργκ, ο οποίος είχε μετατρέψει την Άγκυρα σε δεύτερο σπίτι του- σόϊ πάει το βασίλειο…

Ο Ρούτε έχει αναλάβει “εργολαβικά” εδώ και καιρό να επιβάλλει στα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ την εντολή Τραμπ για την αύξηση των αμυντικών κονδυλίων στους προϋπολογισμούς των χωρών στο 5%. Ποτέ δεν έχει κατατεθεί κάποια πειστική επιχειρηματολογία γιατί οι χώρες πρέπει να δαπανούν ετησίως το 5% του ΑΕΠ τους και όχι το 4,5% ή το 2%, ο αριθμός 5 έχει γίνει το τραμπικό φετίχ στο ΝΑΤΟ.

Θα μπορούσαν να εξηγηθούν όλα αυτά δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι ο “μεγαλομέτοχος” του βορειοατλαντικού συμφώνου και η επιθυμία του πρέπει να εκτελεστεί.

Από την άλλη, το ΝΑΤΟ έχει μετατραπεί πλέον σε μία σύναξη προθύμων, υποτελών, και αφελών. Κάποιες χώρες (και ο ίδιος ο Ρούτε) θεωρούν πως η συμμαχία πρέπει να εξοπλιστεί σαν αστακός καθώς μεγαλώνει ο ρωσικός κίνδυνος και εκτιμάται πώς ο Πούτιν ίσως επιτεθεί σε μέλος του ΝΑΤΟ μέσα στην επόμενη πενταετία.

Κάποια σχετική ανάλυση με επιχειρήματα δεν έχει δημοσιοποιηθεί, ωστόσο σε γενικές γραμμές κάτι ανάλογο πιστεύουν και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως αυτές που κάποτε ανήκαν στον αστερισμό της σοβιετικής επιρροής ή σκανδιναβικές, όπως η Φινλανδία και η Σουηδία.

Ενώ ο Ρούτε, λοιπόν, μπορεί να εκτιμά ότι τα ρωσικά στρατεύματα μπορεί να επιτεθούν -μετά την Ουκρανία- στο Ελσίνκι, ή τη Στοκχόλμη, αδιαφορεί προκλητικότατα για το γεγονός ότι η Τουρκία, που τόσο υποστηρίζει, διατηρεί επί εικοσαετία την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας. Αδιαφορεί για τις αιτιάσεις Ερντογάν περί αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, κάνει τα στραβά μάτια για το “τετελεσμένο” της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, για την αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, για το ανυπόστατο και παράνομονο τουρκολιβυκό μνημόνιο και άλλα πολλά.

Τις τελευταίες ώρες, μάλιστα, ο Ρούτε δεν έχει πει κάτι σχετικά με την περίεργη δήλωση του “σκοτεινού αντικειμένου του πόθου του” (Τραμπ) σχετικά με τις πολλές ερμηνείες που μπορεί να έχει το περίφημο άρθρο 5 του καταστατικού χάρτη της συμμαχίας. Ήτοι, το ότι εάν ένας κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ απειληθεί ή δεχθεί επίθεση από άλλη χώρα (ακόμα κι αν πρόκειται επίσης για άλλο μέλος της συμμαχίας), τότε ολόκληρο το ΝΑΤΟ στέκεται στο πλευρό του.

Τελικά στο κοινό ανακοινωθέν κατεγράφη η (αρχική) δέσμευση για να μην εγερθεί ζήτημα, ωστόσο ανά πάσα στιγμή αυτό που μπορεί να υπερισχύσει είναι η “ερμηνεία Τραμπ”.

Άλλωστε, ο Αμερικανός πρόεδρος ξέμπλεξε προς το παρόν με ένα “είμαστε μαζί σε όλα” στο μείζον ζήτημα σχετικά με το εάν οι ΗΠΑ θα παρέχουν στο μέλλον τις “εγγυήσεις ασφαλείας” που παρείχαν τις τελευταίες πολλές δεκαετίες.

«Επιβεβαιώνουμε την ακλόνητη δέσμευσή μας για συλλογική άμυνα, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον – ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους είναι επίθεση εναντίον όλων», ανέφερε η δήλωση, αφού ο Τραμπ είχε προκαλέσει ανησυχία την Τρίτη λέγοντας ότι υπάρχουν «πολλές ερμηνείες» της ρήτρας.

Εν κατακλείδι: Ο Μαρκ Ρούτε δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα “πιόνι” του Ντόναλντ Τραμπ (προσοχή: όχι γενικώς των ΗΠΑ, κατά βάση του Αμερικανού προέδρου, τον οποίο θαυμάζει και, όπως φαίνεται, ταυτίζεται με την ιδεολογία του), και ως τέτοιο διοικεί την αμυντική συμμαχία. Είναι επίσης “συνήγορος” του Ερντογάν.

Εάν ζούσε ο “πατριάρχης” της ελληνικής διπλωματίας, ο αείμνηστος Πέτρος Μολυβιάτης, θα έπρεπε να επαναλάβει την ανοιχτή επιστολή του προς τον προκάτοχο του Ρούτε, τον Γενς Στόλτενμπεργκ, που είχε εκφράσει και εκπροσωπήσει την άποψη όλων των ελλήνων- πλην των κατά καιρούς κυβερνήσεών τους.

Η επιστολή Μολυβιάτη:

Αξιότιμε κύριε Γενικέ Γραμματέα του ΝΑΤΟ,

Τον τελευταίο καιρό προβαίνετε σε δηλώσεις σχετικά με την κρίση που επικρατεί στις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας. Οι δηλώσεις αυτές φαινομενικά τηρούν ίση απόσταση μεταξύ των δύο χωρών.

Στην πραγματικότητα όμως είναι τυπικά απαράδεκτες, ουσιαστικά ευνοούν τον επιτιθέμενο εις βάρος του θύματός του και τελικά είναι επιβλαβείς για τη Συμμαχία.

Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ είναι υπάλληλος των κυβερνήσεων που τον διορίζουν και καταβάλλουν τον μισθό του από τα χρήματα των φορολογουμένων τους. Δεν διαμορφώνει πολιτική –αυτό είναι έργο των κυβερνήσεων– και δεν εκφράζει θέσεις χωρίς την έγκρισή τους. Και προφανώς δεν έχει εγκρίνει τις δηλώσεις αυτές η ελληνική κυβέρνηση.

Ο λόγος υπάρξεως κάθε συμμαχίας είναι προφανώς η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της. Εδώ όμως έχουμε ένα μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία:

Να διεκδικεί επισήμως και δημόσια τα εδάφη ενός άλλου μέλους, της Ελλάδος. Και συγκεκριμένα, 152 νήσους, νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου.

Να πραγματοποιεί καθημερινά υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από τα εδάφη αυτά.

Οταν καλείτε την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσουν τις διαφορές τους, αυτό δεν είναι στάση ίσων αποστάσεων. Είναι ενθάρρυνση του επιτιθέμενου εις βάρος του θύματός του.

Να έχει αναπτύξει απέναντι των νησιών αυτών τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Μεσογείου και ταυτοχρόνως να απαιτεί και τον αφοπλισμό τους.

Οταν εσείς, κύριε Γενικέ Γραμματέα, καλείτε την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσουν τις διαφορές τους, στην ουσία ζητάτε από την Ελλάδα να καταστήσει την εδαφική της ακεραιότητα αντικείμενο διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Και το ζητάτε αυτό ενώ εκπροσωπείτε μια Συμμαχία που συνεστήθη και εξακολουθεί να υπάρχει για αυτόν ακριβώς τον λόγο, δηλαδή την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας των μελών της.

Αυτό δεν είναι στάση ίσων αποστάσεων. Είναι ενθάρρυνση του επιτιθέμενου εις βάρος του θύματός του.

Και αυτό, τελικά, δεν οδηγεί σε ενίσχυση της συνοχής της Συμμαχίας, αλλά μάλλον στη διάλυσή της.

Εάν, κύριε Γενικέ Γραµµατέα, δεν έχετε την εξουσιοδότηση να παρέμβετε για να διορθωθεί αυτή η πρωτοφανής και απαράδεκτη κατάσταση στους κόλπους της Συμμαχίας, νομίζω ότι το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να σιωπήσετε έως ότου λήξει η θητεία σας.

Ειλικρινά,

Πέτρος Γ. Μολυβιάτης

Ελλην πολίτης”