Σαμαράς με στόχο την αυτοδυναμία Μητσοτάκη…
Ας το σκεφτούν δύο και τρεις φορές στον αντιπολιτευτικό αστερισμό της κεντροαριστεράς: ποιός είναι ο σοβαρότερος κίνδυνος για να μην επιτύχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον στόχο της αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές;
Η τετριμμένη απάντηση με βάση τις δημοσκοπήσεις είναι… η κοινωνική αντιπολίτευση. Όντως, οι κυβερνητικοί χειρισμοί, από τα Τέμπη μέχρι την ακρίβεια, συγκεντρώνουν υψηλά ποσοστά δυσαρέσκειας. Και (σύμφωνα με την μέτρηση της GPO) το 68% των πολιτών επιθυμούν πολιτική αλλαγή.
Ωστόσο, την ώρα της κάλπης αναμετρώνται κόμματα και υποψήφιοι πρωθυπουργοί, η “κοινωνική αντιπολίτευση” δεν κατέρχεται στις εκλογές, και το πλήθος των δυσαρεστημένων πολιτών θα αποφασίσουν, είτε να μείνουν στο σπίτι, είτε να επιλέξουν κάποιο από τα κόμματα που θα υπάρχουν εκείνη τη στιγμή.
Οι ίδιες μετρήσεις δείχνουν πως η δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων δεν κατευθύνεται σε κανένα απ΄ αυτά, η δε ελπίδα του ΠΑΣΟΚ να εκτιναχθεί από το σημερινό του δημοσκοπικό ποσοστό και να νικήσει τη Ν.Δ, ως ελπίδα θα πεθάνει τελευταία, αλλά είναι μάλλον βέβαιο ότι θα σβήσει.
Βεβαίως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να χρειαστεί να φτάσει δύο φορές στις κάλπες, είναι περίπου σίγουρο ότι αυτοδυναμία την πρώτη φορά δεν βγαίνει μαθηματικά.
Επιστρέφουμε στο αρχικό ερώτημα και στην απάντηση: υπό προϋποθέσεις, μόνο ο Αντώνης Σαμαράς, εφόσον τελικά ιδρύσει νέο κόμμα και φτάσεις στις εκλογές, είναι πιθανό να αφαιρέσει την αυτοδυναμία της Ν.Δ.
Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτός θα είναι και ο στόχος του. Με τις πρώτες δημοσκοπικές καταγραφές του (εικαζόμενου) νέου κόμματος, δεν μπορεί να ελπίζει σε κάτι περισσότερο. Και δεν είναι αιθεροβάμων για να ελπίζει σε κάτι περισσότερο, του είναι, ως φαίνεται, υπεραρκετό να πλήξει πολιτικά έναν ακόμα Μητσοτάκη.
Στις επόμενες εκλογές, ακόμα και μία μονάδα μπορεί να στείλει τη Ν.Δ στον παράδεισο της αυτοδυναμίας και τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην τρίτη σερί πρωθυπουργική θητεία του, ή να τον αναγκάσει να υποστεί το θρίλερ μίας δεύτερης αναμέτρησης, ή της αναζήτησης κυβερνητικού εταίρου.
Το τελευταίο δεν προκύπτει, τουλάχιστον όχι από κάποιο κόμμα (τα σενάρια περί συνεργασίας με το κόμμα της Αφροδίτης Λατινοπούλου… εξατμίζονται), μπορεί, όμως, να προκύψει από ομάδα βουλευτών που θα εξεγερθούν κατά της ηγεσίας τους επειδή δεν θα έχει επιτύχει τον εκλογικό της στόχο και υπό το βάρος του κινδύνου πολιτικής αστάθειας.
Ο Αντώνης Σαμαράς, ως εκ τούτου, είναι πιθανό στα 76 του, τότε, να γίνει ο πολιτικά μοιραίος άνθρωπος που θα δυσκολέψει την αυτοδυναμία της Ν.Δ. Βεβαίως, υπάρχει και ο Παντοδύναμος που βλέπει τα σχέδια των ανθρώπων και γελάει…
Εν κατακλείδι, όμως, ο πρώην πρωθυπουργός είναι και το είδωλο της αδυναμίας και των μικροεγωϊσμών της κεντροαριστεράς στον εκλογικό καθρέφτη. Αυτό που δεν μπορούν να κάνουν όλοι οι άλλοι από τα αριστερά της Ν.Δ, θα επιχειρήσει να το κάνει εκείνος από τα δεξιά…