Πληκτρολόγια και θύλακες εξαλλοσύνης…

Ομολογώ πως δεν έχω τον χρόνο, ούτε τις αντοχές, να εμβαθύνω στα social media παγκοσμίως, ωστόσο το ελληνικό παρακλάδι τους πρέπει να είναι από τα πλέον τοξικά. Εσχατολογίες, συνωμοσιολογία, ύβρεις και ναίφ “αναλύσεις” ακόμα και για μείζονα γεωπολιτικά θέματα που ακόμα και οι πιό σχολαστικοί γνώστες τους τα προσεγγίσουν προσεκτικά.

Τα δείγματα δηλητηριώδους γραφής έκαναν με ένταση την εμφάνισή τους με το ουκρανικό ως “απόσταγμα” της περιόδου των μνημονίων, της Συμφωνίας των Πρεσπών, και δημιούργησαν ισχυρούς θύλακες εξαλλοσύνης με την πανδημία και τα εμβόλια. Η ρωσική εισβολή και όσα ακολούθησαν διεύρυνε ωστόσο τους γεωπολιτικούς ορίζοντες των εγχώριων σοσιαλμιντιακών λογαριασμών και ξεφύτρωσαν πολλοί μικροί Πούτιν κι΄άλλοι τόσοι μικροί Ζελένσκι. Καθένας απ΄ αυτούς γνώριζε αυτά που δεν ήξεραν οι άλλοι και διηύθυνε την γεωστρατηγική ορχήστρα με μία συγχορδία απίστευτων ανακριβειών.

Τώρα είναι η σειρά της Μέσης Ανατολής. Όσοι δεν στέκονται στο πλευρό του Νετανιάχου είναι φερέφωνα των μουλάδων της Τεχεράνης, κι όσοι καταδικάζουν την εθνοκάθαρση στη Γάζα διακινούν fake news για παιδιά που πεθαίνουν, αλλά …δεν πεθαίνουν, σε καταυλισμούς, νοσοκομεία, και κέντρα διανομής της ελάχιστης ανθρωπιστικής βοήθειας που φθάνει στην περιοχή. Και εκείνοι που στέκονται αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό λαό, αλλά καταδικάζουν τις σφαγές της Χαμάς, εκλαμβάνονται ως “ισαποστάκηδες”. Ακόμα περισσότερο εάν αναγνωρίζουν το δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ, αλλά απορρίπτουν ως εγκληματικό το μακελειό του Νετανιάχου στη Γάζα.

Σ’ αυτό το “σκοτεινό δωμάτιο” δεν υπάρχει μέτρο, δεν επικρατούν δεύτερες σκέψεις, μόνο η αναβλύζουσα μανία του μίσους για τον διαφορετικό, ή την διαφορετική άποψη. Όποιος ομονοεί είναι φίλος, όποιος διαφωνεί, εχθρός.

Το ίδιο και όσοι δεν επικροτούν τη νέα στρατοκρατία του Τραμπ στην Καλιφόρνια και το Χάρβαρντ θεωρούνται αντισημίτες και αναρχικοί, στο ίδιο ακριβώς μοτίβο που πλασάρει στην αμερικανική ενδοχώρα ο τραμπισμός.

Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό απηχεί αυτό το σκοτεινό διαδίκτυο τις απόψεις της ελληνικής κοινωνίας, φοβάμαι, όμως, ότι δεν είναι αμελητέο το εύρος της επιρροής αυτών των μισαλλόδοξων αντιλήψεων. Το έρεβος του πληκτρολογίου είναι κολλητικό, είτε μεταδίδεται από την Ουάσιγκτον στη Μινεσότα, είτε στις Βρυξέλλες, είτε στα γερμανικά κρατίδια, είτε στην ελληνική επαρχία…