Αμερική, ερεβώδες κράτος σε ερεβώδη πλανήτη

Ένας 57χρονος σεκιουριτάς, ο Βανς Μπέλτερ, μεταμφιεσμένος σε αστυνομικό δολοφόνησε στο σπίτι τους τη Δημοκρατική πρόεδρο της Βουλής της πολιτείας, Μ. Χόρτμαν και τον σύζυγό της. Στη συνέχεια, οδήγησε ένα ψεύτικο περιπολικό δέκα χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι του Δημοκρατικού Γερουσιαστή της Μινεσότα, Τζ. Χόφμαν, όπου πυροβόλησε τον ίδιο και τη σύζυγό του -επέζησαν και οι δύο μετά από πολύωρες επεμβάσεις.

Ο δολοφόνος συνελήφθη και στο αυτοκίνητό του βρέθηκε λίστα με άλλους 70 περίπου υποψήφιους στόχους του, βουλευτές, γερουσιαστές των Δημοκρατικών και πρόσωπα που στηρίζουν το δικαίωμα των γυναικών σε αμβλώσεις.

Δεν αρκεί πιά η διαπίστωση ότι η Αμερική είναι βαθιά διχασμένη.

Πρόκειται για ένα ερεβώδες κράτος με ένα εσωτερικό ακροδεξιό παρακράτος, με διάσπαρτους υποψήφιους δολοφόνους οιουδήποτε έχει αντίθετη άποψη.

Η “σπορά” της πρώτης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, που οδήγησε στην αποφράδα ημέρα της επίθεσης στο Καπιτώλιο, ήταν ένα σήμα που υποβαθμίστηκε ή και αγνοήθηκε από πολλούς.

Το Χάρβαρντ, το Λος Άντζελες, η επίδειξη ισχύος του αστυνομικού-στρατιωτικού κράτους που βγάζει εθνοφρουρά και πεζοναύτες στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων, είναι το δεύτερο μέρος ενός ακόμα πιό σκοτεινού σχεδίου που δίνει τροφή στα εσχατολογικά σενάρια μισαλλόδοξων και παραφρόνων.

Η χαοτική κατάσταση στην Αμερική είναι “έργο Τραμπ” και μεταδίδεται με ταχύτητα φωτός και στην εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης. Ο Αμερικανός πρόεδρος που επαίρετο ότι στην πρώτη θητεία του δεν ενέπλεξε τη χώρα του σε πόλεμο, την βυθίζει τώρα σε πολέμους διά αντιπροσώπων, υποδαυλίζει, τελικά, μία παγκόσμια σύρραξη που ξεκίνησε με τους εμπορικούς δασμούς και την αναταραχή στις αγορές και μπορεί να φτάσει ακόμα και σε μία πυρηνική εμπλοκή.

Το μέλλον μοιάζει ακόμα περισσότερο δυσοίωνο, καθώς δεν υπάρχει παγκοσμίως καμία σταθερά, κανένα συγκροτημένο και αποφασιστικό “αντίπαλο δέος”, κανένα κέντρο ή θεσμός που να συγκρατεί τον Τραμπ και τους ομοίους του. Ο πλανήτης κοιμάται και ξυπνά με θέα τις πτήσεις βαλλιστικών πυραύλων, με τις εικόνες απισχνασμένων παιδιών στη Γάζα, με νεκρούς σε κέντρα (μη) διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας.

Θα ζήσουμε μέχρι τέλους τις συνέπειες της τρέλας, δεν φαίνεται καμία ελπίδα στον άμεσο ορίζοντα, κι αυτό πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε δύο και τρεις φορές για την θέση και της Ελλάδας στον μικρό -αλλά μεγάλο για εμάς- γεωπολιτικό της περίγυρο. Ο,τιδήποτε συμβαίνει σήμερα στους άλλους, είναι πιθανό να συμβεί και σε εμάς σε κάποια εκδοχή…