Ρεπορτάζ libre:Γιατί φέτος η EΒΕ αποτελεί “οδηγό” στον δρόμο της καθιέρωσης των μη κρατικών ΑΕΙ

Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αναμένεται να λειτουργήσει και πάλι ως…χατζάρα που θα “κόψει” από χιλιάδες υποψηφίους το δρόμο προς την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια της χώρας, όπως έτσι και αλλιώς συμβαίνει πάντα από τότε που θεσμοθετήθηκε το μέτρο. Πρώτα απ’ όλα να θυμίσουμε τι είναι ακριβώς η περιβόητη ΕΒΕ:

Η βάση αυτή υπολογίζεται με βάση τους μέσους όρους των επιδόσεων των υποψηφίων στα τέσσερα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα κάθε επιστημονικού πεδίου, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται με έναν συντελεστή που ορίζεται από κάθε τμήμα ΑΕΙ (συνήθως μεταξύ 0,80 και 1,20). Οι συντελεστές αυτοί καθορίζονται μετά από εισήγηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σχετική υπουργική απόφαση.

Αρα, συνοπτικά η ΕΒΕ δεν είναι τίποτα άλλο από το κατώτατο όριο βαθμολογίας που πρέπει να επιτύχει ένας υποψήφιος σε κάθε σχολή για να έχει δικαίωμα εισαγωγής, με στόχο, στη θεωρία τουλάχιστον, την αναβάθμιση της ποιότητας των εισακτέων και την αποφυγή εισαγωγής υποψηφίων με πολύ χαμηλές επιδόσεις.

Πέρυσι οι υποψήφιοι που δεν μπόρεσαν να καταθέσουν καν μηχανογραφικό δελτίο λόγω της ΕΒΕ υπολογίστηκαν σε 20.134 μόνο στα γενικά Λύκεια. Ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος για να αγνοηθεί, ειδικά αν εφέτος επαναληφθεί κάτι που δεν αποκλείεται.

Τουναντίον. Με δεδομένο ότι δεν αναμένονται σημαντικές διαφοροποιήσεις το 2025 (σύμφωνα και με τα πρώτα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας) ο αριθμός των “κομμένων” λόγω της ΕΒΕ αναμένεται να κινηθεί μεταξύ 20.000 και 25.000 υποψηφίων.

Υπάρχει όμως μία τεράστια διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Εφέτος οι υποψήφιοι θα έχουν μία επιλογή παραπάνω αφού από το Σεπτέμβριο του 2025 θα αρχίσουν τη λειτουργία τους (για πρώτη φορά στην Ελλάδα) μη κρατικά ΑΕΙ (όσα αποκτήσουν τη σχετική αδειοδότηση, κάτι που θα ανακοινωθεί μέχρι τον Ιούλιο).

Υπό το αστερίσκο ότι ο νόμος που καθιερώνει τα ελληνικά μη κρατικά Πανεπιστήμια δεν έχει κριθεί τελεσίδικα συνταγματικός (εκκρεμεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας), φαίνεται ότι υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρόν για όσα ιδρύματα (κυρίως από την Αγγλία) αδειοδοτηθούν.

Οι “κομμένοι” λόγω της ΕΒΕ προφανώς και συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο πιθανών πελατών των μη κρατικών ελληνικών ΑΕΙ, αν και εφόσον διαθέτουν τα χρήματα για κάτι τέτοιο. Αλλωστε οι κακές γλώσσες η καθιέρωση της ΕΒΕ έγινε κυρίως γι’ αυτό το λόγο, για να βρίσκουν δηλαδή εύκολα πελατεία όσα ιδρύματα αδειοδοτηθούν ως μη κρατικά ΑΕΙ σύμφωνα με τα κριτήρια που βάζει ο νόμος Πιερρακάκη.

Όπως, έτσι και αλλιώς, έχουμε γράψει και άλλες φορές στο Libre, η ελληνική εκπαίδευση αναμένεται να αλλάξει εντελώς πρόσωπο τα αμέσως επόμενα χρόνια. Η καθιέρωση του IB απολυτηρίου στα Πρότυπα και τα Ωνάσεια Λύκεια αφενός και αφετέρου οι ριζικές αλλαγές που θα ανακοινωθούν στο σύστημα εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα βάζει για τα καλά στο κόλπο τον ιδιωτικό τομέα και καθιστά τον ανταγωνισμό πάρα πολύ σκληρό για μία θέση στον ήλιο των Πανεπιστημίων.

Ηδη από εφέτος, με τις τουλάχιστον πέντε εξαγορές ελληνικών ιδιωτικών σχολείων από ξένα funds, έγινε σαφές ότι ο ιδιωτικός τομέας θα διεκδικήσει και θα πάρει μεγαλύτερο μερίδιο στα εκπαιδευτικά πράγματα την ώρα που το δημόσιο σχολείο αντιμετωπίζει πολύ συγκεκριμένα προβλήματα που δεν βρίσκουν, προσώρας, τη λύση τους (από το κτιριακό μέχρι την ομαλή στελέχωση με εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό).

Το φετινό καλοκαίρι θα λειτουργήσει λοιπόν ως οδοδείκτης για τα πράγματα στην ελληνική παιδεία τα επόμενα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση το ποτάμι των εξελίξεων, τουλάχιστον όπως ξέρουμε σήμερα τα πράγματα, δεν πρόκειται γυρίσει πίσω κάτι που σημαίνει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα θα αποκτήσει έντονα ταξικά χαρακτηριστικά. Εκτός και αν υπάρξουν θεαματικές αλλαγές στην κυβερνητική πολιτική, πράγμα μάλλον απίθανο αν όχι εξωπραγματικό.   

---