Τραγικά λάθη, θα γίνει και το τελευταίο;

Θα ήταν τραγικό λάθος εάν η διερεύνηση των αιτίων της τραγωδίας των Τεμπών (από τη Δικαιοσύνη) καταλήξει σε πολιτική σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης που κατηγορεί την αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση, και της δεύτερης που κατηγορεί την πρώτη για συγκάλυψη. Ήδη συμβαίνει, η κατάσταση μπορεί να χειροτερέψει, όμως φαίνεται να ξεχνούν πώς είναι (δημοσκοπικά) εμπεδωμένη η αντίληψη της κοινής γνώμης ότι συμβαίνουν και τα δύο.

Έχουν προηγηθεί πολλά ακόμα λάθη (τους) απέναντι σε αυτό που όλοι αποκαλούν “εθνικό τραύμα” και στο πάνδημο αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης. Το σύστημα των κομμάτων εξουσίας αντιμετωπίζει την τραγωδία ως πεδίο μετάθεσης ευθυνών και συνεχίζει να τροφοδοτεί την κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς και τον αντισυστημισμό.

Το πόρισμα του καθηγητή του ΕΜΠ Δημ. Καρώνη είναι η τελευταία σταγόνα σε ένα ποτήρι που ξεχειλίζει. Είναι σαφές πως περιέχει στοιχεία που θεωρητικά “ευνοούν” πολιτικά την κυβέρνηση, δεδομένου ότι αμφισβητεί κατηγορηματικά την θεωρία περί “παράνομου φορτίου” στην εμπορική αμαξοστοιχία και, παράλληλα, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο τα έλαια σιλικόνης να έχουν συνεισφέρει στην δημιουργία της πυρόσφαιρας. Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (με την έκθεση του καθηγητή του ΑΠΘ Δ. Κωνσταντόπουλου), πριν μερικούς μήνες, έδειχνε προς την αντίθεση κατεύθυνση, σχεδόν απέρριπτε την πιθανότητα για την επίδραση των ελαίων στην βίαιη ανάφλεξη και κατηύθυνε τις πιθανότητες στην ύπαρξη κάποιου “άγνωστου εύφλεκτου καυσίμου” (πτητικοί υδρογονάνθρακες). Περισσότερες από άλλες 10 εκθέσεις και πραγματογνωμοσύνες, συνέκλιναν, είτε προς τη μία, είτε προς την άλλη επιστημονική προσέγγιση.

Σε σχέση με τα παραπάνω, πρέπει να επισημανθούν δύο πράγματα: πρώτον, οι αντιφάσεις και επιστημονικές συγκρούσεις οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στους χειρισμούς των πρώτων ημερών μετά το δυστύχημα (την “μη ιεροποίηση” του χώρου, όπως ανέφερε το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ), και δεύτερον, από το γεγονός ότι δεν έχουμε μία πραγματικά ανεξάρτητη αρχή με επιστημονική επάρκεια και αδιαμφισβήτητη “απόσταση” από πολιτικές επιρροές που να έχει αποφανθεί συνολικά και με πειστικό τρόπο.

Όλα αυτά εντείνουν την σύγχυση της κοινής γνώμης και ωθούν τα κόμματα στην αδυσώπητη πολιτική αντιπαράθεση που πόρρω απέχει από το αίτημα των μεγάλων συλλαλητηρίων.

Η κατάσταση περιέρχεται πλέον στα χέρια της Δικαιοσύνης και ειδικότερα του εφέτη ανακριτή που χειρίζεται την σχετική έρευνα. Θα ήταν το μεγαλύτερο και αξεπέραστο λάθος να αμφισβητείται εκ προοιμίου η ίδια η Δικαιοσύνη, από την άλλη, ωστόσο, πρέπει και η ίδια να αντιληφθεί πως εάν δεν λειτουργήσει απερίσπαστη από την υψηλή πολιτική “θερμοκρασία” και τυχόν πιέσεις, θα κλονιστεί σε βαθμό δύσκολα αναστρέψιμο η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών.

Κι ας μην γίνει το έσχατο και σοβαρότερο λάθος. Τα Τέμπη δεν είναι, ούτε μόνο, ούτε κυρίως, η πυρόσφαιρα. Είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης δύο τρένων που κινήθηκαν από αντίθετες κατευθύνσεις στην ίδια γραμμή και δεν υπήρχε ικανό ανθρώπινο δυναμικό και η αναγκαία λειτουργική και τεχνολογική δυνατότητα να το προλάβει και να το αποσοβήσει. Οι ευθύνες προς τα εκεί πρέπει πρωτίστως να αποδοθούν.