5 + 1 λόγοι για τους οποίους οι διαδηλώσεις ενισχύουν τη δημοκρατία

Γιατί η διαμαρτυρία είναι τόσο θεμελιώδης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατική κοινωνία; Ακολουθούν έξι βασικοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να προστατεύουμε και να ασκούμε το δικαίωμα στη διαμαρτυρία.

• Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι δεν είναι μόνοι

Ένας τρόπος με τον οποίο το κατεστημένο διατηρεί την εξουσία του είναι δημιουργώντας έναν κυρίαρχο λόγο από τον οποίο αποκλείονται οι απόψεις των διαφωνούντων.

Αν οι άνθρωποι σκέφτονται διαφορετικά, μπορεί να αισθάνονται απομονωμένοι, περιθωριοποιημένοι και ανίσχυροι.

Οι δημόσιες διαδηλώσεις και οι πορείες ενδυναμώνουν τους ανθρώπους δείχνοντάς τους ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που σκέφτονται τα ίδια πράγματα.

• Διαμαρτυρόμενοι, αλλάζουμε την ημερήσια διάταξη και ξεκινάμε μια συζήτηση

Όσοι βρίσκονται στην εξουσία μπορεί να προσπαθήσουν να μας αγνοήσουν, αλλά αν υπάρχουν αρκετοί διαδηλωτές, τότε θα νιώσουν την ανάγκη να βρουν λόγους για τους οποίους όλοι οι διαδηλωτές κάνουν λάθος.

Τότε είναι που ξεκινά η συζήτηση και η διαφωνία καθίσταται δυνατή.

• Σε μια εκλογική δημοκρατία, η διαμαρτυρία παρέχει μια ουσιαστική φωνή για τις μειονοτικές ομάδες

Οι κλασικοί θεωρητικοί της αντιπροσωπευτικής διακυβέρνησης αναγνώρισαν ότι η καθολική ψηφοφορία και η ψήφος της πλειοψηφίας απειλούν να επιβάλουν την «τυραννία της πλειοψηφίας» και να παρακάμψουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Οι διαμαρτυρίες αποτελούν ζωτική διόρθωση της κυριαρχίας της πλειοψηφίας.

• Μερικές φορές κερδίζουμε!

Αν υπάρχουν αρκετοί διαδηλωτές, οι πολιτικές όσων βρίσκονται στην εξουσία μπορεί να καταστούν μη εφαρμόσιμες.

Όταν η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου εισήγαγε τον ενιαίο κεφαλικό φόρο το 1990, τεράστιος αριθμός ανθρώπων διαμαρτυρήθηκε και αρνήθηκε να πληρώσει τον φόρο.

Έγινε σαφές ότι η δίωξη όλων όσων αρνούνταν θα ήταν αδύνατη, απειλήθηκε με χάος και η κυβέρνηση κατάργησε τον φόρο.

• Μερικές φορές κερδίζουμε με τρόπους που δεν είχαμε σχεδιάσει ή προβλέψει

Τα πολιτικά γεγονότα είναι απρόβλεπτα. Οι διαμαρτυρίες κατά των πυρηνικών πυραύλων κρουζ στο Greenham Common στο Ηνωμένο Βασίλειο τη δεκαετία του 1980 φάνηκαν να αποτυγχάνουν όταν εγκαταστάθηκαν οι πύραυλοι, αλλά οι διαμαρτυρίες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου να δηλώσουν ότι έπρεπε να αναπτύξουν τους πυραύλους μόνο και μόνο επειδή η Σοβιετική Ένωση έκανε το ίδιο.

Όταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανέλαβε την εξουσία στη Σοβιετική Ένωση και δήλωσε ότι ήταν πρόθυμος να κάνει μια συμφωνία για την απόσυρση όλων των πυραύλων, οι δυτικές κυβερνήσεις δεν μπορούσαν να αναιρέσουν όσα είχαν πει.

Οι πύραυλοι αποσύρθηκαν και το Greenham Common είναι πλέον δημόσιο πάρκο.

• Μερικές φορές κερδίζουμε, αλλά χρειάζεται μια γενιά ή και περισσότερο

Εκείνη τη στιγμή μπορεί να νιώθει κανείς ότι δεν οδηγεί πουθενά· ότι όσοι βρίσκονται στην εξουσία έχουν κολλήσει σε μια συγκεκριμένη νοοτροπία και δεν μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης τους.

Αλλά τότε μπορεί να έρθει μια νέα γενιά, απαλλαγμένη από τον τρόπο σκέψης του παρελθόντος, και να δει ότι οι απόψεις των διαδηλωτών ήταν απλώς κοινή λογική.

Σκεφτείτε την τεράστια μετατόπιση της στάσης απέναντι στους ομοφυλόφιλους σε διάστημα μερικών γενεών.

Πηγή: opendemocracy.net

*Σε συνεργασία με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων CELS και INCLO, με την υποστήριξη της ACLU, που εξετάζει τη δύναμη της διαμαρτυρίας και τον θεμελιώδη ρόλο της στη δημοκρατική κοινωνία .