Αμφισβητήστε τη δήθεν “κουλτούρα” της ευγένειας, υπάρχει πρόβλημα με την υπερβολή

Η κοινωνική δυσφορία είναι τόσο καθολική που ψυχολόγοι έχουν κάνει καριέρα μελετώντας την. Μπορούμε να τη βρούμε σχεδόν παντού, όπως σε διαπραγματεύσεις μισθών ή σε συζητήσεις που έχουν πάρα πολλές αμήχανες παύσεις. Σχεδόν όλοι κάποια στιγμή θα βρεθούν σε μια αλληλεπίδραση που τους κάνει να νιώθουν άβολα. Και στη δουλειά, αυτές οι καταστάσεις εμφανίζονται καθημερινά. Δίνουμε και λαμβάνουμε σχόλια, διαχειριζόμαστε τη δυναμική της ομάδας και πλοηγούμαστε στις διαφορές κοινωνικής θέσης.

Οι περισσότεροι από εμάς ακολουθούμε μια απλή προσέγγιση για να καταπραΰνουμε τη δυσφορία: Χαμογελάμε όσο πιο δυνατά μπορούμε, γελάμε (ακόμα και όταν τίποτα δεν είναι αστείο) και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πείσουμε τους ανθρώπους: Δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχούμε εδώ. Αυτή η αλληλεπίδραση θα είναι θετική. Είμαι ευγενικός.

Το πρόβλημα με το να είσαι υπερβολικά ευγενικός

Υπάρχει μια θλιβερή ειρωνεία εδώ: Όσο περισσότερο προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε την ευγένεια για να καλύψουμε την ενόχληση που νιώθουμε, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι μπορούν να δουν μέσα από εμάς.

Οι άνθρωποι είναι καλοί στο να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα, τα οποία διαρρέουν μέσω των μη λεκτικών μας συμπεριφορών, όπως ο τόνος της φωνής μας. Νομίζουμε ότι κάνουμε καλή δουλειά στο να καλύπτουμε το άγχος προσθέτοντας κομπλιμέντα, αλλά όταν αυτά τα κομπλιμέντα παρέχονται μέσω τεχνητών χαμόγελων, κανείς δεν τα πιστεύει.

Συχνά, ρυθμίζουμε τη ενόχληση που νιώθουμε δίνοντας σχόλια που είναι τόσο γενικά, που δεν είναι χρήσιμα. Σκεφτείτε το κλασικό σας “Μπράβο!”. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι επίσης ακατανόητο.

Τα υπερβολικά θετικά σχόλια σηματοδοτούν ότι δεν δίνετε προσοχή – και πιθανότατα δεν δίνετε, αν είστε πολύ απασχολημένοι προσπαθώντας να ελέγξετε τον εαυτό σας.

Με την πάροδο του χρόνου, το άτομο που τα δέχεται γίνεται δύσπιστο απέναντί ​​σας. Χρειάζεται συγκεκριμένες πληροφορίες που θα τον βοηθούσαν πραγματικά να βελτιώσει την εργασία του.

Τι να κάνετε αντ’ αυτού

Πολλοί άνθρωποι εργάζονται σε περιβάλλοντα όπου το να είσαι υπερβολικά ευγενικός είναι ο κανόνας. Ακολουθούν τρία πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να μετατρέψετε αυτήν την κουλτούρα σε μία, όπου η ειλικρινής, χρήσιμη ανατροφοδότηση εκτιμάται.

1. Αμφισβητήστε την «κουλτούρα της ευγένειας»
   Ρωτήστε τον εαυτό σας: Απολαμβάνουν όλοι γύρω μου αυτήν την υπερβολικά ευγενική κουλτούρα ή το κάνουν επειδή το κάνουν όλοι οι άλλοι;

Οι κοινωνικοί κανόνες αποτελούν σημαντικό παράγοντα συμπεριφοράς και όσο πιο γρήγορα οι νεοφερμένοι υιοθετήσουν αυτούς τους κανόνες, τόσο πιο γρήγορα θα θεωρηθούν ότι «ταιριάζουν». Αν ένας νεοφερμένος παρατηρήσει όλους να κάνουν κομπλιμέντα μετά από μια κακή παρουσίαση, θα κάνει το ίδιο.

Αν κανείς δεν αμφισβητεί ρητά αυτή τη συμπεριφορά, το αποτέλεσμα είναι αυτό που οι κοινωνικοί ψυχολόγοι ονομάζουν «πλουραλιστική άγνοια»: Όλοι υποθέτουν ότι όλοι οι άλλοι συμμετέχουν σε υπερβολικά ευγενική ανατροφοδότηση επειδή το θέλουν. Αλλά κρυφά, σε κανέναν δεν αρέσει.

Ξεκινήστε μια συζήτηση γύρω από την αλλαγή. Αποκτήστε μια αίσθηση του τι πραγματικά νιώθουν οι άνθρωποι για την ωραία κουλτούρα. Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις.

Πριν από την επόμενη παρουσίαση, για παράδειγμα, μπορείτε να ρωτήσετε τους ανθρώπους: «Πώς θα σας φαινόταν αν ο καθένας μας γράψει τρία συγκεκριμένα πράγματα που θα μπορούσατε να βελτιώσετε και τρία συγκεκριμένα πράγματα που σίγουρα θα πρέπει να κρατήσετε στο τέλος της παρουσίασης;»

2. Να είστε ακριβείς και συγκεκριμένοι
   Είναι φυσικό για εμάς να κάνουμε παρεκβολές από συμπεριφορές για να σχηματίσουμε εντυπώσεις και να κάνουμε υποθέσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να αποφασίσουμε ότι κάποιος που αργεί συνεχώς είναι τεμπέλης. Αλλά οι εντυπώσεις είναι συχνά πολύ γενικές για να είναι χρήσιμες, ακόμα κι αν είναι θετικές.

Προσπαθήστε να λαμβάνετε συγκεκριμένα, βασισμένα στη συμπεριφορά σχόλια. Όσο πιο συγκεκριμένα μπορείτε να εντοπίσετε το πρόβλημα – ότι μια παρουσίαση είχε υπερβολική ορολογία, για παράδειγμα, αντί για «ήταν βαρετή» – τόσο πιο χρήσιμη θα είναι η ανατροφοδότηση.

Το ίδιο ισχύει και για τον έπαινο. Αν πείτε σε κάποιον ακριβώς τι έκανε καλά ή γιατί η δουλειά του ήταν εξαιρετική, θα φανείτε πιο ειλικρινείς και η ανατροφοδότησή σας θα είναι πιο ουσιαστική.

Η αφαίρεση ευρέων γενικεύσεων από την εξίσωση έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα της μείωσης της απειλής για το άτομο που δέχεται, ειδικά αν αυτή η ανατροφοδότηση είναι κρίσιμη.

3. Ξεκινήστε με μικρά και ουδέτερα βήματα.
   Μπορεί να σας φαίνεται σαν να πηδάτε από έναν γκρεμό, μεταβαίνοντας από μια υπερβολικά καλή κουλτούρα ανατροφοδότησης σε μια ειλικρινή.

Ξεκινήστε με μικρά βήματα. Επιλέξτε θέματα που είναι κοινότοπα, αλλά που εξακολουθούν να νοιάζονται οι άνθρωποι, όπως τι να αποθηκεύσετε στην κουζίνα του γραφείου. Τίποτα που θα κάνει κανέναν να βράσει το αίμα. Ο στόχος είναι να χτίσετε τη δύναμη της ανατροφοδότησης. Με αυτόν τον τρόπο, μόλις μπείτε στα πιο δύσκολα πράγματα, οι κανόνες γύρω από την ειλικρίνεια έχουν ήδη αρχίσει να αλλάζουν.

Καθώς εργάζεστε για την αλλαγή της κουλτούρας γύρω σας, να είστε υπομονετικοί. Οι κανόνες χρειάζονται πολύ χρόνο για να διαμορφωθούν και πολύ χρόνο για να αλλάξουν.

• Η Tessa West, η οποία υπογράφει το παραπάνω κείμενο, είναι κοινωνική ψυχολόγος και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Έχει αφιερώσει χρόνια αξιοποιώντας την επιστήμη για να βοηθήσει τους ανθρώπους να λύσουν διαπροσωπικές συγκρούσεις στον χώρο εργασίας. Είναι η συγγραφέας των βιβλίων “Jerks at Work: Toxic Coworkers and What to Do About Them” και “Job Therapy: Finding Work That Works for You”. Είναι εκπαιδεύτρια στο διαδικτυακό μάθημα του CNBC με τίτλο «Πώς να αλλάξετε καριέρα και να είστε πιο ευτυχισμένοι στην εργασία».