Οι τελευταίες μέρες του Ναβάλνι στο κολαστήριο του “Polar Wolf”- Τα μηνύματά του σοκάρουν

 Οι τελευταίες μέρες του Ναβάλνι στο κολαστήριο του “Polar Wolf”- Τα μηνύματά του σοκάρουν

Ο Αλεξέι Ναβάλνι πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του απομονωμένος, σε μια φυλακή στον Αρκτικό Κύκλο. Οι τελευταίες μέρες περιγράφονται μέσα απ΄πο τα μηνύματά του. Συγκλονίζουν. Γνωστή ως “Πολικός Λύκος” (“Polar wolf”), η φυλακή του σκληρού καθεστώτος Πούτιν στην οποία εξέτιε την ποινή του ο Ρώσος αντικαθεστωτικός Αλεξέι Ναβάλνι, όπου βρέθηκε νεκρός είναι ένα μέρος όπου το κανόνι νερού αποτελεί όργανο βασανισμού. Η φυλακή ιδρύθηκε το 1961 σε ένα πρώην στρατόπεδο Gulag του Ιωσήφ Στάλιν. Ο οικισμός Χαρπ, με περίπου 5.000 κατοίκους, παρέχει κυρίως στέγαση και υπηρεσίες για τους εργαζόμενους και τους διοικητικούς υπαλλήλους των φυλακών.

«Το χειμώνα, οι κρατούμενοι συγκεντρώνονταν βιαστικά στην αυλή με ελάχιστα ρούχα», είχε δηλώσει κατά το παρελθόν η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των κρατουμένων Όλγα Ρομάνοβα, αναφερόμενη στη μαρτυρία ενός πρώην κρατουμένου που αποφυλακίστηκε από τον Πολικό Λύκο, πιο επίσημα γνωστό ως ΙΚ-3.

  • «Τους είχαν παραταγμένους και δεν τους επέτρεπαν να τρίβουν τα χέρια τους για να ζεσταθούν. Έπρεπε να στέκονται για 30 ή 40 λεπτά χωρίς να κινούνται, όταν η θερμοκρασία άγγιζε τους -45 βαθμούς Κελσίου ή και περισσότερο. Αν ένα άτομο κουνούνταν, όλη η ομάδα περιλούζονταν με νερό», σύμφωνα με την ίδια. Αλλά και την άνοιξη, συνεχίζεται το ίδιο βασανιστήριο: «Τα κουνούπια και οι μύγες τσιμπάνε και αν κουνήσεις το χέρι σου, πάλι χρησιμοποιούν το κανόνι νερού».

Αφού πέρασε 19 ημέρες σε απομόνωση κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του από μια φυλακή στην περιοχή του Βλαντίμιρ, ο Ναβάλνι μεταφέρθηκε στην ΙΚ-3 – στον οικισμό Kharp στην περιοχή Yamalo-Nenets πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο στη βόρεια-κεντρική Σιβηρία – στις 26 Δεκεμβρίου.

Σε ανάρτησή του στα social media στις 26 Δεκεμβρίου, ο Ναβάλνι έγραψε ότι έφτασε στην Polar Wolf, που φημίζεται ως μία από τις πιο απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες φυλακές της Ρωσίας, το βράδυ της 23ης Δεκεμβρίου.

  • Ο Ουκρανός σκηνοθέτης Oleh Sentsov, πέρασε πέντε χρόνια λόγω καταδίκης για τρομοκρατία στη φυλακή IK-8 (“Πολική Αρκούδα”): «Ξυλοδαρμοί, εξευτελισμός, ηλεκτροσόκ, κράτηση σε κρύο κελί χωρίς ρούχα ή με βρεγμένα ρούχα – αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο…. Μπορεί να σε κλείσουν σε εμβρυακή στάση σε ένα σιδερένιο κουτί όπου με δυσκολία αναπνέεις και κάνεις την ανάγκη σου πάνω σου…. Συνήθως σε απειλούν ότι θα σε βιάσουν όταν σου κάνουν bullying».

Περίπου 2.000 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μόσχας, το ΙΚ-3 φυλάσσει περίπου 1.050 από τους πιο σκληροτράχηλους κρατούμενους της Ρωσίας.

Οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι στη φυλακή κρατούνται κατά συρροή δολοφόνοι, βιαστές, παιδόφιλοι, κατ’ εξακολούθηση παραβατικοί και άλλοι που έχουν καταδικαστεί για τα πιο σοβαρά εγκλήματα και εκτίουν ποινές 20 ετών και άνω. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή του Ναβάλνι, η κυβέρνηση στέλνει εκεί και καταδικασθέντες που θεωρούνται ευρέως πολιτικοί κρατούμενοι.

Οι τελευταίες μέρες του Ναβάλνι

Μέσω των μηνυμάτων που έδινε στους δικηγόρους του, τα οποία αναρτώνταν σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης από την ομάδα του, αφηγήθηκε την καθημερινότητά του με χιούμορ και αισιοδοξία.

Αυτή ήταν η ζωή του ως κατάδικου, όπως την περιέγραφε ο ίδιος ο χαρισματικός ηγέτης της ρωσικής αντιπολίτευσης:

-«Πρώτα νύχτα, μετά βράδυ, μετά ξανά νύχτα»-

Στις 26 Δεκεμβρίου ο Ναβάλνι έκανε την πρώτη ανάρτηση από τη σωφρονιστική αποικία του Χαρπ, αφού επί εβδομάδες δεν υπήρχε κανένα νέο του, λόγω της μεταφοράς του από την προηγούμενη φυλακή της περιοχής του Βλαντίμιρ, που ήταν εγγύτερα στη Μόσχα.

«Είμαι ο νέος παγωμένος παππούλης σας», σάρκαζε, παραλληλίζοντας τον εαυτό του με τον Άγιο Βασίλη της ρωσικής παράδοσης. «Έχω τουλούπ (γούνινο πανωφόρι), ουτσάνκα (γούνινο καπέλο), σύντομα θα έχω και βάλενκι (τσόχινες μπότες)», πρόσθεσε, αναφερόμενος στα παραδοσιακά, χειμωνιάτικα ρούχα των Ρώσων.

«Τώρα ζω πέρα από τον πολικό κύκλο (…) αλλά δεν λέω “χο-χο-χο” αλλά μάλλον “ωχ-ωχ-ωχ” όταν κοιτάζω από το παράθυρο, όπου πρώτα είναι νύχτα, μετά βράδυ, μετά ξανά νύχτα».

Δήλωνε επίσης κουρασμένος από το 20ήμερο ταξίδι του από την προηγούμενη φυλακή, αλλά πρόσθεσε: «Μην ανησυχείτε για εμένα, όλα πάνε καλά».

-Απομόνωση και πολικό ψύχος –

Λίγες εβδομάδες αργότερα, έπειτα από μια περίοδο απομόνωσης, ο Ναβάλνι έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για τις συνθήκες διαβίωσής του.

«Η ιδέα σύμφωνα με την οποία ο Πούτιν ήταν (αρκετά) ικανοποιημένος που με έστειλε σε ένα στρατόπεδο του Μεγάλου Βορρά ώστε να σταματήσουν να με βάζουν στην απομόνωση ήταν… αφελής» έλεγε τότε.

Ο Ναβάλνι πέρασε περισσότερες από 300 ημέρες στην απομόνωση, ως τιμωρία για τις «παραβιάσεις» των κανόνων που τον κατηγορούσαν ότι έκανε μέσα στη φυλακή. Ο ίδιος έλεγε ότι επρόκειτο για εκδίκηση. Εκείνη τη φορά, οι φύλακες τον κατηγόρησαν ότι δεν τους απευθύνθηκε με τον ορθό τρόπο. Αποτέλεσμα, «επτά ημέρες στην απομόνωση».

Του επέτρεπαν να βγαίνει για περίπατο καθημερινά, μέσα στο σκοτάδι, στις 6.30 το πρωί αλλά εκείνος «δεσμεύτηκε ότι θα βγαίνει έξω ό,τι καιρό και αν έκανε».

Το κελί του είχε μήκος «έντεκα βήματα, από τον έναν τοίχο στον άλλο». Η θερμοκρασία στην περιοχή έπεφτε μέχρι και τους -32°C.

«Ακόμη και σε τέτοιες θερμοκρασίες, μπορείς να περπατήσεις για περισσότερη από μισή ώρα, υπό τον όρο ότι θα έχεις τον χρόνο για να ξαναφυτρώσουν η μύτη σου, τα αυτιά σου και τα δάχτυλά σου», σχολίασε στις 9 Ιανουαρίου.

– Πρωινό ξύπνημα στις 5 –

Ο Ναβάλνι γελοιοποιούσε τη ρουτίνα της φυλακής. Στις 22 Ιανουαρίου αφηγήθηκε ότι οι φύλακες ξυπνούσαν τους πάντες στις 5 το πρωί για να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο.

«Και, αμέσως μετά, το δεύτερο σημαντικότερο τραγούδι της χώρας: ‘Είμαι Ρώσος’ του τραγουδιστή Σαμάν, του νέου σταρ των μεγάλων πατριωτικών συναυλιών που οργανώνει το Κρεμλίνο».

«Φανταστείτε τη σκηνή: Πολική νύχτα στη Γιαμαλία-Νενετσία, σε μια σωφρονιστική αποικία, ο κρατούμενος Ναβάλνι, που εκτίει ποινή 19 ετών και τον οποίο η προπαγάνδα του Κρεμλίνου επικρίνει εδώ και χρόνια επειδή συμμετείχε σε ρωσικές πορείες, να ασκείται στο τραγούδι “Είμαι Ρώσος”», ειρωνεύτηκε.

– «Στείλτε μου χρήματα» –

Σε μια ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο στις 15 Φεβρουαρίου (την προηγουμένη του θανάτου του) ο Αλεξέι Ναβάλνι εμφανίστηκε μέσω βιντεοκλήσης ευδιάθετος και αστειευόταν για τα πρόστιμα που του είχαν επιβληθεί. Απευθυνόμενος στον δικαστή, του είπε: «Κύριε πρόεδρε, θα σας στείλω τον προσωπικό λογαριασμό μου ώστε εσείς, με τον τεράστιο μισθό του ομοσπονδιακού δικαστή, να μπορέσετε να μου στείλετε χρήματα», είπε γελώντας.

«Δεν έχω πλέον χρήματα και, χάρη στις αποφάσεις σας, θα έχω ακόμη λιγότερα. Επομένως, στείλτε μου λεφτά!», πρόσθεσε.

-Σ’αγαπώ-

Το τελευταίο μήνυμα του Ναβάλνι αναρτήθηκε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και ήταν αφιερωμένο στη σύζυγό του, τη Γιούλια.

«Εσύ κι εγώ, τα έχουμε όλα, όπως στο τραγούδι: πόλεις, φώτα αεροδρομίων, γαλάζιες χιονοθύελλες και χιλιάδες χιλιόμετρα που μας χωρίζουν», είπε, αναφερόμενος σε ένα δημοφιλές τραγούδι της σοβιετικής εποχής. «Όμως αισθάνομαι ότι είσαι κοντά μου κάθε δευτερόλεπτο και σ’ αγαπώ ολοένα και περισσότερο», πρόσθεσε.

Σήμερα, η Γιούλια Ναβάλναγια ζήτησε «να τιμωρηθούν» ο Βλαντίμιρ Πούτιν και το ρωσικό καθεστώς για τον θάνατο του άνδρα της.

Σχετικά Άρθρα