Παφίλης στο libre: Η “πρώτη φορά αριστερά” του ΣΥΡΙΖΑ, διέψευσε πανηγυρικά τις ελπίδες του λαού

 Παφίλης στο libre: Η “πρώτη φορά αριστερά” του ΣΥΡΙΖΑ, διέψευσε πανηγυρικά τις ελπίδες του λαού

Κάνοντας μια πρώτη εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και την ανάδειξη της ΝΔ, ο βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης θεωρεί ότι «παράλληλα με την τάση συντηρητικοποίησης ενός μέρους του λαού, ενισχύεται και ένα άλλο ρεύμα, αν και ακόμα αδύναμο, αυτό της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, του ταξικού της χαρακτήρα, των κομμάτων και των κυβερνήσεων που την υπηρετούν, του κράτους του κεφαλαίου».

Με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών, όπως το χαρακτηρίζει, συγκρίνει την πολιτική της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δηλώνει ότι στόχος του ΚΚΕ ενόψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου είναι η αύξηση του ποσοστού που έλαβε πριν από λίγες ημέρες.

Συνέντευξη

Κύριε Παφίλη, τελικά ξεχνάμε εύκολα; Έχουν περάσει τρεις μήνες από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και αυτό φαίνεται ότι δεν επηρέασε το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο κ. Καραμανλής εξελέγη πρώτος βουλευτής Σερρών. Τι πιστεύετε;

Αυτή είναι η μία ανάγνωση του αποτελέσματος, που μας δείχνει ότι σε σημαντικό κομμάτι του κόσμου έχει “ριζωθεί” η άποψη ότι “δεν υπάρχει εναλλακτική” απέναντι στην πολιτική των κυβερνήσεων, που οδηγεί μέχρι και σε εγκλήματα όπως αυτό στα Τέμπη. Αυτό το έχουν καλλιεργήσει συστηματικά όλες οι άλλες δυνάμεις, με ιδιαίτερες εδώ τις ευθύνες της “πρώτης φοράς αριστεράς” του ΣΥΡΙΖΑ, που διέψευσε πανηγυρικά τις ελπίδες που είχε προηγουμένως εμπορευτεί “με το κιλό”, αλλά και της στάσης του ως αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Να θυμίσω απλά ότι η “αντιπαράθεση” ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ για τα Τέμπη έπαιρνε ως δεδομένο ότι φταίει απλά ένας “σταθμάρχης” και περιστρεφόταν γύρω από το αν ήταν ή δεν ήταν αυτός κομματικό ρουσφέτι. Σε τί να αντιπαρατεθούν, άλλωστε, όταν έχουν “τρέξει” εναλλάξ την πολιτική της απελευθέρωσης, της ιδιωτικοποίησης και της υποχρηματοδότησης του σιδηροδρόμου, που πραγματικά ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση; Όπως καταλαβαίνετε αυτά επιδρούν στη συνείδηση και την πολιτική στάση του κόσμου και τελικά λειτουργούν ως “χορηγία” στη ΝΔ.

Η άλλη ανάγνωση του αποτελέσματος, η θετική, είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ με 125.000 νέες ψήφους, με 11 παραπάνω βουλευτές, το γεγονός ότι είναι τρίτο κόμμα σε ολόκληρη την Αττική με ιδιαίτερα αυξημένα, διψήφια ποσοστά στις εργατικές-λαϊκές γειτονιές. Σε περιοχές, δηλαδή, που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα σημαντικοί αγώνες, με αποκορύφωμα τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μετά το έγκλημα στα Τέμπη, με σύνθημα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”. Επομένως, δεν θα έλεγα ότι το έγκλημα αυτό ξεχάστηκε, τουλάχιστον όχι από όλους.

Εμείς εκτιμάμε ότι, παράλληλα με την τάση συντηρητικοποίησης ενός μέρους του λαού, ενισχύεται και ένα άλλο ρεύμα, αν και ακόμα αδύναμο, αυτό της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, του ταξικού της χαρακτήρα, των κομμάτων και των κυβερνήσεων που την υπηρετούν, του κράτους του κεφαλαίου. Ένα ρεύμα που δεν ψάχνει νέους σωτήρες από την κυβερνητική εναλλαγή, αλλά αναζητά λύση στα σημερινά προβλήματα μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, τη συμμετοχή στο κίνημα, στη συλλογική δράση. Τα στοιχεία αυτά μας γεμίζουν αισιοδοξία και μεγάλες ευθύνες να καταθέσουμε όλες μας τις νέες δυνάμεις στην περαιτέρω ενίσχυσή τους.

Η αξιοπιστία ενός κόμματος με ποιο τρόπο μπορεί να κριθεί; Μεταξύ λόγων και έργων; Και σ’ αυτό το πλαίσιο πως έκριναν οι πολίτες το ΚΚΕ στις εκλογές που έγιναν;

Έχει αποτυπωθεί σε πολλές μετρήσεις, το συναντάμε και στην επαφή μας με τον κόσμο, ότι μας θεωρεί το πλέον αξιόπιστο κόμμα γιατί -όπως είπατε- ξέρει πως ό,τι λέμε προεκλογικά, θα το κάνουμε και μετεκλογικά, ξέρει ότι δεν λέμε άλλα τη Δευτέρα και άλλα την Τρίτη, πως δεν έχουμε δεσμεύσεις σε συμφέροντα, πως δεν αλλάζουμε τις θέσεις μας για να γίνουμε αρεστοί σε κανέναν, αλλά τις υπηρετούμε με συνέπεια.

Νομίζω ότι αυτή η εκτίμηση αποτυπώθηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα με τα στοιχεία που σας ανέφερα και βέβαια μπορεί να αποτυπωθεί ακόμη περισσότερο στις επόμενες εκλογές.

Ποιες είναι οι προσδοκίες του ΚΚΕ ενόψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου μετά από το ομολογουμένως καλό ποσοστό που έφτασε το 7,23%;

Να πάμε ακόμα πιο ψηλά. Να διατηρήσουμε, αλλά και να αυξήσουμε περισσότερο τις έδρες μας στη Βουλή, “ακυρώνοντας” τις συνέπειες του άδικου, καλπονοθευτικού νόμου, που επαναφέρει το απαράδεκτο μπόνους στο πρώτο κόμμα. Νομίζουμε ότι υπάρχει κάθε τέτοια δυνατότητα.

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει -πρώτα από όλα- να ψηφίσουν ξανά ΚΚΕ όσοι το έκαναν στις 21 Μαΐου. Άλλωστε η ψήφος στις 25 Ιούνη είναι τελικά η μόνη που μετράει και θα καθορίσει τον συσχετισμό στη Βουλή. Επίσης, θεωρούμε ότι μπορούν τώρα να συμπορευτούν μαζί μας περισσότεροι άνθρωποι που σκέφτονταν να το κάνουν στις 21 Μαΐου, αλλά δίστασαν την τελευταία στιγμή κάτω από διάφορα εκβιαστικά διλήμματα: είτε “να ψηφίσω τον έναν για να φύγει ο άλλος”, είτε “να ψηφίσω με κριτήριο την κυβερνητική σταθερότητα”. Τώρα τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Είναι πολύ πιο καθαρό αυτό που λέγαμε και προεκλογικά, ότι ο λαός θα έχει απέναντί του μια “σταθερά” αντιλαϊκή κυβέρνηση και πρέπει να σκεφτεί και να πράξει με κριτήριο το ποιος μπορεί να ασκήσει στρατηγική αντιπολίτευση απέναντί της, υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Φυσικά, αυτός δεν μπορεί να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που 4 χρόνια “έβαζε πλάτη” και υπερψήφιζε τα μισά νομοσχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ, που έχει στην κυβερνητική του ομάδα ανθρώπους που έχουν συγκυβερνήσει με τη ΝΔ ή έχουν προταθεί για υπουργοί κοινής αποδοχής. Φυσικά δεν μπορεί να είναι ούτε το ΠΑΣΟΚ που υπερψήφιζε το 70% των νομοσχεδίων της και που -όσο κι αν θέλει να το ξεχάσουμε- έχει συγκυβερνήσει με τη ΝΔ δύο φορές και έχει ψηφίσει και τα τρία μνημόνια.

Καλούμε, επίσης, σε συστράτευση και αριστερούς, προοδευτικούς ανθρώπους, που έκαναν επιλογές που τελικά δεν εκπροσωπήθηκαν στη Βουλή, ώστε να είναι στην επόμενη Βουλή -και κυρίως έξω από αυτή- όσο γίνεται πιο δυνατή η μόνη μαχητική φωνή, η φωνή του ΚΚΕ.

Προσωπικές φιλοδοξίες υπάρχουν για κάποιον που είναι βουλευτής στο ΚΚΕ;

Φυσικά και υπάρχουν. Να αποδειχθούμε, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί σαν Κοινοβουλευτική Ομάδα που λειτουργεί στο πλαίσιο των συλλογικών αποφάσεων του Κόμματος, άξιοι σε αυτό για το οποίο μας έστειλε στη Βουλή ο κόσμος που ψήφισε ΚΚΕ. Να φέρουμε εκεί μέσα τη φωνή του, τις διεκδικήσεις του. Να αποκαλύψουμε τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της επόμενης κυβέρνησης, να τους αντιπαλέψουμε, να εμποδίσουμε όσους περισσότερους μπορούμε. Να καταθέσουμε πολλές Ερωτήσεις, Τροπολογίες, Προτάσεις Νόμου για μέτρα ανακούφισης των εργαζομένων, της νεολαίας, των βιοπαλαιστών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, για διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.

Ταυτόχρονα, να είμαστε πανταχού παρόντες “εκεί έξω”. Στις απεργίες σε χώρους δουλειάς και κλάδους για να παρθεί πίσω μια απόλυση, για να υπογραφεί μια συλλογική σύμβαση με αύξηση στον μισθό, στην υπεράσπιση των σπιτιών του λαού από τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, στα αγροτικά μπλόκα, στους αγώνες της νεολαίας, στις πλημμύρες, στις πυρκαγιές, στα χιόνια. Παντού.

Αυτές είναι οι δικές μας φιλοδοξίες, που καμία σχέση δεν έχουν μ’ αυτές των βουλευτών των άλλων κομμάτων.

Σχετικά Άρθρα