“Αναπτυξιακό ανάχωμα”- Άρθρο του Κωνσταντίνου Κόλλια

Η επίσημη έξοδος της χώρας από την ενισχυμένη εποπτεία, σε συνδυασμό με την εισροή κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ, μαζί με τον νέο αναπτυξιακό νόμο, αποτελούν το καλύτερο μείγμα αξιοπιστίας και στήριξης της οικονομίας αναφέρει σε άρθρο του στο libre ο Κωνσταντίνος Κόλλιας.  

Ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος αναφέρει πως “την ίδια στιγμή ο τουρισμός έχει καθοριστική συμμετοχή στην πολύ καλή πορεία των εσόδων του προϋπολογισμού, με το πρωτογενές πλεόνασμα να διαμορφωθεί στο 1,16 δισ. €”.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ  

Η τρέχουσα οικονομική συγκυρία, όπως έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο χρόνο – και εν μέσω της κρίσης στην ενέργεια και την εφοδιαστική αλυσίδα -, οδηγεί την παγκόσμια οικονομία με πολλά ερωτήματα, βαδίζοντας στο τελευταίο τετράμηνο του έτους.

Κι αυτό, διότι δεν είναι λίγοι οι οικονομολόγοι, που προβλέπουν ότι – μέσα στο επόμενο έτος – η αμερικανική οικονομία θα μπει σε ύφεση, η οποία, μάλιστα, αναμένεται να εκδηλωθεί πριν συμπληρωθεί το πρώτο εξάμηνο. Μάλιστα, αυτή τη φορά, η ύφεση συνοδεύεται με σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις για τις προθέσεις της Fed περί αύξησης των επιτοκίων.

Ταυτόχρονα, οι Βρυξέλλες και τα κράτη μέλη της ΕΕ κάνουν αγώνα δρόμου, προκειμένου ο δύσκολος ενεργειακά χειμώνας, που έρχεται, να βρει την Ευρώπη οχυρωμένη και την ώρα που οι τιμές φυσικού αερίου εκτινάσσονται. Το ζητούμενο είναι αν η επιλογή των περικοπών στη χρήση του φυσικού αερίου, που ήδη αποφάσισε η Γερμανία, θα εφαρμοστεί στις υπόλοιπες χώρες και σε ποιο βαθμό.

Το ευρώ διολισθαίνει από το ένα ρεκόρ εικοσαετίας στο άλλο, καθώς η ισοτιμία του βάλλεται από την κλιμάκωση των ανησυχιών, ότι το ενεργειακό σοκ θα διατηρήσει τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα και θα οδηγήσει την οικονομία της Ευρωζώνης σε ύφεση, δεδομένου και ότι το μέτωπο του πληθωρισμού δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης.

Την ίδια ώρα, μόνο ευκαταφρόνητα δεν είναι τα 280 δισεκατομμύρια ευρώ, που έχουν διαθέσει, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σε χρηματοδότηση, για να μετριάσουν τον αντίκτυπο της ενεργειακής κρίσης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Μέσα σε αυτό το – πολύ δύσκολο περιβάλλον – η ελληνική οικονομία καταγράφει αξιοσημείωτες αντοχές.

Ο ένας μετά τον άλλο, οι επενδυτικοί οίκοι αναβαθμίζουν διαρκώς τις εκτιμήσεις τους για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, την οποία βλέπουν ακόμα και στο 5,7% φέτος. Ο βασικότερος λόγος δεν είναι άλλος από την πορεία του τουρισμού. Σε ό,τι αφορά τόσο τις αφίξεις, όσο – και κυρίως – τις εισπράξεις, που φέτος αναμένεται να ανέλθουν στα 20 δισ. ευρώ, πάνω από τις προηγούμενες προβλέψεις, που τα εκτιμούσαν στα 15 δισ. ευρώ και σχεδόν διπλάσια των 10,5 δισ. ευρώ της περυσινής περιόδου.

• Στον τουρισμό οφείλεται – μεταξύ άλλων – και η πολύ καλή πορεία των εσόδων του προϋπολογισμού στο επτάμηνο, με αποτέλεσμα το πρωτογενές πλεόνασμα να διαμορφωθεί στο 1,16 δισ. ευρώ.

Υπό αυτές τις συνθήκες, γίνεται απολύτως κατανοητό ότι η ελληνική οικονομία ακολουθεί διαφορετική πορεία, εν μέσω όλης αυτής της εξαιρετικά δύσκολης συγκυρίας.

• Η επίσημη έξοδος της χώρας από την ενισχυμένη εποπτεία, σε συνδυασμό με την εισροή κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ, μαζί με τον νέο αναπτυξιακό νόμο, αποτελούν το καλύτερο μείγμα αξιοπιστίας και στήριξης της οικονομίας.  

Το γεγονός, μάλιστα, ότι, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, το υπουργείο Οικονομικών θα στείλει αίτημα στην Κομισιόν για να εκταμιευτεί η δεύτερη δόση, ύψους 2 δισ. ευρώ, από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, σημαίνει ότι η Ελλάδα θα είναι η δεύτερη χώρα, μετά την Ισπανία, που θα έχει καλύψει τα προαπαιτούμενα και θα μπορεί να αιτηθεί τη δεύτερη δόση από το Ταμείο.

Μαζί, δε, με την υποβολή της αίτησης για τη 3η δόση (που θα ακολουθήσει), ύψους 3,5 δισ. ευρώ, διαμορφώνεται ένα πακέτο ρευστότητας 5,5 δισ. ευρώ, που, μέσω του προγράμματος «Ελλάδα 2.0», θέτει ακόμα μεγαλύτερες βάσεις για να δρομολογηθούν σημαντικά έργα ανάπτυξης, ψηφιακές παρεμβάσεις, αλλά και νέα χαμηλότοκα δάνεια προ τις επιχειρήσεις.

Στην ουσία, για να δημιουργηθεί ένα σημαντικό αναπτυξιακό ανάχωμα στις πληθωριστικές και – κατ΄ επέκταση – υφεσιακές πιέσεις.