Λ. Οικονόμου στο libre: Για λόγους “εθνικής ασφαλείας” η παρακολούθηση Ανδρουλάκη-Αρνείται να ενημερωθεί – Εκλογές μόνο προβλήματα θα δημιουργούσαν

 Λ. Οικονόμου στο libre: Για λόγους “εθνικής ασφαλείας” η παρακολούθηση Ανδρουλάκη-Αρνείται να ενημερωθεί – Εκλογές μόνο προβλήματα θα δημιουργούσαν

Απολύτως  νόμιμη, είναι σύμφωνα με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Λευτέρη Οικονόμου, η παρακολούθηση από την ΕΥΠ του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη. Σε συνέντευξή του στο libre τονίζει επίσης ότι «δεν υπάρχει εμπλοκή της ΕΥΠ» με το σύστημα predator και θεωρεί ότι η παραίτηση του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης Γρηγόρη Δημητριάδη, είναι αρκετή για τη λήψη ευθυνών σε πολιτικό επίπεδο.

Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Οικονόμου μιλά για τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική και όχι μόνο, για την πορεία των ερευνών στη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, το οργανωμένο έγκλημα αλλά και τη συμμετοχή της αστυνομίας στη διαχείριση της πανδημία του κοροναϊού.

Συνέντευξη στον Χρόνη Διαμαντόπουλο 

Όπως έγινε γνωστό η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκη. Καθώς έχετε εικόνα του τρόπου λειτουργίας της Υπηρεσίας από το παρελθόν, για ποιο λόγο μπορεί να συνέβη αυτό;

Καταρχήν η «επισύνδεση» από πλευράς ΕΥΠ,  σχετικά με τον επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ διαδικαστικά χαρακτηρίζεται νόμιμη γιατί έχει ακολουθηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία σχετικά. Γεγονός που δεν αμφισβητείται ούτε από την πλευρά Ανδρουλάκη. Σύμφωνα με τη διαδικασία υπήρξε έγκριση από την αρμόδια Εισαγγελέα. Στη συνέχεια ενημερώθηκε η αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή, η ΑΔΑΕ και τέλος ζητήθηκε η συνδρομή από τον τηλεπικοινωνιακό  πάροχο.

  • Η τηλεφωνική παρακολούθηση εξ όσων έχουν δημοσιοποιηθεί, χωρίς αμφισβήτηση, αφορά χρονικά την περίοδο από τον Σεπτέμβριο του 2021, μέχρι και την εκλογή Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Οι λόγοι για μια τέτοια διαδικασία που κρίνονται είναι «εθνικής ασφαλείας».

Από εκεί και πέρα είναι γνωστό ότι σε σχέση  με την αρχική  καταγγελία Ανδρουλάκη, ότι ύστερα από έρευνα του ευρωκοινοβουλίου, υπήρξε απόπειρα «εγκλωβισμού» του κινητού του-που μάλιστα δεν τελεσφόρησε-  από σύστημα τύπου Predator, όπως για παράδειγμα συνέβη και με Ισπανούς πολιτικούς –ευρωβουλευτές ή Ούγγρους, δεν υπάρχει εμπλοκή της ΕΥΠ που δεν διαθέτει τέτοια συστήματα παρακολούθησης, αλλά ούτε έχει καμία σχέση  με την νόμιμη «επισύνδεση» από την ΕΥΠ. 

Υπήρξε ήδη διάθεση ενημέρωσης του από τον κ. Γεραπετρίτη σχετικά, με τον κ. Ανδρουλάκη, μετά την  συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας του Βουλής, στην οποία ο κ. Ανδρουλάκης δεν ανταποκρίθηκε ενώ ήδη από την πλευρά του ίδιου του πρωθυπουργού, έχει ήδη δημοσιοποιηθεί η πρόθεση να ενημερωθεί πλέον και για τους  λόγους της παρακολούθησης από τον νέο Διοικητή της ΕΥΠ, τον πρέσβη  κ. Δεμίρη  για τις αιτίες που χαρακτηρίσθηκαν από την προηγούμενη Διοίκηση της υπηρεσίας ως «εθνικής ασφαλείας».

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι έγινε δεκτή η παραίτηση του κ. Κοντολέοντος για λανθασμένους χειρισμούς, με δεδομένο ότι δεν είχε ενημερώσει σχετικά τον πολιτικό του προϊστάμενο, τον ίδιο τον κ. πρωθυπουργό δηλαδή, για μια τέτοια επιλογή  του όπως το να θέσει υπό παρακολούθηση  έναν Έλληνα ευρωβουλευτή και υποψήφιο τότε για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. 

Οι ευθύνες όπως φαίνεται είναι πολιτικές. Και αφορούν το μέγαρο Μαξίμου. Πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρξουν και άλλες παραιτήσεις;

Μετά την αποδοχή της παραίτησης του κ. Δημητριάδη επειδή είχε «στοχοποιηθεί» από τους κύκλους της αντιπολίτευσης και την αποδοχή της παραίτησης του επικεφαλής της ΕΥΠ κ. Κοντολέοντος, τόσο σε πολιτικό όσο και σε υπηρεσιακό επίπεδο ο κύκλος έχει κλείσει, όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην σχετική δημόσια δήλωση του, έχει σημειώσει.

Από εκεί και πέρα στο πολιτικό επίπεδο σαφής και σταθερά  διατυπωμένη  είναι η στρατηγική του κ. Πρωθυπουργού  να υπάρξει πλήρης διαφάνεια  σχετικά με την υπόθεση Ανδρουλάκη, θεσμικός έλεγχος από το Κοινοβούλιο και βελτίωση στο λειτουργικό πλαίσιο της ΕΥΠ, όπου χρειάζεται.

Μήπως είναι μια κάποια λύση οι εκλογές;

Οι εκλογές σε μια τέτοια περίοδο ασταθή διεθνώς, τόσο σε γεωπολιτικό όσο και σε οικονομικό και ενεργειακό επίπεδο, με την Τουρκία μάλιστα να έχει κλιμακώσει την επιθετικότητα της σε Ελλάδα και Κύπρο, μόνον προβλήματα θα  μπορούσαν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα και τα κρίσιμα συμφέροντα της. Άλλωστε ό πλέον αρμόδιος, ο Πρωθυπουργός, έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο…

Κύριε υπουργέ, δυστυχώς οι φωτιές συνεχίζουν να μαίνονται σε πολλά μέτωπα της χώρας. Και φέτος έχουν καεί χιλιάδες στρέμματα, όπως συνέβη και πέρυσι. Πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Οι προσλήψεις πυροσβεστών είναι κάποιου είδους μέτρο;

Θα ήταν πραγματικά υπερφίαλο και παντελώς εκτός πραγματικότητας, αν ισχυριζόταν οποιοσδήποτε αρμόδιος ή κρατικός αξιωματούχος ότι υπάρχει περίπτωση να μην προκύπτουν πυρκαγιές, δασικού ή αστικού τύπου σε περιοχές όπως η Ελλάδα ή στα άλλα κράτη της Ευρώπης που γειτνιάζουν στην Μεσόγειο.  

Ας μην αγνοούμε άλλωστε την διεθνή επιστημονική εκτίμηση ότι η «Μεσόγειος αποτελεί hot spot της κλιματικής αλλαγής» όπως υπενθύμισε μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική και ο αρμόδιος Υπουργός για την Πολιτική Προστασία και αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής κ. Στυλιανίδης.  

Άλλωστε καταστροφικές πυρκαγιές τόσο ως προς τα θύματα όσο πολύ περισσότερο ως προς τις υλικές ζημιές που προκαλούν βλέπουμε και σε χώρες με πολύ αναβαθμισμένο επίπεδο επιχειρησιακής δεινότητας και πολιτικής προστασίας όπως οι ΗΠΑ (Καλιφόρνια) ή η Αυστραλία. Στις σύγχρονες αυτές συνθήκες αναβαθμισμένων απειλών από τις πυρκαγιές και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται η λύση και η στρατηγική που ακολουθεί η Ελλάδα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετά το 2019, δεν επικεντρώνεται απλώς στην ενίσχυση του προσωπικού και των μέσων ή της εκπαίδευσης και των διεθνών εμπειριών της Πυροσβεστικής.  

Κάτι που φυσικά επιδιώχθηκε στην αρχική περίοδο, εξαιτίας και των ελλείψεων που εξ ανάγκης προέκυψαν από τους δημοσιονομικούς αναγκαστικούς περιορισμούς της προηγούμενης δεκαετίας. Αλλά στην συγκρότηση σύγχρονων δομών συντονισμού και τεχνογνωσίας που με πολλαπλά μέσα θα κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν με επάρκεια, αποτελεσματικότητα και προπάντων  πρώτη ανταπόκριση στην εκδήλωση μιας πυρκαγιάς, όσο ακραία και αν είναι τα φαινόμενα.

Η κρίσιμη αλλαγή που επεχείρησε και αποφάσισε ο Πρωθυπουργός, μετά τις καταστροφικές, ευτυχώς στο πεδίο των υλικών ζημιών και όχι ανθρώπινων ζωών, πυρκαγιές πέρυσι στην  Αττική και την Εύβοια ήταν η συγκρότηση αυτόνομου Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής, το οποίο  ανέλαβε την διαχείριση κρίσεων όλων των φαινομένων –και όχι μόνον των πυρκαγιών- που προκύπτουν από την αλλαγή στις συνθήκες του κλίματος στον πλανήτη. Στο νέο αυτό υπουργείο μεταφέρθηκε η Πυροσβεστική, το σώμα ασφαλείας δηλαδή που εμπλέκεται με άμεσο τρόπο στην αντιμετώπιση μιας θεομηνίας ή ακραίων φαινομένων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

  • Στο υπουργείο αυτό, όχι τυχαία ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε ως πρώτο επικεφαλής ένα πρόσωπο εξωκοινοβουλευτικό, αλλά με πολύ σημαντική εμπειρία και γνώση των ευρωπαϊκών μηχανισμών συνεργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχουν αναβαθμισθεί και εκσυγχρονισθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια, τον κ. Στυλιανίδη.

Το «στοίχημα» που είχαμε μπροστά μας, όταν προέκυψε αυτή η νέα  κρατική και κυβερνητική δομή ήταν αρχικά να συντονίσουμε και να συντονισθούμε ως Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αλλά επίσης να υπάρξει συντονισμός και στα επιχειρησιακά κέντρα της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής που λειτουργούσαν μέχρι τότε σε ενιαία δομή μεταξύ τους. Είναι κάτι που το πετύχαμε και είναι πλέον ορατό. Η  τοποθέτηση του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας κ. Στυλιανίδη πρόσφατα ότι ο «συντονισμός, η συνεργασία και η έγκαιρη επέμβαση, είναι η καρδιά της νέας στρατηγικής του κράτους στην διαχείριση των κρίσεων» νομίζω ότι πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στο ποιος είναι ο προσανατολισμός , όχι μόνον σε επίπεδο Ελλάδας αλλά και Ευρώπης.  

Με όλα αυτά θέλω να σημειώσω ότι η αύξηση του αριθμού προσωπικού της Πυροσβεστικής δεν είναι πλέον η μοναδική παράμετρος που πρέπει να παρακολουθούμε. Είναι η συγκρότηση των δυνάμεων των δασοκομμάντος, των εθελοντών, των μέσων και των τεχνολογιών , όπως οι δορυφορικές εφαρμογές που θα πρέπει να λογίζονται ως κρίσιμες.

  • Δείτε πόσο για παράδειγμα έχει βοηθήσει η εφαρμογή των αριθμού έγκαιρης προειδοποίησης 112 στις εκκενώσεις περιοχών, που είναι ευθύνη της Αστυνομίας, στην διασφάλιση των ανθρώπινων ζωών, όσο ισχυρά και ακραία κι αν είναι τα φαινόμενα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.  

Το γεγονός ότι όλοι  οι συναρμόδιοι φορείς, ειδικά τα συναρμόδια Υπουργεία και οι δομές τους και οι φορείς  τοπικής αυτοδιοίκησης συντονίζονται σε ενιαία επιχειρησιακή  βάση στο νέο υπουργείο, παρακολουθείστε πόσο σημαντικά αποτελέσματα φέρει. Και το «στοίχημα» φυσικά παραμένει. Πολλά έχουν γίνει και πολλά πρέπει να γίνουν , με την εμπειρία κάθε κρίσης  να αποτελεί εφόδιο για την επόμενη διαχείριση κρίσης.

  • Καταλήγοντας θέλω να σημειώσω ότι καθημερινά τους καλοκαιρινούς μήνες προκύπτουν δεκάδες πυρκαγιές που αντιμετωπίζονται έγκαιρα και πριν επεκταθούν. Αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί και είναι πιο σημαντικό από μια γενική θεώρηση που επιδιώκει να μην υπάρξουν πυρκαγιές.

Πολλά έχουν να γίνουν στο επίπεδο της πρόληψης και της συμμετοχής των πολιτών  στην αποτροπή των ευνοϊκών  συνθηκών για την πρόκληση πυρκαγιάς, όπως ο καθαρισμός των ιδιοκτησιών τους ειδικά στις ημι-δασικές και ημι-αστικές περιοχές. «Κράτος –πατερούλης» δεν υπάρχει. Η αντιμετώπιση των ακραίων καιρικών φαινομένων και των θεομηνιών απαιτεί συλλογική ευθύνη και  αντιμετώπιση και δεν μπορεί να αποτελεί ευκαιρία κάθε φορά για μικροπολιτικό «πετροπόλεμο» και κομματικές εντυπώσεις.

Έναν και πλέον χρόνο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος στις έρευνες; Δεν έχουμε ακούσει απολύτως τίποτα.  Αποδόθηκε μάλιστα στη δράση του οργανωμένου εγκλήματος. Τι ισχύει τελικά;

Η δολοφονία του Γ. Καραϊβάζ, ενός  έμπειρου  και θαρραλέου αστυνομικού συντάκτη, είναι διακριτή και όχι μόνον γιατί ήταν δημοσιογράφος. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν μεθοδολογία οργανωμένου εγκλήματος. Επαγγελματίες εκτελεστές, οργανωμένο σχέδιο στις λεπτομέρειες,  πολύ μελετημένοι οδοί διαφυγής. Οι έρευνες συνεχίζονται. Αλλά δεν είναι ένα έγκλημα της «διπλανής πόρτας».

Η επιμονή και η μεθοδικότητα θα φέρει αποτελέσματα. Φυσικά οι έρευνες για να έχουν συγκεκριμένο αποτέλεσμα, θα πρέπει να υπερβούν ως προς τα συγκεντρωθέντα στοιχεία τις ενδείξεις και να λογίζονται  ως αποδείξεις, για να οδηγήσουν όχι σε προσαγωγές αλλά σε συλλήψεις και απαγγελίες κατηγοριών από την τακτική  δικαιοσύνη.

Και μιας και μιλάμε για «οργανωμένο έγκλημα» τι γίνεται σε αυτό τον τομέα; Γιατί απ’ ότι φαίνεται το έγκλημα  ανθεί;

Το «οργανωμένο έγκλημα» στην ουσία είναι πλέον ένα διεθνικό έγκλημα, που δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τον παραδοσιακό τρόπο.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι γίνεται συνεχώς  μια προσπάθεια αναβάθμισης της αστυνομικής συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ γειτονικών χωρών , ειδικά στην Βαλκανική ή κάποιες πιο απομακρυσμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης με οργανωμένα «μαφιόζικα δίκτυα» διεθνούς εγκληματικότητας.

Το «οργανωμένο έγκλημα»  κυρίως επιδιώκει κέρδη, έχει τεράστια έσοδα, από το λαθρεμπόριο καυσίμων, καπνικών προϊόντων και ναρκωτικών.

Στις συνήθεις δραστηριότητες συμπεριλαμβάνεται το εμπόριο ανθρώπων, είτε για σεξουαλική εκμετάλλευση είτε για εργασιακή, ενώ τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται ο διαδικτυακός τζόγος και η ηλεκτρονική απάτη.  Την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας υπάρχει μια αλληλουχία δολοφονιών επονομαζόμενων « νονών» του οργανωμένου εγκλήματος . Συνήθως μιλάμε για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών».

  • Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως στην ουσία είναι ένας φονικός ανταγωνισμός για τον έλεγχο της παράνομης «πίττας». Το αποτέλεσμα των δολοφονιών αυτών είναι ότι η επονομαζόμενη «γεωγραφία της νύχτας» έχει αλλάξει δραστικά.  Εκτός από τους ‘Έλληνες κακοποιούς έχουν εμπλακεί και Αλβανικά ή Γεωργιανά δίκτυα. Οι δολοφονίες έχουν κοινά χαρακτηριστικά . Είναι απρόσωπες, με φυσικούς αυτουργούς επαγγελματίες δολοφόνους.

Η αλληλουχία φυσικά των δολοφονιών έχει λογική αντεκδικήσεων και διεκδικήσεων χώρου στην εγκληματική δραστηριότητα. Οι σχετικές έρευνες όμως στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μπορεί παρά να είναι μακρόχρονες και πολλές φορές να συσχετίζονται με τις έρευνες, στοιχεία και ευρήματα από ξένες αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές , ειδικά στα ναρκωτικά,  με τις οποίες οι Ελληνικές αρχές συνεργάζονται σε τακτική βάση.

Στο ερώτημα που θέτετε δεν έχω να πω περισσότερα.  Τα αποτελέσματα ή τα στοιχεία των ερευνών δεν προαναγγέλονται. Γίνονται γνωστά μαζί με τις συλλήψεις των εμπλεκομένων, εφόσον φυσικά αυτοί  έχουν παραμείνει ζωντανοί…

Κύριε Οικονόμου, στο παρελθόν η αστυνομία ενεπλάκη – όχι με επιτυχία – με την εφαρμογή των μέτρων για τον κορωνοϊό. Υπάρχει περίπτωση να ξανασυμβεί εφόσον υπάρξει έξαρση της πανδημίας; 

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ριζικά με την διαπίστωση σας ότι η αστυνομία απέτυχε στο έργο της να συνδράμει στην εφαρμογή των μέτρων περιορισμού της πανδημίας.

  • Ο στόχος πολιτικά και κυβερνητικά δεν ήταν  να επιβληθεί «στρατιωτικός νόμος». Ούτε οι εντολές στην Αστυνομία ήταν τέτοιες. Στην Ελλάδα δεν αποφασίσθηκε «στρατηγική Κίνας». Και αυτό ήταν το σωστό αν λάβουμε υπόψη μας και την ψυχοσύνθεση του Έλληνα. 

 Ο αυταρχισμός θα πολλαπλασίαζε τα φαινόμενα ανυπακοής με κίνδυνο το περιώνυμο και παράλογο « κίνημα των ανεμβολίαστων» να μετατραπεί σε ενδημικό φαινόμενο και επαναστατική άσκηση τάχα «αντίστασης». Τα μέτρα εφαρμόσθηκαν με σταθερότητα, αναλογικότητα, ψυχραιμία και λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες πίεσης και αιφνιδιασμού που δέχθηκαν οι πολίτες με πλήρη ανατροπή των δεδομένων και κεκτημένων  της καθημερινότητας τους.

  • Φυσικά η Αστυνομία προχώρησε σε εκατοντάδες χιλιάδες  ελέγχους, επέβαλε πολλών εκατομμυρίων πρόστιμα στους παραβάτες των μέτρων, με τρόπο όμως και συμπεριφορά που ενίσχυε την κοινωνική ειρήνη και την δημόσια τάξη. Άλλωστε και σήμερα οι έλεγχοι συσχετίζονται για την εφαρμογή των μέτρων και βρίσκονται σε ισχύ.

Επίσης το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας , αλλά και το Αρχηγείο για όλη αυτή τη διετία επιβαρύνθηκε με όλες  αυτές τις επιπλέον υποχρεώσεις που επέβαλε η αντιμετώπιση της πανδημίας, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρξει σημαντική επιβάρυνση στο αστυνομικό έργο, ως προς την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.

Η Αστυνομία φυσικά παραμένει σε ετοιμότητα να συνδράμει στις όποιες αποφάσεις υπάρξουν σε σχέση  με τα μέτρα περιορισμού του covid-19  και τα τυχόν μέτρα που θα αποφασισθούν από τους αρμοδίους  και την κυβέρνηση για το φθινόπωρο ,εφόσον, γεγονός που όλοι απευχόμαστε, χρειασθούν νέα περιοριστικά μέτρα.

Τελικά θα δούμε αστυνομικούς στα Πανεπιστήμια και πότε;

Υπάρχει μια παρεξήγηση σχετικά με την επονομαζόμενη πανεπιστημιακή αστυνομία, περισσότερο αποτέλεσμα κομματικής εκμετάλλευσης και πολιτικού ανταγωνισμού παρά ουσίας.

Φυσικά συμβάλουν στην στρεβλή εικόνα και κάποιες «αγκυλώσεις» που διατρέχουν τις δεκαετίες της μεταπολίτευσης και έχουν με την πάροδο του χρόνου και την αλλαγή των συνθηκών στην κοινωνία, την συγκρότηση της θεσμικής επάρκειας στην Ελλάδα και τις διεθνείς τάσεις, μετατραπεί σε «εμμονή» και αναχρονισμό.

Το προσωπικό των ΟΠΠΙ έχει επιλεγεί, προσληφθεί, εκπαιδευτεί ειδικά για την αποστολή του εντός των χώρων των συγκριμένων πανεπιστημιακών campus και βρίσκεται ενταγμένο στις ανάλογες Αστυνομικές Διευθύνσεις.  

Η παρεξήγηση έγκειται σε πρακτικό επίπεδο στο ότι τάχα ένα πρωινό οι ειδικοί αυτοί φρουροί θα ανελάμβαναν υπηρεσία στα ΑΕΙ. Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε ΑΕΙ με τις Πρυτανικές Αρχές του θα συγκροτήσει πλαίσιο ασφαλείας, θα υπάρξουν πύλες ελεγχόμενης εισόδου, θα αποκτήσουν ηλεκτρονική κάρτα εισόδου το διδακτικό προσωπικό, οι φοιτητές και οι διοικητικοί, θα υπάρξει σύστημα τεχνικής εποπτείας τις ώρες που δεν λειτουργούν τα εργαστήρια.

  • Ο στόχος από την αρχή της συνεργασίας των Υπουργείων Παιδείας, Προστασίας του Πολίτη και των διοικήσεων των συγκεκριμένων πανεπιστημίων ήταν να υπάρξουν ελεύθερα και δημοκρατικά, αυτοδιοίκητα πανεπιστήμια. Που τι σημαίνει αυτό; Ασφαλή πανεπιστήμια. Δεν μπορεί τα ΑΕΙ και μάλιστα αυτά που έχουν έκταση και λειτουργία campus να έχουν πιο πλημμελή ασφάλεια από τον δημόσιο ανοιχτό χώρο.

Δεν μπορεί η Πολιτεία να αφήνει τα πανεπιστήμια αφύλαχτα στους λαθρέμπορους, τους εμπόρους ναρκωτικών και τους διαφόρους μορφών περιθωριακούς και παραβατικούς. Δεν μπορεί οι φοιτητές να φοβούνται, ειδικά τον χειμώνα,  να πάνε στις παραδόσεις και τα εργαστήρια όταν νυχτώνει , από τον κίνδυνο  να είναι θύματα κλοπών, ληστειών και στον δημόσιο πολιτικό διάλογο ορισμένοι να υποστηρίζουν ακόμη τα εκτός δημόσιας ασφάλειας πανεπιστήμια, γιατί έτσι μόνον θα είναι «ελεύθερα και ανοιχτά στην κοινωνία».

Οι ίδιοι οι φοιτητές που μπαίνουν στα πανεπιστήμια ζητούν αναβάθμιση του επιπέδου ασφάλειας και λειτουργικότητας των πανεπιστημίων. Οι ΟΠΠΙ σε αυτό συμβάλουν , χωρίς όπλα και βία, αλλά μόνον με την παρουσία, τις προανακριτικές τους αρμοδιότητες και την ειδική εκπαίδευση που έχουν λάβει. Επίσης τα πανεπιστήμια απαλλάσσονται με τον τρόπο αυτό από την επιπλέον επιβάρυνση των προϋπολογισμών τους, με την πρόσληψη  ιδιωτικής ασφάλειας.

Και κάτι προσωπικό. Θα είστε υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές;

Ειλικρινά, είναι στόχος που δεν εντάσσεται στις προσωπικές μου φιλοδοξίες. Σας ευχαριστώ για την ερώτηση.

Σχετικά Άρθρα