ΣΥΡΙΖΑ: Μεγάλες ανατροπές στις κάλπες για τους συνέδρους – Ποιος έχει τον “έλεγχο” του 3ου Συνεδρίου

Το πρώτο βήμα για την εκλογή Προέδρου και ΚΕ από τα μέλη του κόμματος έγινε. Αν κάτι απέδειξε αυτή η πρώτη πρόβα σύγκρουσης είναι ότι οι προεδρικοί όχι μόνο διατηρούν τον έλεγχο του επικείμενου 3^ου  Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αλλά και ότι ο πρόεδρος παραμένει ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του κόμματος. Η Ομπρέλα όχι μόνο ηττήθηκε αλλά από τα πρώτα κιόλας αποτελέσματα της εκλογής των συνέδρων η εκπροσώπησή της έφτασε σε ιστορικά χαμηλά με τα μέλη να τιμωρούν με τον πλέον ηχηρό τρόπο όλους όσοι βάζουν εμπόδια στον Αλέξη Τσίπρα.

Του Σωτήρη Μπολάκη

Από την πλευρά των προεδρικών από τα πρώτα κιόλας αποτελέσματα επικρατεί μια έντονη ευδαιμονία για την ανθρωπογεωγραφία των 5000 συνέδρων του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ.

Από την πλευρά της Ομπρέλας η αίσθηση ήταν ότι όλα κυλούν μεν ομαλά αλλά με εξαιρετικά χαμηλή συμμετοχή.

Χωρίς να έχουν δοθεί και επίσημα τα αποτελέσματα από την Κουμουνδούρου οι πρώτες εκτιμήσεις μέχρι το βράδυ της Κυριακής ήθελαν τους προεδρικούς συνολικά να φτάνουν ακόμη και πάνω από το 70% της συνολικής σύνθεσης.

• Τα πλέον θεαματικά αποτελέσματα έφταναν από την επαρχία για την πλευρά των προεδρικών. Σε μια σειρά από οργανώσεις ακόμη και σε περιοχές οπου παραδοσιακά την πρωτοκαθεδρία τη διατηρούσαν οι 53 και η Ομπρέλα τα τελευταία χρόνια ο συσχετισμός πλέον άλλαζε.

Στην επαρχία όχι μόνο η συμμετοχή αυξήθηκε σε κάποιες περιπτώσεις θεαματικά κιόλας, αλλά το αποτέλεσμα της κάλπης για την εκπροσώπηση στο Συνέδριο αποτύπωνε μια νέα πραγματικότητα για το ΣΥΡΙΖΑ συνολικά.

Χαρακτηριστικές της δουλειάς που έγινε το περασμένο διάστημα ήταν οι περιπτώσεις που οι λεγόμενοι ΠΑΣΟΚογενείς όπως ο Τόλκας στην Ημαθία, η Τζάκρη στην Πέλλα ή ο Μωραΐτης στο Αγρίνιο, οι οποίοι προσέλκυσαν μεγάλο όγκο νέων μελών αλλά και επαναδραστηριοποίησαν αρκετούς πρώην συντρόφους τους. Μόνο στο Αγρίνιο φαίνεται ότι προστέθηκαν οι ψήφοι επιπλέον 2.000 μελών ή στην Πέλλα πάνω από 1.200.

Ανατροπή

Στα αστικά κέντρα και ιδιαίτερα στην Α΄ Αθήνας ή και σε διάφορους Δήμους της Αττικής όπου την πρωτοκαθεδρία την είχαν παραδοσιακά οι 53 μπορεί να μην παρατηρήθηκε αντίστοιχη συμμετοχή αναλογικά του πληθυσμού, ωστόσο και σε αυτές οι δυνάμεις τις οποίες κατάφεραν να κινητοποιήσουν οι προεδρικοί ήταν αρκετές για να ανατρέψουν τα δεδομένα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Άλιμος οπου μια εισροή αρκετών δεκάδων νέων μελών ήταν αρκετή για να πάρουν από τους 53 την κομματική οργάνωση της περιοχής.

Εξίσου θεαματική ήταν όπως φαίνεται από τις πρώτες πληροφορίες και η ανατροπή στον Πειραιά με τον Θοδωρή Δρίτσα να εκλέγεται άνετα μεν πλην όμως και η συγκεκριμένη κομματική οργάνωση πέρασε τελικά με την πλευρά των προεδρικών.

Η επικράτηση των προεδρικών μπορεί να εξελίχθηκε σε ένα εκλογικό περίπατο στο τέλος της διαδικασίας ωστόσο σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη διαδραμάτισε η στάση των ίδιων των στελεχών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

Η Ομπρέλα είχε επιλέξει όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων από την ίδια τη συμμετοχή να αδρανήσει σε τέτοιο βαθμό που να επηρεαστεί σημαντικά η συμμετοχή.

• Όπως σημείωναν στελέχη της συγκεκριμένης τάσης η συμμετοχή δεν ξεπέρασε τις 40.000 μέλη γεγονός που από τη μια πλευρά επιβεβαιώνει το κλίμα μεταστροφής αλλά ταυτόχρονα όπως σημειώνουν από την Ομπρέλα χαμηλώνει πολύ και ο πήχης για τη συμμετοχή των μελών στην εκλογική διαδικασία αμέσως μετά το Συνέδριο και στις κάλπες που θα στηθούν για την εκλογή από τη βάση του Αλέξης Τσίπρα και της ΚΕ.

Διαβάζοντας κανείς πίσω από την εικόνα που μεταφέρουν οι δυο τάσεις για αυτή τη διαδικασία γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η Ομπρέλα υπέστη όπως όλα δείχνουν μια σημαντική ήττα σε σχέση με την επιλογή της να πάει κόντρα στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Μάλιστα κορυφαία στελέχη από την πλευρά των προεδρικών βλέπουν να επιβεβαιώνεται και η αίσθηση που υπήρχε από το Γενάρη μέχρι και σήμερα ότι δεν ήταν λίγα τελικά τα μέλη εκείνα του κόμματος που δεν συγχωρούν στους επικεφαλής της Ομπρέλας την επιλογή τους όχι μόνο να εναντιωθούν στον ίδιο κ. Τσίπρα αλλά και να βάζουν διαρκώς τρικλοποδιές κάθε φορά που ο ίδιος ή και το κόμμα σημείωναν μια νίκη απέναντι στον βασικό αντίπαλο, την κυβέρνηση και τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη.

Το imperium ουσιαστικά του Αλέξη Τσίπρα φαίνεται να επιβεβαιώνεται με τον πλέον ηχηρό και κυρίως θεσμικό και αδιαμφισβήτητο τρόπο και αυτό είναι το κλειδί για τη φυσιογνωμία του Συνεδρίου και την επιτυχία της εκλογής από τη βάση.

3 +1 λάθη της Ομπρέλας

Η νίκη για την προεδρική τάση μπορεί να φάνηκε ως μια εύκολη υπόθεση ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για αυτή την εξέλιξη για τους προεδρικούς θα πρέπει να αποδοθεί στην ίδια την Ομπρέλα.

Το γενικότερο κλίμα που επικρατεί τους δυο τελευταίους μήνες πότε με την ακατάσχετη εκλογολογία που εκπορεύτηκε από το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, πότε με την ραγδαία επιδείνωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας για την κυβέρνηση εξαιτίας της αλματώδους ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας και εσχάτως με την ομολογία ήττας του κ. Μητσοτάκη με την εγκατάλειψη της στρατηγικής της αυτοδυναμίας της ΝΔ επέδρασσε καταλυτικά στην αποτυχία της τακτικής της αδράνειας και της αποχής από τις προσυνεδριακές διαδικασίες την οποία επέλεξε η Ομπρέλα. Ουσιαστικά τα μέλη της αντιπολιτευτικής τάσης στον Τσίπρα εκτίμησαν όπως φάνηκε λανθασμένα ότι ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση θα έφταναν μέχρι εδώ χωρίς φθορά και με τον αέρα της ηγεμονίας είτε μιντιακά είτε σε επίπεδο ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής συνθήκης.

Αυτή εκτιμάται για τους προεδρικούς ότι ήταν και το πρώτο και κυριότερο λάθος.

Ακολούθησαν όμως και άλλα τρια κομβικά λάθη στην πορεία αυτή που επηρέασαν έντονα και το δικό τους ακροατήριο:

–         Η «μάζωξη» με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους σε καφέ του κέντρου χτύπησε άσχημα μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ καθώς ήταν η πρώτη φορά που μια τάση πραγματοποιούσε μια τέτοια κίνηση ως κόμμα μέσα στο κόμμα.

–         Η απάντηση στελέχους της Ομπρέλας για ένα ζήτημα το οποίο παραλίγο να προκαλέσει ακόμη και διαγραφή του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου αμέσως μετά τη ΔΕΘ αφήνοντας και αυτός ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην είναι πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας σε περίπτωση που σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ ακόμη κι αν είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ.

–         Η συνέντευξη Τσακαλώτου στην Καθημερινή με τις ευθείες προσβολές και αμφισβητήσεις στο πρόσωπο του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.

Αποσυσπείρωση και τριχοτόμηση

Με όλα αυτά η Ομπρέλα έφτασε να απομονώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό κάτι που αποτυπώθηκε και σε αυτή την εσωκομματική αναμέτρηση καθώς όλα αυτά τα λάθη αποδείχτηκαν ασυγχώρητα και για τους ίδιους τους συντρόφους τους.

• Η αποσυσπείρωση δηλαδή που σημειώθηκε έγινε σε υπερθετικό βαθμό και ήδη τις τελευταίες ημέρες άρχισαν πολλά μέλη του κόμματος να από το να στρογγυλεύουν τις θέσεις τους για την αλλαγή του καταστατικού μέχρι να λειαίνουν τις γωνίες στην κριτική τους για την πρόταση Τσίπρα.

Όσοι μάλιστα παρακολούθησαν στενά τον προσυνεδριακό διάλογο των τελευταίων ημερών παρατήρησαν ότι από την απόλυτη καταγγελία η Ομπρέλα χωρίστηκε σε κριτική τριών ταχυτήτων με τους σκληροπυρηνικούς πρότειναν μάχη μέχρι τέλους υπερ θέσεων και αξιών της Αριστεράς, τους μετριοπαθείς που πρότειναν την ανάδειξη της διαφωνίας για την αλλαγή του καταστατικού για να καταγραφεί και μόνο η διαφωνία τους στο Συνέδριο και τους πιο διαλλακτικούς που πρότειναν να αποφευχθεί πλέον η ανοιχτή σύγκρουση με αιχμή την προσήλωση στο στόχο του Συνεδρίου για την ανατροπή της Δεξιάς και του κ. Μητσοτάκη.