Siemens: Θα ζητήσουν, τώρα, συγγνώμη ο κ. Σημίτης και οι άλλοι;

Είναι βέβαιο πως η αδηφάγα και συχνά καθοδηγούμενη “επικαιρότητα” δεν θα ασχοληθεί ως πρέπει με την επίσημη (καθαρογραμμένη) απόφαση της Δικαιοσύνης για το σκάνδαλο της Siemens, ένα από τα μεγαλύτερα -μαζί με εκείνα των εξοπλιστικών προγραμμάτων- του μεταπολιτευτικού πολιτικού βίου.

Η ίδια η απόφαση, όμως, είναι καταπέλτης. Όχι επειδή η κοινή γνώμη πληροφορείται κάτι που δεν γνώριζε αλλά διότι αυτό που ήταν “κοινό κτήμα” παύει να αποτελεί αίσθηση, ή ακόμα και εδραία πεποίθηση, και επισημοποιείται με τη “βούλα” της Δικαιοσύνης. Το σχετικό απόσπασμα της δικαστικής απόφασης –μιας δίκης που κράτησε πολλά χρόνια εν μέσω “αμέλειας” ή προσπαθειών να χαθεί στον πολιτικό χωροχρόνο– είναι περισσότερο από σαφές:

«Το δικαστήριο πείθεται ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε τον τελικό αποδέκτη του ποσού αυτού στο πλαίσιο της παράνομης χρηματοδότησης που υλοποιούσε η Siemens, σταθερά, συστηματικά και διαχρονικά και αφορούσε τα πολιτικά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα».

Την ώρα που γενικεύεται η συζήτηση στο (διάδοχο) ΚΙΝ.ΑΛ –εν όψει συνεδρίου- για το εάν πρέπει ή όχι να επιστρέψει στο παλιό και ισχυρό (;) brand name, παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου, η Δικαιοσύνη τεκμηριώνει μία ακόμα πράξη αισχρής πολιτικής διαφθοράς με πρωταγωνιστές τα μέλη της κομματικής γραφειοκρατίας υπό την ηγεσία -τότε- του (και) πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.

Ουδείς μπορεί να κρυφτεί από την Ιστορία. Οι κήνσορες του εκσυγχρονισμού που διαπρέπουν ακόμα στα πολιτικά παρασκήνια και τα τηλεοπτικά πάνελ οφείλουν την μεγάλη απολογία. Αυτή που δεν στάθηκε εφικτό να διατυπώσουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου.

Ένα σύστημα εξουσίας μιας εποχής που διαθέτει απολήξεις στο σήμερα και εκπροσωπείται με τα ίδια εκείνα πρόσωπα ή με άλλα που εμφανίζονται ως πολιτικοί κληρονόμοι αποδεικνύεται βαθιά διεφθαρμένο και ένοχο.

Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν και τα πρόσωπα οφείλουν να ζητήσουν συγγνώμη και να αναλάβουν, έστω και τώρα, τις –τουλάχιστον– πολιτικές ευθύνες που τους αναλογούν. Ο κ. Σημίτης, για παράδειγμα, πως μπορεί να επιδιώκει ακόμα τον ρόλο του αφ’ υψηλού καθοδηγητή των πολιτικών εξελίξεων όταν επιβεβαιώνεται πως στα ταμεία του κόμματός του, επί της δικής του ηγεσίας, έμπαινε μαύρο χρήμα της Siemens; Για την διαφθορά του καταδικασθέντος Τζοχατζόπουλου δεν γνώριζε, για την ροή από τη γερμανική εταιρεία μέσω του πιο στενού του συνεργάτη Τσουκάτου, επίσης δεν ήξερε τίποτε;

Συγγνώμη, χωρίς αστερίσκους, οφείλουν να ζητήσουν όλες οι ηγεσίες που ακολούθησαν τον Κώστα Σημίτη. Μια γενναία τοποθέτηση απαιτείται και από τη Φώφη Γεννηματά και όλους όσοι επιχειρούν με πολιτικές ανασκαφές να αναβιώσουν το παλαιό ΠΑΣΟΚ.

Υ.Γ Σημειώνουμε, βεβαίως, την αναφορά της απόφασης της Δικαιοσύνης γενικότερα σε “κόμματα εξουσίας” της εποχής. Για να μην ξεχνά κανείς…

Libre