Τζήμητρας: Με την Συμφωνία Πρεσπών σταμάτησαν οι αλλεπάλληλες αναγνωρίσεις της γειτονικής χώρας ως “Μακεδονία”

Σε εκτιμήσεις και απολογισμό για τη Συμφωνία των Πρεσπών, τη στάση της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία, αλλά και για τη στρατηγική ασφάλειας της ΕΕ στη σημερινή διεθνή συγκυρία, προχώρησε ο Χάρης Τζήμητρας, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων και Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου του PRIO (Ερευνητικό Ινστιτούτο του Όσλο για την Ειρήνη), μιλώντας στην εκπομπή «Οι Αντικανονικοί» με τον Σωτήρη Καψώχα και τον Δημήτρη Χατζηνικόλα.

Πρέσπες και διεθνής αναγνώριση

Ο κ. Τζήμητρας τόνισε ότι χάρη στη Συμφωνία των Πρεσπών όχι μόνο ανακόπηκε το κύμα αναγνωρίσεων της γειτονικής χώρας ως «Μακεδονίας», αλλά πλέον όλες οι χώρες του κόσμου την αναγνωρίζουν ως Βόρεια Μακεδονία. Όπως επισήμανε, η ΝΔ, η οποία «είχε κάνει το παν για να μην υπάρξει αυτή η συμφωνία» και σήμερα δηλώνει ότι την «τιμά», οφείλει να εξηγήσει ποιες ενέργειες έχει αναλάβει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) απέναντι στο «αδελφό» κόμμα που κυβερνά στη Βόρεια Μακεδονία και παραβιάζει συστηματικά τη Συμφωνία.

Παράλληλα, έθεσε ευθέως το ερώτημα γιατί η Ελλάδα δεν πιέζει σήμερα τη Βόρεια Μακεδονία, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται η εικόνα ότι μόνο η Βουλγαρία έχει πρόβλημα, ενώ αναρωτήθηκε γιατί δεν «δέθηκε» η Βόρεια Μακεδονία με διμερείς συμφωνίες την περίοδο διακυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών.

Το Μακεδονικό ως παράγοντας πίεσης

Σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο, ο κ. Τζήμητρας υπογράμμισε ότι, στη σημερινή δυσχερέστερη διεθνή συγκυρία ασφάλειας, η εκκρεμότητα του Μακεδονικού θα αποτελούσε πολλαπλασιαστή πιέσεων για την Ελλάδα. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, αν το ζήτημα παρέμενε ανοικτό, «τι πιέσεις πιθανότατα θα είχαμε για επίλυσή του και τι επαχθείς όρους θα είχαμε ενδεχομένως συρθεί να αποδεχθούμε».

«Ρεαλιστική πολιτική στη βάση αρχών»

Ο καθηγητής στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη για ρεαλιστική πολιτική με αρχές, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει αποδοχή ή σύμπραξη με εισβολές, όπως αυτή στην Ουκρανία, αλλά ότι η λεγόμενη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» δεν είναι σύνθημα, είναι η προάσπιση αξιών.

Ταυτόχρονα, άσκησε κριτική στη μονοδιάστατη έμφαση στις αμυντικές δαπάνες, προειδοποιώντας ότι όταν η ενίσχυση του στρατιωτικού σκέλους γίνεται με περικοπή κοινωνικών δαπανών, τότε διευρύνεται η ανισότητα και υπονομεύεται η κοινωνική συνοχή. Όπως τόνισε, αυτή είναι «η πραγματική βραδυφλεγής βόμβα για την ΕΕ και τα κράτη-μέλη», καταλήγοντας με τη χαρακτηριστική φράση: «Δεν θα “πάμε από το βόλι του Ρώσου” αλλά από αυτήν».