Ο Πιερρακάκης εξελέγη πρόεδρος του Eurogroup- Η Ελλάδα στο τιμόνι της οικονομικής πολιτικής της Ευρωζώνης

Η Ελλάδα αναλαμβάνει έναν από τους σημαντικότερους ρόλους στη χάραξη της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, καθώς ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, εξελέγη νέος πρόεδρος του Eurogroup. Στην ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, επικράτησε του Βέλγου Βινσέντ βαν Πέτεγκεμ, εξασφαλίζοντας την απαιτούμενη πλειοψηφία των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.

Ο κ. Πιερρακάκης εξελέγη ομόφωνα νέος πρόεδρος του Eurogroup καθώς μετά την πρώτη, ενδεικτική ψηφοφορία (20-0), οι συσχετισμοί ήταν τέτοιοι που ο Βέλγος ομόλογός του αποσύρθηκε. Είχε προηγηθεί η δημόσια στήριξη στον Πιερρακάκη από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας. Ήδη, ο υπουργός δέχεται συγχαρητήρια από όλη την Ευρώπη.

Ο υπουργός Οικονομικών της Λετονίας ήταν από τους πρώτους που έδωσαν συγχαρητήρια, τονίζοντας πως το Eurogroup «χρειάζεται καθαρή στρατηγική, στόχο και συλλογική δέσμευση για την επόμενη περίοδο».

Ο πρώην πρόεδρος του οργάνου, Γερούν Ντάισελμπλουμ, σχολίασε πως «η Ελλάδα αποτελεί πλέον παράδειγμα για πολλά κράτη-μέλη», επιβεβαιώνοντας την εντυπωσιακή στροφή της χώρας από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό στη σταθερότητα.

Η επιλογή Πιερρακάκη θεωρείται ισχυρό σήμα προς τις αγορές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη σταθερή ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Μόλις δέκα χρόνια μετά την περίοδο κατά την οποία η χώρα κινδύνευε να απομακρυνθεί από το κοινό νόμισμα, ένας Έλληνας αναλαμβάνει πλέον την προεδρία του οργάνου που καθορίζει τις δημοσιονομικές κατευθύνσεις της Ευρωζώνης.

Παράλληλα, η εκλογή αποτυπώνει το αποτέλεσμα σύνθετων ισορροπιών εντός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αλλά και ευρύτερων ευρωπαϊκών συμμαχιών που συνδέονται με τις γεωπολιτικές εξελίξεις και τις δημοσιονομικές επιδόσεις των κρατών-μελών.

Η ανάδειξη Πιερρακάκη ενισχύει το πολιτικό του αποτύπωμα και τοποθετεί την Ελλάδα σε ένα αναβαθμισμένο τραπέζι αποφάσεων για τα επόμενα τουλάχιστον δυόμισι χρόνια.

Η βελτίωση των ελληνικών οικονομικών δεικτών –με το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να αποκλιμακώνεται σταθερά– λειτουργεί ως πρόσθετη επιβεβαίωση της θετικής μεταστροφής των τελευταίων ετών.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η βελγική υποψηφιότητα αντιμετώπισε δυσκολίες, ιδιαίτερα λόγω της αντίθεσης των Βρυξελλών στη θέση που είχε υιοθετήσει το Βέλγιο για τη μη αξιοποίηση των «παγωμένων» ρωσικών περιουσιακών στοιχείων υπέρ της χρηματοδότησης της Ουκρανίας.

Οι λόγοι που έφεραν τη νίκη

Η υποψηφιότητα Πιερρακάκη στηρίχθηκε σε τρεις πυλώνες:

1. Το success story της Ελλάδας

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, η επιστροφή σε πλεονάσματα, η υψηλότερη ανάπτυξη έναντι πολλών χωρών της ΕΕ και η αποκλιμάκωση του χρέους έδωσαν αξιοπιστία και πολιτικό βάρος στην ελληνική υποψηφιότητα.

2. Οι συμμαχίες του Νότου, της Κεντρικής Ευρώπης και της Βαλτικής

Η Ελλάδα κατάφερε να συγκροτήσει ένα ευρύ φάσμα υποστήριξης από χώρες που είδαν στο πρόσωπο του Πιερρακάκη έναν ισορροπημένο ηγέτη χωρίς πολιτικές αιχμές. Οι χώρες που τα τελευταία χρόνια ζητούν μεγαλύτερη επενδυτική ευελιξία στο Σύμφωνο Σταθερότητας είδαν στην ελληνική υποψηφιότητα μια νέα φωνή υπέρ μιας πιο ισορροπημένης δημοσιονομικής αρχιτεκτονικής.

3. Η τεχνοκρατική και θεσμική εμπειρία του Πιερρακάκη

Η πορεία του ως υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και η αναγνώριση των μεταρρυθμίσεων που υλοποίησε ώθησαν πολλούς να τον δουν ως πρόσωπο της «νέας γενιάς» ευρωπαίων οικονομικών ηγετών, ικανό να μεταφέρει το Eurogroup σε μια εποχή όπου η τεχνολογία, η τεχνητή νοημοσύνη και τα κρυπτονομίσματα αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο βάρος στη χάραξη πολιτικής.

Η επόμενη ημέρα στο Eurogroup

Η νέα προεδρία ξεκινά σε μια στιγμή όπου η Ευρωζώνη βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμα σταυροδρόμια:

• την αναθεώρηση των δημοσιονομικών κανόνων,
• την ανάγκη τεράστιων επενδύσεων σε άμυνα, πράσινη μετάβαση και ψηφιακή τεχνολογία,
• τη διαχείριση των μετασεισμών του υψηλού πληθωρισμού,
• τον διεθνή ανταγωνισμό με ΗΠΑ και Κίνα.

Ο νέος πρόεδρος θα έχει επίσης άμεση ευθύνη να δρομολογήσει τη διαδικασία επιλογής του νέου αντιπροέδρου της ΕΚΤ — μια απόφαση με σημαντικό θεσμικό και πολιτικό βάρος.

Για την Ευρωζώνη, ο Πιερρακάκης αναλαμβάνει έναν ρόλο που απαιτεί λεπτές ισορροπίες: να συνθέσει τις απόψεις Βορρά και Νότου, να διασφαλίσει τη δημοσιονομική σταθερότητα, αλλά και να δώσει χώρο στις επενδύσεις που η Ευρώπη θεωρεί απαραίτητες για να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της.