Δούρου: “Στόχος μας είναι ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ- Ο Αλ. Τσίπρας σημαντικό κεφάλαιο για τον τόπο”

“Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε θέση μάχης κατά της δεξιάς κυβέρνησης. Αυτή είναι ο αντίπαλός μας”, “ο στόχος μας είναι ένας ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού μετώπου από όπου δεν περισσεύει κανείς, για μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση”. Αυτά παρατηρεί, μεταξύ άλλων, η Ρένα Δούρου Τομεάρχισσα Εξωτερικών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ, μιλώντας στην εφημερίδα “Espresso”. Για τον Αλέξη Τσίπρα, παρατηρεί ότι πρόκειται για “ένα σημαντικό κεφάλαιο για τον τόπο, που κανείς δεν μπορεί να διαγράψει ή να αμφισβητήσει και ο οποίος κάνει τις επιλογές του με κοινό στόχο: να μπει ο τόπος σε νέα, προοδευτική ρότα”.

Η ίδια χαρακτηρίζει “θλιβερή και εξοργιστική” τη στάση της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στο
καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου: “Επέλεξε να έλθει σε σύγκρουση με τη
Λευκωσία, επιρρίπτοντας τις ευθύνες του βαλτώματος στην κυπριακή πλευρά. Και μάλιστα,
την ώρα που απαιτείται ο συντονισμός Ελλάδας – Κύπρου για δίκαιη και βιώσιμη λύση στο
Κυπριακό, για την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα”. “Αντ’ αυτών, είδαμε να φτάνει στο
σημείο ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης να πει ότι «η Κύπρος δεν εκβιάζεται». Όλα αυτά είναι
πάρα πολύ επικίνδυνα, και δικαιώνουν το γιατί πρέπει να απαλλαγούμε από αυτή την
κυβέρνηση”, προσθέτει.

 Ο στόχος μας είναι να είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία και όχι στους εαυτούς μας.
Δίνουμε μάχες διαρκείας με τους πολίτες για δικαιοσύνη, δημοκρατία, αλληλεγγύη.
Ειδικά σήμερα, που βλέπουμε ότι επιστρέφει, με τη μορφή του τραμπισμού, μια
εκδικητική, αμετανόητη, αναθεωρητική Ακροδεξιά, σε συνεργασία με τη Δεξιά, οι
μάχες αυτές είναι μονόδρομος.

 Η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν σέβεται, αλλά εμπαίζει τους συγγενείς των
θυμάτων. Και χρειάστηκε η απεργία πείνας επί μέρες του πατέρα Πάνου Ρούτσι για
να γίνουν τα αυτονόητα, για να μάθει την αλήθεια για τον θάνατο του γιου του. Και
που, ακόμη και σήμερα, ο κ. πρωθυπουργός τον αγώνα αυτόν, που άγγιξε τις
καρδιές όλων μας, τον υποβαθμίζει, τον διαστρεβλώνει, τον εκχυδαΐζει,
ισχυριζόμενος ότι προκάλεσε θέμα… ευταξίας του εθνικού μνημείου εξαιτίας…
επαναστατικής γυμναστικής! «Τραμπισμός α λα γκρέκα», δηλαδή. Ντροπή! Αν και η
σημερινή εξουσία αγνοεί τη λέξη αυτή…

 Ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού είχε πει στον συνάδελφό σας κ.
Παπαχελά ότι «η ελληνική Δεξιά, παραδοσιακά, δεν ξέρει, με ελάχιστες εξαιρέσεις,
να κάνει εξωτερική πολιτική». Τον επιβεβαιώνει η «σημερινή τυχοδιωκτική, επικίνδυνη
εξωτερική πολιτική του δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου της δεξιάς
κυβέρνησης».

Παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία από τη συνέντευξη της Ρένας Δούρου.

–Αρχές της εβδομάδας σάς βρήκαμε στην Κύπρο. Ποιος ο λόγος του ταξιδιού; Τι
γίνεται τελικά με αυτό το περίφημο καλώδιο;

Βρεθήκαμε στο μαρτυρικό νησί με την αντιπροσωπία της Επιτροπής Ευρωπαϊκών
Υποθέσεων της Βουλής, ύστερα από πρόσκληση του Δήμου Μόρφου, για να πάρουμε
μέρος στις αντικατοχικές εκδηλώσεις που οργανώνει κάθε χρόνο. Κάθε επίσκεψη στη
Μόρφου είναι επίσκεψη μνήμης. Μας θυμίζει την ανοιχτή πληγή του μισού αιώνα
παράνομης τουρκικής εισβολής και κατοχής. Το δράμα των αγνοουμένων. Την υποκρισία
αυτού που ονομάζουμε «διεθνής κοινότητα». Μας θυμίζει όμως και πόσο ακόμη πρέπει να
παλέψουμε, Αθήνα και Λευκωσία, για τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού στη βάση των
αποφάσεων του ΟΗΕ. Από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές φέτος ήταν το μνημόσυνο στο
Μνημείο Πεσόντων Μόρφου, στο οδόφραγμα του Αστρομερίτη, και μετά η συμμετοχή μας
στην εκδήλωση στο Δημοτικό Σχολείο Αστρομερίτη.

Γύρω μας, τα συνθήματα «Κανένας δεν ξεχνά, τίποτε δεν ξεχνιέται», «51 χρόνια αγώνα, 51 χρόνια οδύνης, η Μόρφου πρέπει να ελευθερωθεί ξανά» δείχνουν το χρέος της ενότητας του Ελληνισμού για το δίκαιο. Με ρωτάτε, επίσης, για την τύχη του καλωδίου της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας –
Κύπρου. Είναι θλιβερή και εξοργιστική μαζί η στάση της κυβέρνησης. Επέλεξε να έλθει σε
σύγκρουση με τη Λευκωσία, επιρρίπτοντας τις ευθύνες του βαλτώματος στην κυπριακή
πλευρά. Και μάλιστα, την ώρα που απαιτείται ο συντονισμός Ελλάδας – Κύπρου για δίκαιη
και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, για την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα. Αντ’ αυτών,
είδαμε να φτάνει στο σημείο ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης να πει ότι «η Κύπρος δεν
εκβιάζεται». Ολα αυτά είναι πάρα πολύ επικίνδυνα, και δικαιώνουν το γιατί πρέπει να
απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση.

–Οι Κύπριοι πώς υποδέχονται τους Ελληνες βουλευτές σήμερα;
Με τη γνωστή, παροιμιώδη φιλοξενία τους, που δεν αφορά μόνο τη γνωστή, απαράμιλλη
αίσθηση ζεστασιάς. Αυτός το είδος… πώς να το πω… ανθρωπιάς, που σπανίζει στις μέρες
της ψυχρότητας της ψηφιακής επικοινωνίας. Νιώσαμε την κοινότητα της αλληλεγγύης, του
αγώνα για το δίκαιο, την ανθρωπιά… Μια ιδιαίτερη αίσθηση για την Κύπρο, όπως την
περιέγραφε ο Σεφέρης, γράφοντας τις εντυπώσεις του πριν από 80 χρόνια: «Βρίσκω εκεί
πράματα παλιά που ζουν ακόμη, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα. (…) Αισθάνομαι πως
αυτός ο λαός έχει ανάγκη από όλη μας την αγάπη και όλη τη συμπαράστασή μας».

–Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δύσκολη θέση μετά τη φυγή Τσίπρα. Πώς βλέπετε το μέλλον
του κόμματος εάν ο πρώην πρωθυπουργός κάνει κόμμα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε θέση μάχης κατά της δεξιάς κυβέρνησης. Αυτή είναι ο αντίπαλός
μας. Δουλεύουμε, εντός κι εκτός Βουλής, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα απέναντι σε
μια κυβέρνηση που έχει βαλθεί τώρα, για παράδειγμα, να μας γυρίσει στον εργασιακό
μεσαίωνα με το 13ωρο, ακυρώνοντας κεκτημένα με σκληρούς αγώνες, δικαιώματα.
Παλεύουμε στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας που λέει «φτάνει πια!» με τη
διαφθορά, τη φτωχοποίηση, τον εμπαιγμό από τη σημερινή κυβέρνηση. Ο στόχος μας είναι
ένας ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού μετώπου από όπου δεν περισσεύει
κανείς, για μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση.

-Το κόμμα Τσίπρα θα σας ενδιέφερε σε προσωπικό επίπεδο; Διατηρείτε καλές
σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα;

Στην Αριστερά, σε αντίθεση με τη Δεξιά, δεν έχουμε προσωπικές καριέρες, δεν αντιμετωπίζουμε την πολιτική ως επάγγελμα. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2014 παραιτήθηκα από τη βουλευτική έδρα για να δώσω τη μάχη της Περιφέρειας Αττικής, με τις δημοσκοπήσεις να μας φέρνουν εκτός δεύτερου γύρου. Ο στόχος μας είναι να είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία και όχι στους εαυτούς μας. Δίνουμε μάχες διαρκείας με τους πολίτες για δικαιοσύνη, δημοκρατία, αλληλεγγύη. Ειδικά σήμερα, που βλέπουμε ότι επιστρέφει, με τη μορφή του τραμπισμού, μια εκδικητική, αμετανόητη, αναθεωρητική Ακροδεξιά, σε συνεργασία με τη Δεξιά, οι μάχες αυτές είναι μονόδρομος. Υπό αυτό το
πρίσμα, άλλωστε, σφυρηλατούνταν και σφυρηλατούνται οι σχέσεις μεταξύ συντρόφων και
συντροφισσών. Το ίδιο ισχύει για τις σχέσεις μου με τον πρώην πρωθυπουργό, ένα
σημαντικό κεφάλαιο για τον τόπο, που κανείς δεν μπορεί να διαγράψει ή να αμφισβητήσει
και ο οποίος κάνει τις επιλογές του με κοινό στόχο: να μπει ο τόπος σε νέα, προοδευτική
ρότα.

-Υπάρχει μεγάλη μερίδα κόσμου που υποστηρίζει ότι οι εκπρόσωποι των Τεμπών
έχουν αρχίσει να υπερβάλλουν. Ποια η γνώμη σας;

Μία μόνο λέξη: σεβασμός. Σεβασμός στους γονείς και στις οικογένειες και στο αίτημά τους
για αλήθεια και δικαιοσύνη. Η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν σέβεται, αλλά εμπαίζει
τους συγγενείς των θυμάτων. Και χρειάστηκε η απεργία πείνας επί μέρες του πατέρα
Πάνου Ρούτσι για να γίνουν τα αυτονόητα, για να μάθει την αλήθεια για τον θάνατο του
γιου του. Και που, ακόμη και σήμερα, ο κ. πρωθυπουργός τον αγώνα αυτόν, που άγγιξε τις
καρδιές όλων μας, τον υποβαθμίζει, τον διαστρεβλώνει, τον εκχυδαΐζει, ισχυριζόμενος ότι
προκάλεσε θέμα… ευταξίας του εθνικού μνημείου εξαιτίας… επαναστατικής γυμναστικής!
«Τραμπισμός α λα γκρέκα», δηλαδή. Ντροπή! Αν και η σημερινή εξουσία αγνοεί τη λέξη
αυτή… Και μια τελευταία, αλλά σημαντική, θεωρώ, παρατήρηση: η μερίδα των πολιτών που
στήριξε τον Πάνο Ρούτσι είναι πολύ μεγαλύτερη από τις φωνές της χυδαιότητας σε βάρος
του, σε βάρος των γονιών και των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών.

-Θα μπορούσε να συνεργαστεί η ευρύτερη Κεντροαριστερά, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ
δηλαδή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ, διά του προέδρου του, Σωκράτη Φάμελλου, κάνει διαρκή καλέσματα για
συμπόρευση στο πλαίσιο προοδευτικού μετώπου για μια προοδευτική διακυβέρνηση στη
βάση προγραμματικών συγκλίσεων. Το 2023, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα προοδευτικά κόμματα
απαξίωσαν, για ψηφοθηρικούς λόγους, την απλή αναλογική και τις συνεργασίες που
πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Άνοιξαν έτσι τον δρόμο για τη Δεξιά στην εξουσία. Μια επιλογή που
πληρώνει σκληρά ο τόπος. Θα αναλάβουν την ευθύνη συνέχισης της δεξιάς
διακυβέρνησης;

-Ως τομεάρχης Εξωτερικών, ποια λάθη βλέπετε στην πολιτική Γεραπετρίτη;

Ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού είχε πει στον συνάδελφό σας κ. Παπαχελά ότι
«η ελληνική Δεξιά, παραδοσιακά, δεν ξέρει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, να κάνει εξωτερική
πολιτική». Τον επιβεβαιώνει η σημερινή τυχοδιωκτική, επικίνδυνη εξωτερική πολιτική του
δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου της δεξιάς κυβέρνησης. Πανηγύρισε για την
πρόσκληση στο Σαρμ ελ Σέιχ, στη σύνοδο για την ειρήνη στη Γάζα, του κ. πρωθυπουργού.
Και μόνο αυτό μαρτυρά πώς αντιλαμβάνεται την Ελλάδα στον κόσμο – άβουλη
παρατηρήτρια των εξελίξεων.

-Στο ταξίδι σας στην Κύπρο σάς είδαμε με ένα μωράκι αγκαλιά. Θα το τολμούσατε
για εσάς; Σας ρωτούν το χιουμοριστικό «εσείς πότε θα γίνετε μάνα;»;

Κράτησα στην αγκαλιά μου το δισέγγονο μιας οικογένειας που μετρά νεκρούς από την
τουρκική εισβολή. Ο αγώνας όλων μας είναι να μεγαλώσει σε μια Κύπρο χωρίς τουρκική
κατοχή, χωρίς Γραμμή Αττίλα, χωρίς Πράσινη Γραμμή, στην κυρίαρχη Κύπρο της ειρηνικής
συμβίωσης Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων, παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας.
Ηταν μια ιδιαίτερη στιγμή… Και να σας πω ότι δεν μου έχουν λείψει τέτοιες στιγμές, χάρη
στα ανίψια μου και τα εγγόνια της οικογένειάς μας. Γιατί η μητρότητα κλίνεται σε πολλές
πτώσεις. Μάνα σημαίνει πάνω από όλα αγάπη, νοιάξιμο, αγκαλιά. Όπως και η οικογένεια που έχει πολλά πρόσωπα, πολλές αγκαλιές.