Πώς θα ήταν ένας “στρατιωτικός νόμος” στην Αμερική;- Αναλυτές εκτιμούν ότι αυτό θα κάνει οΤραμπ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βυθίζονται ταχύτατα στον κύκλο της πολιτικής βίας και σε έναν κοινωνικό διχασμό που, κατά αρκετούς αναλυτές, προσλαμβάνει χαρακτηριστικά εμφυλίου πολέμου. Η δολοφονία του τραμπικού influencer Τσάρλι Κερκ αποτελεί ρωγμή στο χρόνο και οι εκτιμήσεις οδηγούνται στο συμπέρασμα πως αυτό το κλίμα θα χειροτερεύσει με ακόμα περισσότερα αντίποινα που θα οδηγήσουν ενδεχομένως τον Ντόναλντ Τραμπ σε ενέργειες που θα καταλύσουν έτι περαιτέρω τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Στο στρατόπεδο Τραμπ πολλοί θεωρούν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μία επίθεση της “άκρας αριστεράς”, την οποία ταυτοποιούν με τους “Δημοκρατικούς”, και συνιστούν ριζοσπαστικές αντιδράσεις, με την κατάληψη των μεγάλων πόλεων από την εθνοφρουρά. Η τοξικότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει εκτοξευτεί και είναι θέμα χρόνου να ενεργοποιηθούν “τιμωροί” που θα δρουν στο όνομα της Αμερικής (MAGA).

Πλήθος υποστηρικτών του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επιτέθηκαν κατά της αριστεράς γενικότερα, χαρακτηρίζοντας τη δολοφονία του Κερκ ως την κορύφωση ετών εχθρότητας προς το κίνημα MAGA (Make America Great Again) του Τραμπ. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναρτήσεις που δεν θρηνούσαν για τον θάνατο του Κερκ ή που ήταν ανοιχτά υπέρ της δολοφονίας του, θεωρήθηκαν απόδειξη ότι το συντηρητικό στρατόπεδο στοχοποιείται ολοένα και περισσότερο.

Παρά το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να κατευθύνει την οργή των υποστηρικτών του ίδιου, αλλά και του Τσάρλι Κερκ, μακριά από πράξεις βίας υποστηρίζοντας ότι αυτή πρέπει να εκφραστεί στην κάλπη, έσπευσε να τονίσει τις δικές του επιτυχίες κατά των Δημοκρατικών και της «ριζοσπαστικής αριστεράς» (την οποία και κατηγόρησε για την δολοφονία πριν την σύλληψη του Ρόμπινσον) με αναφορές στην κατάσταση στην Ουάσινγκτον, αλλά και με απειλές κατά του Τζορτζ Σόρος τον οποίο άφησε να εννοηθεί ότι τον θεωρεί χρηματοδότη διαδηλωτών της αριστεράς.

Μίσος στα social media

Όπως αναφέρει το Reuters η Τζεν Γκόλμπεκ, καθηγήτρια πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, η οποία μελετά τη δεξιά διαδικτυακή δραστηριότητα, ανέλυσε περισσότερες από 3.000 αναρτήσεις σε δύο ιστότοπους – στο X και το φιλοτραμπικό φόρουμ Patriots.Win – για ένα 24ώρο μετά την δολοφονία.

Σύμφωνα με όσα υποστήριξε από την ανάλυση της προκύπτει ένα μείγμα θλίψης και οργής, αλλά και σημάδια αύξησης της ριζοσπαστικοποίησης. Όλα αυτά πριν καν γίνουν γνωστά το όνομα ή τα κίνητρα του δράστη.

“Κρεμάλες”

Στο Patriots.Win, το φόρουμ μύριζε μπαρούτι, καθώς σε αυτό φιλοξενούνταν σχόλια όπως «Ολόκληρο το Δημοκρατικό κόμμα πρέπει να κρεμαστεί τώρα!» ή «Αυτό είναι το κάψιμο του Ράιχσταγκ» ή «Ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος στη δημοκρατία».

Αντίστοιχα σχόλια είχαν ανέβει στο X με αρκετούς να θεωρούν τον θάνατο του Κερκ ως σημείο καμπής, άλλους να μιλάνε για «εμφύλιο πόλεμο» και άλλους να ζητούν εκδίκηση.

Στο podcast του War Room, ο ακροδεξιός επιδραστικός σχολιαστής και εξέχουσα φυσιογνωμία της αμερικανικής ακροδεξιάς Στιβ Μπάνον αποκάλεσε τον Κερκ «μάρτυρα του America First» και ανέφερε ότι ο Κερκ βρισκόταν υπό συνεχή απειλή από «τους κακούς τύπους» της αριστεράς. «Δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε. Δεν μπορούμε να διστάσουμε», είπε ο Μπάνον.

Παραρτήματα των Proud Boys, της ακροδεξιάς οργάνωσης που έπαιξε ηγετικό ρόλο στην επίθεση της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, αν και αυτή την φορά δεν έκαναν εκκλήσεις για να πάρουν τα όπλα, δημοσίευσαν όμως στην εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram εικόνες και ονόματα αριστερών ακτιβιστών που χλεύαζαν τον θάνατο του Κερκ.

Ο Stephen F. Eisenman, ο οποίος είναι ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Northwestern και επίτιμος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο East Anglia (το τελευταίο του βιβλίο, με τη Sue Coe, έχει τίτλο « The Young Person’s Illustrated Guide to American Fascism») είναι από εκείνους τους διανοούμενους στι ΗΠΑ που θεωρούν ότι ο Τραμπ οδηγεί τα πράγματα κατά τρόπο που θα του επιτρέψουν να κηρύξει στρατιωτικό νόμο. Και εξηγεί πώς θα ήταν κάτι τέτοιο.

Stephen F. Eisenman: Στρατιώτες της Εθνοφρουράς και πράκτορες της ICE, έχουν ήδη τοποθετηθεί στο Λος Άντζελες και την Ουάσινγκτον. Μπορεί να σταλούν σύντομα στο Σικάγο, τη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη και τη Βαλτιμόρη, αν και η δημόσια αντίθεση αυξάνεται και υπάρχει πιθανότητα ο Τραμπ να αναβάλει προς το παρόν. Ποιο θα είναι το πρόσχημα για την κήρυξη στρατιωτικού νόμου, ακολουθούμενο από αναβολή των ενδιάμεσων εκλογών; Πώς θα μοιάζει ο στρατιωτικός νόμος;

Πώς θα ήταν ένας στρατιωτικός νόμος στην Αμερική;

Αυτή τη στιγμή,γράφει στο counterpunch, οι ΗΠΑ οδεύουν ολοταχώς προς την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Το καύσιμο είναι ο ναρκισσισμός και η δίψα του Τραμπ για εξουσία, καθώς και η θέληση των Ρεπουμπλικανών του Κογκρέσου να ικανοποιήσουν και τα δύο. Το Κογκρέσο μάλιστα παρείχε νομοθεσία που να επιτρέπει την εισαγωγή, με τη μορφή του νομοσχεδίου One Big Beautiful και του νόμου Recission Act . Το πρώτο μείωσε τους φόρους στους πλούσιους, πληρώνοντας τους με μειώσεις στο Medicaid και τα Food Stamps. Το δεύτερο μείωσε κατά 80% τη χρηματοδότηση της USAID, η οποία υποστηρίζει κυρίως φτωχούς, πεινασμένους και ασθενείς στο εξωτερικό. Η πολιτική και των δύο νομοσχεδίων είναι διαφανής: περαιτέρω συσσώρευση εξουσίας και συντριβή της πιθανής πολιτικής αντιπολίτευσης.

Η επιβολή στρατιωτικού νόμου κάποια στιγμή μέσα στον επόμενο χρόνο φαίνεται προκαθορισμένη. Οι πράκτορες της ICE, με τη βοήθεια στρατευμάτων της Εθνοφρουράς στο Λος Άντζελες, την Ουάσινγκτον και άλλες πόλεις και πολιτείες υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών, θα συλλαμβάνουν παράτυπους μετανάστες, σκουρόχρωμους και ισπανόφωνους νόμιμους κατοίκους και πολίτες, καθώς και όποιον προσπαθεί να τους εμποδίσει. Εάν οι διαμαρτυρίες γίνουν μεγάλες ή άτακτες, θα σταλούν περισσότερα στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμεων του Αμερικανικού Στρατού, κατά άμεση παραβίαση του Νόμου Posse Comitatus. Σε αυτή την περίπτωση, θα κηρυχθεί εθνική έκτακτη ανάγκη με εκτελεστικό διάταγμα και θα κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος στις πληγείσες πόλεις, και ίσως σε όλη τη χώρα. Με άλλα λόγια, ελλείψει αντίστασης, πόλη μετά την πόλη θα κυβερνάται αργά, σταδιακά από στρατιωτική βία, όπως περιέγραψε ο Feffer. Εάν οι αστικοί πληθυσμοί προσφέρουν σημαντική αντίσταση στις επιδρομές της ICE και στην ομοσπονδιακή αστυνόμευση, θα κληθούν γρήγορα περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις και θα κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος. Αυτό είναι το εθνικό αλίμονο: Μην αντισταθείτε και ο στρατιωτικός νόμος θα επιβληθεί αργά. Αντισταθείτε και θα επιβληθεί γρήγορα.

Υπάρχει μια άλλη περίπτωση κατά την οποία μπορεί να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος, και αυτή παρουσιάζεται επίσης ως ένα αδιέξοδο. Εάν οι Δημοκρατικοί του Κογκρέσου κωλυσιεργήσουν το προσωρινό νομοσχέδιο για τον προϋπολογισμό για τη χρηματοδότηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο Τραμπ μπορεί να κηρύξει κατάσταση εθνικής έκτακτης ανάγκης και να δώσει εντολή στο υπουργείο Οικονομικών να πληρώσει τους λογαριασμούς του έθνους ούτως ή άλλως. Η άσκηση των προνομίων δαπανών, εκτός της εντολής του Κογκρέσου, θα συνιστούσε πραξικόπημα, μια de facto «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», που διευκολύνεται από την επιβολή στρατιωτικού νόμου. Εάν, από την άλλη πλευρά, οι Δημοκρατικοί ενωθούν με τους Ρεπουμπλικάνους στην ψήφιση του προϋπολογισμού – ενός προϋπολογισμού που περιέχει υποχωρήσεις και κατασχέσεις – θα είναι συνένοχοι στην αποδυνάμωσή τους. Θα έχουν δημιουργήσει de facto μια κυβέρνηση που κυβερνάται με εκτελεστικό διάταγμα. Οποιαδήποτε δημόσια διαμαρτυρία θα απαντηθεί γρήγορα από στρατεύματα και μια κήρυξη εθνικής έκτακτης ανάγκης ή κατάστασης στρατιωτικού νόμου. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης αναμφίβολα σκαρφίζονται διάφορα σενάρια για να μεγιστοποιήσουν την πιθανότητα αναβολής ή ακύρωσης των ενδιάμεσων εκλογών του 2026. Εάν το κάνουν, το 2028 θα είναι επίσης διαθέσιμο.

Και υπάρχει μια ακόμη περίπτωση στην οποία θα μπορούσε να κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος: η πολιτική βία που στοχεύει τη δεξιά. Η δολοφονία του συντηρητικού influencer και υποστηρικτή του Τραμπ, Τσάρλι Κερκ, ενέπνευσε μια τετράλεπτη προεδρική ομοβροντία εναντίον της «ριζοσπαστικής αριστεράς». Ακόμη και πριν από τη σύλληψη οποιουδήποτε υπόπτου για τη δολοφονία, ο Τραμπ ορκίστηκε αντίποινα εναντίον «καθενός από εκείνους που συνέβαλαν σε αυτή την θηριωδία και… των οργανισμών που την χρηματοδοτούν και την υποστηρίζουν». Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς αυτή την ένοπλη επίθεση ή παρόμοια γεγονότα (ανεξάρτητα από την επικράτηση της ακροδεξιάς πολιτικής βίας στις ΗΠΑ) να πυροδοτούν αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «στιγμή του Ράιχσταγκ». Τότε ήταν που ένας εμπρησμός στο γερμανικό κοινοβούλιο τον Φεβρουάριο του 1933 χρησιμοποιήθηκε από τον καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ ως πρόσχημα για μια επίθεση κατά της πολιτικής αριστεράς και ένα προεδρικό διάταγμα που ανέστειλε τις πολιτικές ελευθερίες, στην πραγματικότητα μια κήρυξη στρατιωτικού νόμου.