Economist/ Ανήμπορες ευρωπαϊκές ηγεσίες απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς- Τα παραδείγματα Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας

Οι κυβερνήσεις σε Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία πιέζονται από στασιμότητα και την αυξανόμενη απειλή των λαϊκιστών, ενώ η ακροδεξιά καταλαμβάνει ολοένα και περισσότερες θέσεις σε κυβερνήσεις ή γίνεται απειλητική αξιωματική αντιπολίτευση. Το δίλημμα, όπως περιγράφει ο Economist, για τις λεπτές ευρωπαϊκές ισορροπίες είναι σαφές, ωστόσο κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να ανακόψει αυτό το κύμα λαϊκισμού και ακροδεξιάς.

Για τους ηγέτες που διοικούν τις τρεις μεγαλύτερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με στασιμότητα στα βιοτικά επίπεδα και με μια σαφή μείωση της παγκόσμιας επιρροής τους. Στη Βρετανία και τη Γαλλία, οι πολιτικοί αντίπαλοι από τη λαϊκιστική δεξιά ανυπομονούν να αναλάβουν την εξουσία, ενώ ακόμη και το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) ενδέχεται να κερδίσει μερικές πολιτείες στις εκλογές του επόμενου έτους.

Την ίδια στιγμή, η βασική τους σύμμαχος, η Αμερική, τους κατηγόρησε πρόσφατα ότι επιταχύνουν την πορεία της Ευρώπης προς αυτό που αποκαλεί «πολιτισμική εξάλειψη». Οι προκλήσεις αυτές προστίθενται στις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες, αυξάνοντας την πίεση προς τα παραδοσιακά κόμματα και θεσμούς.

Παράλληλα, οι επαγγελματικά παραγόμενες εκπομπές δέχονται έντονο ανταγωνισμό από ανεξάρτητους δημιουργούς, γεγονός που αντικατοπτρίζει την ανατροπή ισορροπιών και στον χώρο της ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Η νέα αυτή πραγματικότητα ενισχύει τη δυσπιστία των πολιτών προς το κατεστημένο.

Παγκόσμιες στρατηγικές και γεωπολιτικές προκλήσεις

Οι μεγάλες δυνάμεις υιοθετούν στρατηγικές που συχνά αγνοούν τις ευρωπαϊκές ανησυχίες, ασκούν πιέσεις στη Λατινική Αμερική και διατηρούν ασαφή στάση απέναντι στην Ασία. Παρότι αυτά τα ζητήματα δεν αποτελούν άμεσο πρόβλημα για τον υπόλοιπο κόσμο, δημιουργούν σοβαρά διλήμματα για τη Κίνα, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με ανησυχία.

Ο πρόεδρος της χώρας έχει επιδείξει διπλωματική δεξιοτεχνία, όμως καλείται να κάνει περισσότερα για να καθησυχάσει τον λαό της Συρίας. Η πολιτική αβεβαιότητα εντείνεται, καθώς η διαδικασία της ψηφοφορίας μετατρέπεται σε ένα απρόβλεπτο παιχνίδι υψηλού ρίσκου για το μέλλον της Ευρώπης.