ΝΥ Times: Ο Τραμπ απομακρύνεται από την Ευρώπη- Τη θεωρεί εχθρό
Ως «εχθρό» αντιμετωπίζει πλέον την Ευρώπη ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με το κείμενο που διέρρευσε και την ανάλυση των «New York Times», παρά τη χλιαρή αντίδραση των Ευρωπαίων αξιωματούχων. Ο ίδιος την υποβαθμίζει, μάλιστα σε εστία παρακμής και ζητεί να τερματιστεί η «εποχή της μαζικής μετανάστευσης». Η Ευρώπη, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, περιγράφεται ως εστία παρακμής και απειλής, με τις ΗΠΑ να καλλιεργούν «αντίσταση» απέναντι στους ηγέτες της. Η νέα στρατηγική δίνει έμφαση στις εμπορικές σχέσεις και την αποφυγή παρεμβάσεων στα πολιτικά συστήματα άλλων χωρών, παρακάμπτοντας την προώθηση της δημοκρατίας.
Ειδικότερα, στο έγγραφο στρατηγικής για την Εθνική Άμυνα, σύμφωνα με την ανάλυση της αμερικανικής εφημερίδας, προειδοποιεί την Ευρώπη για «πολιτισμική εξάλειψη» και απογυμνώνεται από οποιαδήποτε αξία πέραν του κέρδους και την αποφυγή διεθνών δεσμεύσεων. Στο αποκαλυπτικό έγγραφο 33 σελίδων για τη Στρατηγική Εθνικής Άμυνας, γίνεται σαφής η επιδίωξη αποκατάστασης της αμερικανικής κυριαρχίας στη Λατινική Αμερική, ενώ σημειώνεται ότι η «εποχή της μαζικής μετανάστευσης» πρέπει να τερματιστεί.
Σε ανάλυσή τους, οι «New York Times» αναφέρουν ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση Τραμπ επαναπροσδιορίζει τα αμερικανικά συμφέροντα με όρους κέρδους, ελέγχου της μετανάστευσης και αποφυγής των διεθνών δεσμεύσεων. «Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής πρέπει να προσφέρουν συμβόλαια χωρίς προσφορές σε αμερικανικές εταιρείες. Η σημασία της Ταϊβάν περιορίζεται στους ημιαγωγούς και τις θαλάσσιες οδούς. Η “εκφοβιστική” στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στις πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου πρέπει να σταματήσει. Ο κόσμος όπως τον βλέπει ο Λευκός Οίκος είναι ένας τόπος όπου η Αμερική μπορεί να χρησιμοποιήσει τις εκτεταμένες δυνάμεις της για να κερδίσει χρήματα», γράφει η αμερικανική εφημερίδα.
Παρά την αμηχανία των Ευρωπαίων ηγετών, η στάση Τραμπ αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των όρων ενός θεσμικού εταίρου τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων. Σύμφωνα με την εφημερίδα της Νέας Υόρκης, η Ευρώπη δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως πολιτικός και θεσμικός εταίρος. Ίσα – ίσα για πρώτη φορά στα χρονικά σε επίσημο έγγραφο, περιγράφεται ως εστία παρακμής και απειλής.
Οι ΗΠΑ, αναφέρει το έγγραφο, θα καλλιεργήσουν «αντίσταση» απέναντι στους ηγέτες του πολιτικού κυρίαρχου ρεύματος της Ευρώπης. Η κυβέρνηση Τραμπ δεν ασχολείται καν με το ζήτημα ότι πολλές από τις κυβερνήσεις τους «καταπατούν βασικές αρχές της δημοκρατίας για να καταστείλουν την αντιπολίτευση». Έτσι, προφανώς εξηγείται το γεγονός ότι ο ντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς επέπληξε τον Φεβρουάριο Γερμανούς αξιωματούχους επειδή προσπάθησαν να ανακόψουν την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία».
Ο πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ έγραψε στα social media ότι η Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας «τοποθετείται στα δεξιά της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη».
Παράλληλα, η Μέση Ανατολή περιγράφεται ως «πηγή και προορισμός διεθνούς επένδυσης», ενώ στη Λατινική Αμερική, οι ΗΠΑ θα «επανεπιβεβαιώσουν και θα επιβάλουν τη Δόγμα Μονρόε για να αποκαταστήσουν την αμερικανική υπεροχή στο Δυτικό Ημισφαίριο».
Σε ό, τι αφορά στις αναφορές εκτός Ευρώπης, το Ισραήλ και η Ταϊβάν περιγράφονται ως περιοχές με οικονομική σημασία καίτοι δεν συνδέονται με τις αμερικανικές αξίες. Στο έγγραφο, κατά την αμερικανική εφημερίδα, γίνεται σαφής η συνολικότερη αναθεώρηση της κοσμοθεωρίας των ΗΠΑ ενώ απουσιάζει κάθε αναφορά στη διάκριση μεταξύ δημοκρατιών και αυταρχικών καθεστώτων.
Η προώθηση της δημοκρατίας δεν θεωρείται πλέον αμερικανικό συμφέρον. Αντίθετα, σύμφωνα με το έγγραφο, οι ΗΠΑ επιδιώκουν «καλές και ειρηνικές εμπορικές σχέσεις» χωρίς να παρεμβαίνουν στα πολιτικά συστήματα άλλων χωρών. «Αναζητούμε καλές σχέσεις και ειρηνικές εμπορικές σχέσεις με τα έθνη του κόσμου», αναφέρεται χαρακτηριστικά, «χωρίς να τους επιβάλλουμε δημοκρατικές ή άλλες κοινωνικές αλλαγές που διαφέρουν ριζικά από τις παραδόσεις και τις ιστορίες τους».
Η νέα στρατηγική εντοπίζει η εφημερίδα και το protothema.gr, είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από την πρώτη θητεία του Τραμπ, όπου ο κόσμος παρουσιαζόταν ως μια αντιπαράθεση «μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν καταπιεστικά συστήματα και εκείνων που υποστηρίζουν ελεύθερες κοινωνίες».
Παρότι η Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας δεν έχει δεσμευτική ισχύ, και κάποιοι αναλυτές προειδοποίησαν να μην αποδοθεί υπερβολική σημασία, ωστόσο δεν παύει να έχει την αξία της, για τυχόν μελλοντικές ενέργειες του Ντόναλντ Τραμπ ενώ έχει τη σημασία της ως μια καταγραφή της στιγμής. Το έγγραφο μαρτυρά, εξάλλου πως για την αμερικανική πολιτική σε Μέση Ανατολή, Ρωσία και Κίνα, η διοίκηση επιδιώκει να αποφύγει στρατιωτικές εμπλοκές και να προωθήσει το εμπόριο.