Μαξίμου: Σταθμίζει την απάντηση στη σκληρή κριτική Σαμαρά-Η παράμετρος της ατζέντας Τραμπ
Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν άνοιξε μέσα από την χθεσινή εφ’ όλης της ύλης τηλεοπτική συνέντευξη τα χαρτιά του για το εάν θα δημιουργήσει νέο πολιτικό κόμμα, δεν άφησε ωστόσο καμία αμφιβολία για το ότι οι σχέσεις με την σημερινή ηγεσία της ΝΔ έχουν διαρραγεί και μάλιστα για λόγους που ο ίδιος εξήγησε ότι είναι πολιτικοί και αξιακοί και όχι προσωπικοί ή οφειλόμενοι σε κάποιο δικό του… γινάτι.
Παρά το γεγονός ότι βουλευτές και στελέχη της ΝΔ εξέφραζαν το προηγούμενο διάστημα την ελπίδα να υπάρξει κάποια πρωτοβουλία επαναπροσέγγισης και επί της ουσίας προέτρεπαν προς αυτή την κατεύθυνση, είναι επίσης βέβαιο ότι γέφυρες δεν υπάρχουν.
“Για ποιες γέφυρες μιλάτε; Εγώ δεν είδα πουθενά καμία ειλικρινή παραδοχή λάθους. Σε τίποτα. Ο κύριος Μητσοτάκης έχει πάντα δίκιο. Και όλοι εμείς οι άλλοι έχουμε πάντοτε άδικο”, σχολίασε ο κ. Σαμαράς. Και μάλιστα, με αφορμή πρόσφατη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη ότι «βεβαίως, ο Σαμαράς να ‘ρθει, αλλά η εξωτερική μας πολιτική είναι επιτυχημένη και δεν αλλάζει», ο πρώην πρωθυπουργός διερωτήθηκε: “Σοβαρολογούν; Περιμένει ο κύριος Μητσοτάκης να ζητήσω εγώ συγγνώμη για τις απόψεις μου; Οι οποίες στο κάτω-κάτω της γραφής έχουν δικαιωθεί; Ζητάει να προδώσω αυτά που πιστεύω; Να ζητήσω και ταπεινά συγγνώμη για την αντίθεσή μου στο γάμο των ομοφύλων; Να πω ότι δεν τρέχει τίποτα; Αυτά λοιπόν δεν λέγονται στην πολιτική “γέφυρες”. Λέγονται υποκρισία”.
Ανεξαρτήτως της τελικής απόφασης που θα λάβει ο κ. Σαμαράς αφού σταθμίσει, όπως είπε, την όλη κατάσταση, είναι σαφές ότι χθες απευθύνθηκε στην βάση των νεοδημοκρατών, υπερασπιζόμενος τόσο την διαδρομή του, όσο και την αποτελεσματικότητα της δικής του διακυβέρνησης, με αυστηρή κριτική μάλιστα και στο “άσχημο παιχνίδι” που, όπως είπε, έπαιξε τότε η Άνγκελα Μέρκελ.
“Εάν την ώρα που είχαμε βγει στο ξέφωτο και μάλιστα με μία πιστοληπτική γραμμή στήριξης που είχαμε κερδίσει, εάν τότε η Μέρκελ μας στήριζε και δεν έβαζε τρικλοποδιές -μιλάω για πριν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας- η Ελλάδα θα είχε αποφύγει όλη αυτή την περιπέτεια”, τόνισε χαρακτηριστικά.
Το Μέγαρο Μαξίμου απέφυγε χθες να σχολιάσει την σφοδρότερη έως τώρα κριτική Σαμαρά και η στάση που θα τηρήσει αναμένεται να διαφανεί κατά την σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Το βέβαιο είναι πως η κριτική Σαμαρά επί της ουσίας είχε χαρακτήρα συνολικής αποδόμησης της κυβερνητικής πολιτικής από τα δεξιά, με ισχυρή δόση και… ατζέντας Τραμπ.
Ο πρώην πρωθυπουργός, που δήλωσε χθες ότι δεν έχει συναντηθεί ο ίδιος ποτέ με τον Ντόναλντ Τραμπ, έχει όμως σχέσεις με πρόσωπα του επιτελείου του, ανέφερε ότι “σε επίπεδο ιδεών, είναι αλήθεια ότι έχει μία συναντίληψη σε μία σειρά ζητημάτων”, φέρνοντας ως παραδείγματα την woke ατζέντα, το μεταναστευτικό, αλλά και το ενεργειακό”.
Υπερασπιζόμενος μάλιστα και την άποψη ότι είναι πολύ απλουστευτικό να γίνεται η συζήτηση περί αλλαγών “με όρους παλιό-νέο” τόνισε πως “στο εξωτερικό οι μεγάλες ανανεώσεις, οι αλλαγές, έγιναν από πολιτικούς έμπειρους, όχι νεαρούς”. “Μιλάω για τον Ντε Γκωλ, για τον Μιτεράν, για τον Κολ, για τον Ρήγκαν, για τον Τραμπ στις μέρες μας”, ανέφερε.
Η ατζέντα του Αμερικανού Προέδρου είναι απόλυτα σαφές ότι αντανακλάται και στην εν εξελίξει μάχη επιρροής στο δεξιό εκλογικό ακροατήριο, είτε προβάλλεται όπως στην περίπτωση του κ. Σαμαρά, αλλά και πολιτικών δυνάμεων στα δεξιά της ΝΔ, είτε όχι.
Όπως το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου που μπορεί να μην προβάλει ιδεολογικές συγκλίσεις με τη νέα αμερικανική ηγεσία, όλοι διαπιστώνουν όμως ότι κάποιες προτεραιότητες Τραμπ- στον βαθμό που έχουν αποτύπωμα και στο παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον – έχουν επηρεάσει και την δική του ρητορική. Από την επομένη άλλωστε της εκλογικής νίκης Τραμπ είχε γίνει σαφές πως οι απόψεις του για το μεταναστευτικό και για την woke ατζέντα είχαν απήχηση στους κόλπους των γαλάζιων βουλευτών- άλλωστε το πρώτο εσωκομματικό “αντάρτικο” στην ΚΟ της ΝΔ στις αρχές του 2024 αφορούσε ως γνωστόν το νομοσχέδιο για την ισότητα στον πολιτικό γάμο. Είναι σαφές επίσης πως και η ρητορική Μητσοτάκη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας στην “πράσινη μετάβαση” έχει υποχωρήσει και έχει έρθει στο προσκήνιο η μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, έστω και αν ο ίδιος διαβεβαίωσε χθες πως οι πρόσφατες εξελίξεις στο ενεργειακό “σε καμία περίπτωση δεν οδηγούν σε αναστολή του σχεδιασμού μας για την πράσινη μετάβαση”.
Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου είναι να εκπέμψει, αξιοποιώντας γεγονότα όπως το “ιστορικό” διήμερο του Ζαππείου, μηνύματα για ενίσχυση της χώρας απέναντι στην κριτική που δέχεται και από τον κ. Σαμαρά στο πεδίο της εξωτερικής πολιτική. Και παράλληλα άριστης σχέσης και με την κυβέρνηση Τραμπ, με τον 6ο γύρο Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας -ΗΠΑ που προγραμματίζεται να γίνει φέτος στην χώρα μας, πιθανότατα με την παρουσία και του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Μ. Ρούμπιο, να είναι βέβαιο ότι θα προβληθεί ως το επόμενο σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση περαιτέρω ενίσχυσης των στρατηγικού χαρακτήρα ελληνοαμερικανικών σχέσεων.
Σε μία στιγμή πάντως που πρόσφατη δημοσκόπηση κατέγραψε ως δυνητικό εκλογικό ακροατήριο για τον κ. Σαμαρά ένα 16,3% που δήλωσε ότι “σίγουρα” ή “μάλλον” θα ψήφιζε ένα πιθανό κόμμα του και ανεξαρτήτως της τελικής απόφασης του πρώην πρωθυπουργού, είναι σαφές πως το κυβερνών κόμμα παραμένει ευάλωτο όσον αφορά τις διαρροές προς τα δεξιά.
Και όχι μόνο δεν έχει περιθώρια για νέες, έστω και μικρές, απώλειες προς ένα κόμμα Σαμαρά, αλλά γνωρίζει πως για να επανέλθει σε τροχιά στόχου επίτευξης αυτοδυναμίας πρέπει να επαναπροσεγγίσει και τμήμα δεξιών ψηφοφόρων που κινούνται προς άλλα κόμματα δεξιότερα ή που απέχουν. Σε ένα κοινό δηλαδή που απευθύνεται ο πρώην πρωθυπουργός.
Και αυτό που εξακολουθούν να δείχνουν οι δημοσκοπήσεις είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχει καταστεί δυνατόν κάτι τέτοιο παρά τις διαρκείς προσπάθειες του Μαξίμου να απευθυνθεί προς αυτό το τμήμα του εκλογικού σώματος με αιχμή την ατζέντα νόμου και τάξης, την αυστηροποίηση της πολιτικής στο μεταναστευτικό, την αμυντική θωράκιση της χώρας, τον αναβαθμισμένο ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας και εν γένει την γεωπολιτική ενίσχυση της χώρας στην ευρύτερη περιοχή.