Καλαματιανός στο libre για Τσίπρα: Δεν είμαστε απέναντι και αυτό είναι αμοιβαίο
«Η ΝΔ διατηρεί την κυριαρχία της, όχι επειδή έχει την αποδοχή των πολιτών», αλλά γιατί «απέναντί της δεν υπάρχει ένα ενιαίο προοδευτικό μέτωπο», δηλώνει στο libre o Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Διονύσης Καλαματιανός.
Ο Βουλευτής Ηλείας, σχολιάζει την τροπολογία της κυβέρνησης για τον Άγνωστο Στρατιώτη, την οποία χαρακτηρίζει «μια ρύθμιση βαθιά διχαστική και αντισυνταγματική, που αφορά ένα μνημείο με ιδιαίτερο συμβολισμό».
Όσον αφορά τον Αλέξη Τσίπρα ο κ. Καλαματιανός δηλώνει: «Δεν είμαστε απέναντι και αυτό είναι αμοιβαίο».
Συνέντευξη
–Κύριε Καλαματιανέ, οι εξελίξεις σε σειρά ζητημάτων που άπτονται των εθνικών θεμάτων είναι πιθανόν να κυριαρχήσουν το επόμενο διάστημα. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι η Ελλάδα θα δεχτεί πιέσεις για τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα safe, ενώ ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να διοργανώσει σύνοδο με τη συμμετοχή της Τουρκίας, της Κύπρου, της Λιβύης και της Αιγύπτου για να επιλυθούν σειρά προβλημάτων. Ποια είναι η θέση σας;

Η διαχείριση των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής -ειδικά στις μέρες μας- απαιτούν σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Οφείλουμε να υπηρετούμε μια ενεργή και πολυδιάστατη πολιτική, βασισμένη στο διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση κινείται διαρκώς με μια διπλωματική αφέλεια, όπως η πρόσφατη ακύρωση της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, η ανακοίνωση των θαλάσσιων πάρκων από την Τουρκία, η τριμερής συνάντηση Τουρκίας-Ιταλίας-Δυτικής Λιβύης, η ρηματική διακοίνωση της Αιγύπτου που αμφισβητεί τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό.
Πρόκειται για μια τροπολογία, μια ρύθμιση βαθιά διχαστική και αντισυνταγματική, που αφορά ένα μνημείο με ιδιαίτερο συμβολισμό
Βεβαίως, τα αποτελέσματα αυτά, οφείλονται κατά πολύ στη λογική του δεδομένου συμμάχου που έχει επιλέξει από την αρχή η κυβέρνηση να ακολουθήσει. Αναφέρεστε στο SAFE, στο οποίο ανοίγει δρόμος για συμμετοχή τρίτων χωρών, όπως η Τουρκία που απειλεί συνεχώς την Ελλάδα και κατέχει παράνομα το βόρειο τμήμα της Κύπρου. Για εμάς, είναι αδιανόητο, ευρωπαϊκά κονδύλια να μπορούν να κατευθυνθούν σε εξοπλισμούς χωρών που όχι μόνο δεν ανήκουν στην ΕΕ, αλλά συστηματικά απειλούν μέλη της. Εξάλλου, o ίδιος ο Υπουργός Άμυνας της Ελλάδας έχει χαρακτηρίσει το SAFE ως «κερκόπορτα». Τα ίδια ισχύουν και για τη σύνοδο που προτείνει ο Πρωθυπουργός, δεν μπορεί να γίνει χωρίς διαφάνεια και εθνική γραμμή. Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε δει σχέδιο, ούτε όρους συμμετοχής. Μας προβληματίζει το γεγονός ότι όλα γίνονται εν κρυπτώ, χωρίς καμία ουσιαστική ενημέρωση του κοινοβουλίου και των κομμάτων που το απαρτίζουν.
Τι προετοιμασία έχει γίνει; Τι ρόλο θα παίξει ο αμερικανικός παράγων; Ποια είναι -και αν υπάρχει- η συνεννόηση με την ΕΕ; Πώς διασφαλίζει η κυβέρνηση την πάγια ελληνική θέση περί μιας και μόνης διαφοράς με την Τουρκία, αυτήν της οριοθέτησης Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ και προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
-Γιατί ήσασταν αντίθετοι με την τροπολογία για τον Άγνωστο Στρατιώτη; Ποιος ήταν ο λόγος, αφού δεν υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς;
Η κυβέρνηση ήθελε να κλείσει το μάτι στην Ακροδεξιά και παράλληλα να αυστηροποιήσει το πλαίσιο για την πολιτική και κοινωνική διαμαρτυρία. Πρόκειται για μια τροπολογία, μια ρύθμιση βαθιά διχαστική και αντισυνταγματική, που αφορά ένα μνημείο με ιδιαίτερο συμβολισμό. Ένα μνημείο που ενώνει τον ελληνικό λαό, γιατί αποτυπώνει τους συλλογικούς αγώνες και τις θυσίες για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη. Αναρωτιόμαστε γιατί όλο αυτό. Τι φοβήθηκαν ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του; Έναν πατέρα που επί 23 ημέρες κάνει απεργία πείνας για να μάθει από τι πέθανε το παιδί του; Μήπως η αναγραφή στην πλατεία Συντάγματος των ονομάτων των θυμάτων του εγκληματικού δυστυχήματος των Τεμπών; Αλήθεια, τι από αυτά προσβάλει το μνημείο κατά την άποψη της κυβέρνησης;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει χρέος να πάρει πρωτοβουλίες συνεννόησης. Και το έχει κάνει μέχρι στιγμής με ουσιαστικό τρόπο
Προφανώς φοβούνται την κοινωνία και τη διαμαρτυρία της. Ακόμη και το κυβερνητικό επιχείρημα της δήθεν «ρύθμισης» της αρμοδιότητας για τη διαχείριση του μνημείου, καταρρέει με κρότο. Ήδη υπήρχαν τέσσερις αρμόδιοι φορείς για το μνημείο και τώρα η κυβέρνηση τους κάνει πέντε. Βεβαίως, είναι και μια τροπολογία αντισυνταγματική που παραβιάζει τα Άρθρα 7,11, 25 του Συντάγματος. Μια τροπολογία που πλήττει τον πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος των συναθροίσεων και παραβιάζει την αρχή της σαφήνειας των ποινικών κανόνων και την αρχή της αναλογικότητας, στοιχεία που τα αναλύσαμε διεξοδικά στην ένσταση αντισυνταγματικότητας που καταθέσαμε. Είναι μια νομοθέτηση, λοιπόν, που αφορά τα επικοινωνιακά και εσωκομματικά τερτίπια και τις φοβίες του κ. Μητσοτάκη. Άλλο ένα παιχνίδι της κυβέρνησης με τους θεσμούς και τους Νόμους.
–Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ, υποκλοπές. Τρία θέματα που απασχόλησαν και απασχολούν την επικαιρότητα. Κι όμως η ΝΔ, όχι απλώς αντέχει αλλά στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται στην πρώτη θέση με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μπορεί να αλλάξει;
Η ΝΔ διατηρεί την κυριαρχία της, όχι επειδή έχει την αποδοχή των πολιτών ή δεν της καταλογίζονται ευθύνες για το εγκληματικό δυστύχημα των Τεμπών -και την προσπάθεια συγκάλυψής του- και για τα σκάνδαλα των υποκλοπών και του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά επειδή απέναντί της δεν υπάρχει ένα ενιαίο προοδευτικό μέτωπο. Ο προοδευτικός χώρος είναι κατακερματισμένος, συχνά εγκλωβισμένος σε εσωτερικές αντιπαραθέσεις, έλλειψη συντονισμού και μικροηγεμονισμούς. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Και είναι άμεση αναγκαιότητα να συμβεί. Η κοινωνία αναζητά την ελπίδα, τη σταθερότητα, την ασφάλεια. Θέλει μια καλύτερη καθημερινότητα, μια καλύτερη ζωή.
Το όριο του 3% υπάρχει για να διασφαλίζει τη θεσμική σταθερότητα, όπως, επίσης, τη δυνατότητα κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και έκφρασης περισσότερων πολιτικών σχηματισμών
Εάν, λοιπόν, δεν της προσφέρουμε ένα κοινό προοδευτικό όραμα, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να παραμείνει εγκλωβισμένη σε μια ψευδή αίσθηση μονόδρομου, όπως αυτόν που παρουσιάζει ο κ. Μητσοτάκης και η παράταξή του ή ακόμη χειρότερα να ανοίξει ένας δρόμος συνεργασίας Δεξιάς και ακροδεξιάς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει χρέος να πάρει πρωτοβουλίες συνεννόησης. Και το έχει κάνει μέχρι στιγμής με ουσιαστικό τρόπο. Χρειάζεται, λοιπόν, ειλικρινής διάλογος και συνεργασία όλων των προοδευτικών δυνάμεων που θέλουν να ανατρέψουν το σημερινό καθεστώς αυταρχισμού, αλαζονείας και αδιαφάνειας που έχει εγκαθιδρύσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν μας λείπουν οι ιδέες, μας λείπει, όμως, η συνεννόηση, ο κοινός προγραμματικός λόγος και η σύμπλευση. Όταν αυτά γίνουν πραγματικότητα, τότε οι πολίτες θα μας εμπιστευτούν για την πολιτική αλλαγή.
–Το ενδεχόμενο να αυξηθεί το ποσοστό εισόδου στη Βουλή από 3% σε 5% πώς το βλέπετε;
Πρόκειται για μια εξόχως προβληματική και βαθιά αντιδημοκρατική σκέψη. Προφανώς, τα όποια σενάρια διακινούνται και μένουν στην επικαιρότητα με ευθύνη των στελεχών της κυβερνητικής παράταξης, καταδεικνύουν τον φόβο τους για την πολιτική ετυμηγορία των πολιτών στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Ο κ. Μητσοτάκης, βλέποντας τη σημαντική φθορά της κυβέρνησής του, θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να διαχειριστεί πολιτικά αυτή την πτώση. Είναι βέβαιο ότι θα επιδιώξει να συσπειρώσει τη βάση του και να ελέγξει όσο περισσότερο μπορεί το πολιτικό τοπίο. Δεν θα μας ξαφνιάσει αν το κάνει ακόμη και με παρεμβάσεις στον εκλογικό νόμο.
Πρέπει, λοιπόν, να δουλέψουμε συλλογικά, με ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις και μακριά από μικροκομματικούς εγωισμούς
Το όριο του 3% υπάρχει για να διασφαλίζει τη θεσμική σταθερότητα, όπως, επίσης, τη δυνατότητα κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και έκφρασης περισσότερων πολιτικών σχηματισμών. Είναι σαφές ότι μια αύξηση του ποσοστού εισόδου στη Βουλή θα σήμαινε αυτόματα τη συρρίκνωση της πολιτικής πολυφωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λέει ξεκάθαρα: η απάντηση στην κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να είναι λιγότερη δημοκρατία και λιγότερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Είναι περισσότερη διαφάνεια, περισσότερη συμμετοχή και εκπροσώπηση. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτό το πλαίσιο, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
–Όσα συμβαίνουν στα κόμματα της κεντροαριστεράς δεν δείχνουν ιδιαίτερα ευοίωνα για το μέλλον του χώρου. Υπάρχει χρόνος ανασύνταξης έως τις εκλογές;

Κάθε μέρα που περνάει είναι πολύτιμη όχι μόνο για τον χώρο, αλλά κυρίως για τη Χώρα. Δεν περισσεύει ούτε λεπτό. Κοιτάξτε, δεν πρόκειται να ωραιοποιήσω την κατάσταση. Ο προοδευτικός χώρος περνάει μια δύσκολη περίοδο και αυτό οφείλεται κατά πολύ στον κατακερματισμό των δυνάμεών του. Υπάρχουν προβλήματα, όπως, ασφαλώς, υπάρχουν και ευθύνες. Όμως, δεν είμαστε στο μηδέν. Ήδη έχουν καταγραφεί αρκετές συνεργασίες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και έχει διαφανεί πεδίο συνεννόησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με τη στάση και τις ενέργειές του προσπαθεί εδώ και καιρό να συμβάλλει αποφασιστικά στη συγκρότηση ενός αξιόπιστου, σύγχρονου προοδευτικού πόλου απέναντι στον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Ο Πρόεδρος του, ο Σωκράτης Φάμελλος, έχει μιλήσει ακόμη και για κοινή κάθοδο με ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Με τον Αλέξη Τσίπρα δεν είμαστε απέναντι και αυτό είναι αμοιβαίο, όπως τόνισε και ο Σωκράτης Φάμελλος. Πορευόμαστε με κοινές αξίες και πολιτικές προτεραιότητες
Πρέπει, λοιπόν, να δουλέψουμε συλλογικά, με ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις και μακριά από μικροκομματικούς εγωισμούς. Χρειάζεται ένας ειλικρινής και διαρκής διάλογος με την κοινωνία, με έναν και μοναδικό στόχο: να εμπνεύσουμε ξανά τους πολίτες. Όχι απλώς για να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές, αλλά για να δώσουμε την εναλλακτική και ρεαλιστική προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης που έχει ανάγκη η Χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει βγει μπροστά σε αυτή την προσπάθεια. Το στοίχημα είναι πολιτικό, ιδεολογικό και βαθιά κοινωνικό. Αυτό οφείλουν άπαντες στον προοδευτικό χώρο να το αντιληφθούν.
–Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τι ρόλο έχει μετά την παραίτηση Τσίπρα; Ήδη, κάποιοι βουλευτές του κόμματος εμμέσως πλην σαφώς δηλώνουν ότι θα τον ακολουθήσουν. Εσείς τι προτίθεστε να κάνετε; Και μη μου πείτε ότι δεν απαντάτε σε υποθετικές ερωτήσεις όταν όλοι γνωρίζουμε ότι ο κ. Τσίπρας, προετοιμάζει ένα νέο κόμμα.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένα πολύτιμο κεφάλαιο για ολόκληρη την δημοκρατική παράταξη. Δεν γνωρίζω τις σκέψεις του. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι η κοινωνία ασφυκτιά και ζητά ένα καλύτερο μέλλον. Ζητά επίσης τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων σε ένα πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης. Με υπευθυνότητα, με προτάσεις και με τη συγκρότηση ενός ισχυρού προοδευτικού μετώπου απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Με τον Αλέξη Τσίπρα δεν είμαστε απέναντι και αυτό είναι αμοιβαίο, όπως τόνισε και ο Σωκράτης Φάμελλος. Πορευόμαστε με κοινές αξίες και πολιτικές προτεραιότητες. Οι πορείες δεν είναι αντιπαραθετικές, είναι παράλληλες και στόχος της σύγκλισης είναι κοινός: να φύγει όσο το δυνατόν συντομότερα η καταστροφική κυβέρνηση Μητσοτάκη και να ανοίξει ο δρόμος για μια προοδευτική διακυβέρνηση, με συνεννόηση και συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων.