Κομβική μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Καθοριστική ΠΓ για τη συνοχή με φόντο τις νέες πολιτικές ισορροπίες

Σημαντική για τη φυσιογνωμία και τη στρατηγική κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να είναι η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Η ηγεσία καλείται να χαράξει πορεία μέσα σε ένα τοπίο γεμάτο αβεβαιότητες, τόσο σε εσωκομματικό επίπεδο όσο και στην ευρύτερη πολιτική σκακιέρα της Κεντροαριστεράς.  Το κομματικό όργανο αναμένεται να λειτουργήσει ως βαρόμετρο για τη συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς καταγράφονται  διαφοροποιήσεις γύρω από τη στάση απέναντι στον πρώην πρόεδρο του κόμματος, αλλά και το πλαίσιο των μελλοντικών συνεργασιών.

Οι συζητήσεις έχουν προσλάβει υπαρξιακό χαρακτήρα για το κόμμα, το οποίο καλείται να τοποθετηθεί απέναντι στις νέες προκλήσεις και στο ενδεχόμενο ενός νέου προοδευτικού πολιτικού σχηματισμού.

Το “μείζον”

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Σωκράτης Φάμελλος διατηρεί τη δική του στρατηγική πυξίδα: τη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου. Μιλώντας με σαφείς αναφορές αλλά και προσπάθεια διατήρησης ισορροπιών, σημειώνει ότι «η μεγαλύτερη πολιτική συνεισφορά στον ελληνικό λαό σήμερα είναι πώς θα ενωθούν δυνάμεις». Υποστηρίζει σταθερά την ανάγκη για ένα ενιαίο προοδευτικό ψηφοδέλτιο, τονίζοντας πως η συσπείρωση του χώρου είναι ο μόνος τρόπος για να ηττηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ταυτόχρονα, απορρίπτει τα σενάρια αντιπαλότητας με τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς όμως να παραγνωρίζει τη «διαφορετική οπτική» που έχουν.

Όπως σημειώνει: «Τιμώ τον Αλέξη Τσίπρα και τη δουλειά που έχουμε κάνει μαζί, αλλά έχω διαφορετική οπτική ως προς το πού πρέπει να δώσουμε το μεγαλύτερο βάρος. Η δική μου ευθύνη και δέσμευση είναι η ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως δύναμη πρόσκλησης, ένωσης και συσπείρωσης των προοδευτικών δυνάμεων».

Τα «στρατόπεδα»

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνονται δύο βασικές γραμμές: η μία που υποστηρίζει πως ο διάλογος με τον Αλέξη Τσίπρα και το ενδεχόμενο μελλοντικής σύμπλευσης είναι αναγκαία για τη διατήρηση της βάσης και η άλλη που θεωρεί πως πρέπει να υπάρξει σαφής διαχωρισμός, ώστε να αποσαφηνιστεί η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς θολά σήματα.

Το σενάριο δημιουργίας νέου πολιτικού σχηματισμού από τον πρώην πρωθυπουργό «στοιχειώνει» την Κουμουνδούρου. Αν και επίσημα για την ώρα δεν καταγράφονται έντονες αντιδράσεις, πολλά στελέχη δηλώνουν -δημοσίως με υπονοούμενα και ευθέως στο παρασκήνιο– πρόθυμα να τον ακολουθήσουν. Άλλοι επιλέγουν στάση αναμονής, ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που εκφράζουν ανοιχτά την αντίθεσή τους σε κάθε προσπάθεια επανασύνδεσης.

Η στάση του Παύλου Πολάκη αναμένεται με ενδιαφέρον, καθώς είχε αρχικά αντιδράσει με μια σκληρή τοποθέτηση που έκανε λόγο για «5η διάσπαση», προκαλώντας τριγμούς στο εσωτερικό. 

Σύμφωνα με κομματικές πηγές, δεν είναι τυχαίο ότι η σύγκληση της Πολιτικής Γραμματείας καθυστέρησε. Εκτιμάται ότι αυτό έγινε συνειδητά, ώστε να αποκλιμακωθούν οι εντάσεις και να προετοιμαστεί το έδαφος για μια πιο ψύχραιμη και στρατηγική αποτίμηση της κατάστασης.

Η στρατηγική της ηγεσίας

Η συνεδρίαση της ΠΓ, πέρα από διαδικαστικό χαρακτήρα, θα έχει σαφές πολιτικό βάρος. Οι αποφάσεις –ή οι αποφυγές αποφάσεων– θα κρίνουν πολλά για την επόμενη μέρα ενός κόμματος που βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Κεντρικό επίδικο για τη συνεδρίαση είναι ένα και καθοριστικό: Τι θα γράφει –και κυρίως πώς θα γράφεται– η απόφαση του οργάνου σχετικά με τον πρώην πρόεδρο του κόμματος.

Η διατύπωση αυτή θα αποτυπώνει το πλαίσιο σχέσης που προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα: θα είναι ένα σήμα που θα επιθυμεί σύμπλευση ή ένας διακριτικός –αλλά σαφής– διαχωρισμός πορείας;

Η μέχρι στιγμής στρατηγική της ηγεσίας είναι να διατηρεί χαμηλούς τόνους και να αποφεύγει συγκρουσιακή ρητορική. Το μήνυμα «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπει τον Αλέξη Τσίπρα ως αντίπαλο» επαναλαμβάνεται, όμως το πολιτικό βάρος των λέξεων που θα επιλεγούν στην επίσημη απόφαση θα έχει ουσιαστικές συνέπειες τόσο για την εσωκομματική συνοχή όσο και για τις ισορροπίες στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο.

Ο Σωκράτης Φάμελλος δείχνει να επιδιώκει την ισορροπία, αποφεύγοντας τη συζήτηση γύρω από πρόσωπα και ρόλους: «Δεν πρέπει να βάζουμε εκ των προτέρων καμία προϋπόθεση σε αυτή τη συζήτηση. Γιατί αν φτάσουμε στη συζήτηση του τέλους, που είναι η εκπροσώπηση συνεργατικών σχημάτων, μπορεί να χαθεί η ουσία», επισημαίνει.

Παράλληλα  επαναλαμβάνει πως το ζητούμενο δεν είναι ποιος θα ηγηθεί, αλλά ποιος θα καλέσει τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου να συναντηθούν ξανά.