DW: Η ανυπομονησία του Τραμπ να… “γράψει Ιστορία”

Οι πολιτικοί συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τον χαρακτηρισμό. Αν όμως μια ημέρα είναι «ιστορική», όπως πληθωρικά ειπώθηκε τις τελευταίες ώρες, θα το κρίνει μόνο η Ιστορία. Η ημέρα ξεκίνησε με δάκρυα χαράς και συγκίνησης, καθώς απελευθερώθηκαν οι τελευταίοι Ισραηλινοί όμηροι της Χαμάς, γεγονός που συνοδεύτηκε από το άνοιγμα των φυλακών για χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους. Το ερώτημα που πολλοί –και στο Ισραήλ– θέτουν είναι αν αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί νωρίτερα. Για αυτό, όμως, δεν έχει απάντηση η Ιστορία.

Η πολυδιαφημισμένη ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ στο ισραηλινό κοινοβούλιο καθυστέρησε περίπου τρεις ώρες και διήρκεσε σχεδόν μία, τονίζει η DW. Χωρίς γραπτό κείμενο μπροστά του, ο Αμερικανός πρόεδρος φάνηκε να απολαμβάνει τη στιγμή, αν και είχαν προηγηθεί παρασκηνιακές εντάσεις.

Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση ότι στη Διάσκεψη της Αιγύπτου θα ταξίδευε μαζί του και ο Βενιαμίν Νετανιάχου, δημιούργησε αρχικά προσδοκίες για επαναπροσέγγιση Ισραήλ–Αραβικού κόσμου. Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα η επίσκεψη ακυρώθηκε με αφορμή μια εβραϊκή γιορτή, δικαιολογία που δεν έπεισε πολλούς. Τουρκικές διπλωματικές πηγές διέρρευσαν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είχε ασκήσει βέτο, καθώς η Τουρκία είναι μεταξύ των χωρών που συνυπογράφουν τη συμφωνία στο Σαρμ ελ Σέιχ.

«Όλοι θέλουν ειρήνη»

Ο Νετανιάχου ευχαρίστησε επανειλημμένα τον Τραμπ, δηλώνοντας πως και ο ίδιος επιθυμεί την ειρήνη, όπως και ο λαός του Ισραήλ. Στα δημοσιογραφικά γραφεία, ωστόσο, σχολιαζόταν ότι ο Τραμπ τον πίεσε να επιβεβαιώσει τη φράση του: «Ο πόλεμος τελείωσε».

Ο Νετανιάχου αποκάλεσε τον Τραμπ «τον καλύτερο φίλο που είχε ποτέ το Ισραήλ στον Λευκό Οίκο», ενώ εκείνος ανταπέδωσε με τη δήλωση πως «ο πρωθυπουργός Νετανιάχου δεν είναι ο ευκολότερος διαπραγματευτής, αλλά αυτό τον κάνει σπουδαίο».

Όμως, η δήλωση του Αμερικανού προέδρου ότι θα «επιτρέψει στη Χαμάς να επανεξοπλιστεί προσωρινά» για να «επιβάλει την τάξη», προκάλεσε αμηχανία.

Το CNN σχολίασε ότι το μήνυμα του Τραμπ ήταν σαφές: «Δεν θα καταλάβετε όλη τη Γάζα».

Νομπέλ ή… Όσκαρ

Η παρουσία του Τραμπ, όπως επισημαίνει η DW, «ίσως να μην ήταν υποψήφια για Νομπέλ, αλλά διεκδικεί Όσκαρ — μαύρης κωμωδίας». Οι αστεϊσμοί και τα γελάκια στη διάρκεια της ομιλίας του ήχησαν παράταιρα, αν αναλογιστεί κανείς τον πόνο των συγγενών των θυμάτων και των δεκάδων χιλιάδων νεκρών Παλαιστινίων.

Ο πόλεμος έχει αφήσει βαθιά τραύματα και στις δύο πλευρές, τα οποία δεν επουλώνονται με διακηρύξεις. Παραμένουν αμφιβολίες για τη διάθεση της Χαμάς να καταθέσει οριστικά τα όπλα, αλλά και για την πρόθεση του Ισραήλ να αποσύρει τα στρατεύματά του από τη Γάζα.

Παράλληλα, δεν έχει ξεκαθαριστεί ποιοι θα στελεχώσουν την πολυεθνική δύναμη επιτήρησης της εκεχειρίας ή ποιος θα διοικήσει τη Γάζα την επόμενη μέρα.

Η «ιστορική» στιγμή στο Σαρμ ελ Σέιχ

Στην Αίγυπτο, όπου ο Τραμπ έφτασε με πολύωρη καθυστέρηση, το ίδιο μοτίβο επαναλήφθηκε. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες περίμεναν υπομονετικά για τη «φωτογραφία της ιστορίας», γνωρίζοντας ότι ο Αμερικανός θα κρατούσε για τον εαυτό του τον ρόλο του πρωταγωνιστή.

Η ομιλία του ήταν σύντομη αλλά θριαμβική, ενώ έσπευσε να υπογράψει πρώτος τη διακήρυξη μαζί με τους ηγέτες Αιγύπτου, Κατάρ και Τουρκίας, λέγοντας πως «τρίτος παγκόσμιος πόλεμος δεν πρόκειται να ξεκινήσει από εδώ».

Οι ανακοινώσεις Ευρωπαίων ηγετών για συνεισφορά στην ανοικοδόμηση της Γάζας φάνηκαν ανεπαρκείς μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής, με πολλούς να εκτιμούν ότι ο Τραμπ οραματίζεται μια “Ριβιέρα της Νότιας Μεσογείου” υπό αμερικανική καθοδήγηση.

Αυτοκρατορικό στυλ

Η ερευνήτρια Χάννα Πφάιφερ από το Ινστιτούτο Ερευνών για την Ασφάλεια και την Ειρήνη παρατήρησε στη γερμανική τηλεόραση ότι ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να επιβεβαιώσει το «αυτοκρατορικό» του στυλ, ως «ήρωας που δεν ανέχεται αντιπολίτευση ούτε αμφισβήτηση της εικόνας του».

Όπως καταλήγει η DW, μπορεί ο Τραμπ να βιάζεται να “γράψει Ιστορία”, αλλά γύρω από το τραπέζι υπάρχουν και άλλοι παίκτες — και αργά ή γρήγορα, η εικόνα που φιλοτεχνεί για τον εαυτό του θα αρχίσει να θολώνει.