Το Μαξίμου παίρνει θέση για την παραίτηση Τσίπρα και την προοπτική νέου κόμματος

Υπόθεση της κεντροαριστεράς θεωρεί το Μέγαρο Μαξίμου την ορατή πλέον προοπτική δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα από τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. Στο κυβερνών κόμμα πιστεύουν πως ένα τέτοιο εγχείρημα που σίγουρα θα αναδιατάξει το τοπίο στον χώρο της κεντροαριστεράς, δεν θα επηρεάσει το εκλογικό κοινό στο οποίο απευθύνεται η ΝΔ, συμπεριλαμβανομένου του κεντρώου ακροατηρίου το οποίο γνωρίζουν ότι θέλει να προσεγγίσει ο κ. Τσίπρας μέσω του λεγόμενου rebranding, αλλά εκτιμούν ότι αυτό δεν ενδιαφέρεται για τους πολιτικούς σχεδιασμούς του πρώην πρωθυπουργού.

Απόστολος Χονδρόπουλος

Κάτι που είχε σχολιάσει άλλωστε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν σε χαλαρή συνομιλία που με δημοσιογράφους μία ημέρα πριν την ομιλία του στην ΔΕΘ, είχε ερωτηθεί για όσα είχε πει λίγο νωρίτερα ο κ. Τσίπρας  σε συνέδριο του Economist  στην Θεσσαλονίκη.

Πολλά κυβερνητικά στελέχη εξακολουθούν πάντως να πιστεύουν πως η επανεμφάνιση του κ. Τσίπρα σε ρόλο αρχηγού πολιτικού κόμματος όχι μόνο δεν θα επηρεάσει τη ΝΔ, αλλά θα λειτουργήσει θετικά στην προσπάθεια να επανασυσπειρώσει με ορίζοντα τις εκλογές του 2027, την εκλογική της βάση, μέρος της οποίας εξακολουθεί να μην πείθεται- όπως δείχνουν οι συνεχιζόμενες χαμηλές πτήσεις της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις- από το θετικό κυβερνητικό κυβερνητικό αφήγημα για την πορεία της οικονομίας, για το ισχυρό αποτύπωμά της στην κοινωνική πολιτική και στην καθημερινότητα του πολίτη, αλλά και για την την διπλωματική και αμυντική θωράκιση της χώρας.

Όσο και αν το Μέγαρο Μαξίμου δηλώνει ότι πήχης για το ίδιο “δεν είναι η κυβέρνηση του 2015-2019” και ότι “ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ το 2019 και το 2023 κέρδισαν την εμπιστοσύνη των πολιτών και όχι τον κ. Τσίπρα”,  είναι σαφές ότι η επίτευξη συσπείρωσης θα βασίζεται πλέον ολοένα και περισσότερο και στην προσπάθεια ενεργοποίησης αντανακλαστικών του λεγόμενου “αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου”, στη βάση της υπενθύμισης των πεπραγμένων του πρώτου εξαμήνου  2015, με “τα  capital controls, τις κλειστές τράπεζες, το διχαστικό δημοψήφισμα και τη χρέωση της χώρας πάνω από 100 αχρείαστα δισ, τα οποία ακολούθησαν”, όπως λένε στη ΝΔ.

Οι συγκρίσεις, που είναι βέβαιο ότι θα κορυφωθούν από την στιγμή που ο κ. Τσίπρας θα πει και την δική του αλήθεια για το κυβερνητικό έργο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις σελίδες του βιβλίου που έχει προαναγγείλει, ξεκίνησαν άλλωστε από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η χθεσινή είδηση της παραίτησής του από το βουλευτικό αξίωμα. Το Μέγαρο Μαξίμου μίλησε άμεσα για τον ” πρωθυπουργό των 100 και πλέον δισ. ευρώ που χρέωσε στη χώρα, του τρίτου αχρείαστου μνημονίου, των 30 νέων ή αυξημένων φόρων” και από την άλλη για  την “Ελλάδα επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έχει αυξήσει τον κατώτατο μισθό 36%, τον μέσο μισθό 30%, έχει μειώσει ή καταργήσει, συμπεριλαμβανομένων και των ανακοινώσεων της ΔΕΘ, 85 άμεσους και έμμεσους φόρους, η ελληνική οικονομία έχει διπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης από την Ευρώπη και την χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 17 ετών”.

Απάντηση έδωσε όμως και στα περί ηθικού αδιεξόδου που επικαλέστηκε ο πρώην πρωθυπουργός υπενθυμίζοντας από την δική του πλευρά, “τα παρα-υπουργεία Δικαιοσύνης στο Μαξίμου του κ. Τσίπρα κατά δήλωση του Κοντονή, τους δύο υπουργούς οι οποίοι έχουν αμετάκλητα καταδικαστεί από το Ειδικό Δικαστήριο, τους νόμους Παρασκευόπουλου και τον Ποινικό Κώδικα με το οποίο 17.000 βαρυποινίτες βρέθηκαν εκτός φυλακής”.

Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να υπερασπιστεί το κυβερνητικό του έργο είναι σαφές ότι αντιμετωπίζεται από το Μαξίμου ως προσπάθεια “να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα για όσα πέρασαν οι πολίτες στην “μαύρη περίοδο” 2015-2019″.

Άλλωστε και ο ίδιος ο κ.  Μητσοτάκης από την στιγμή που ξεκίνησε η φημολογία περί δημιουργίας νέου κόμματος, είχε δηλώσει ότι “δεν μπορώ ως ένας ενεργός πολιτικός, ο οποίος διαδέχθηκε τον κ. Τσίπρα, να επιτρέψω να παραχαραχθεί η ιστορία αυτού του τόπου. Ούτε να ξεχάσουμε τι έγινε το 2015, ούτε ξαφνικά να εμφανιστούν ως οι σωτήρες κάποιοι οι οποίοι έπαιξαν την τύχη της χώρας στα ζάρια, ως οι πυροσβέστες οι οποίοι έσβησαν τη φωτιά την οποία έβαλαν οι ίδιοι”. 

Στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου της ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης είχε υποστηρίξει εξάλλου ότι “υπάρχουν κάποια συμφέροντα, κάποια μέσα, κάποιοι επιχειρηματίες που έχουν αναλάβει τον ρόλο του χρυσού χορηγού του κ. Τσίπρα”

Στη ΝΔ είναι αποφασισμένοι να αντιμετωπίζουν μία επιστροφή του κ. Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή υπενθυμίζοντας το κυβερνητικό του παρελθόν καθώς θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο αποδομούν εξαρχής το εγχείρημα και ενισχύουν και την δυναμική των δικών τους διλημμάτων προς τους ψηφοφόρους τα οποία αφορούν στην “μεγάλη εικόνα” της  συνολικής προόδου της χώρας μετά το 2019 και την ανάγκη να διασφαλιστεί η συνέχισή της χωρίς να κινδυνεύσει με επιστροφή σε πολιτικές που οδήγησαν στην κρίση.

Αρκετά στελέχη ωστόσο προειδοποιούν με τον έναν ή το άλλο τρόπο ότι δεν πρέπει να υποτιμηθεί πολιτικά ο πρώην πρωθυπουργός.

Δεν έχει περάσει άλλωστε μεγάλο διάστημα από τότε που ο Άδωνις Γεωργιάδης χαρακτήρισε τον κ. Τσίπρα ως “το μεγαλύτερο πολιτικό ταλέντο της γενιάς μας”, σημειώνοντας βέβαια ότι “σπατάλησε το ταλέντο του  όπως καμιά φορά αθλητές που ενώ θα μπορούσαν να φτάσουν NBA και Champions League, αλλά φτάνουν έως την Άνω Ραχούλα διότι δεν οικοδόμησε το ταλέντο του με την προσπάθειά του”.

Προειδοποίησε ωστόσο ότι παραμένει  ένας υπολογίσιμος πολιτικός αντίπαλος, κάτι που επί της ουσίας είχε επισημάνει και ο βουλευτής Δημήτρης Μαρκόπουλος λέγοντας ότι  «ο Αλέξης Τσίπρας έχει πολλαπλά κριθεί και έχει κριθεί αρνητικά, ο ελληνικός λαός καταδίκασε ξεκάθαρα τις πολιτικές του, είναι ωστόσο πρώην πρωθυπουργός και αυτό έχει τη σημασία του. Πρέπει να τον προσέξουμε, στρατηγικά, ως πολιτικό αντίπαλο”. 

Από την υποδοχή πάντως της νέας σελίδας που φαίνεται ότι ανοίγει για τον πρώην πρωθυπουργό δεν έλειψαν και αιχμηρά σχόλια, όπως του υπουργού Δικαιοσύνης, Γιώργου Φλωρίδης που σχολίασε:  “Το Κοινοβούλιο, λέει, δεν προσφέρεται, έστω και με τα προνόμια ενός π. Πρωθυπουργού που παρέχει ο κανονισμός της Βουλής, για πολιτικό αγώνα. Άντε πάλι από την αρχή, στο πεζοδρόμιο! Όπως θα έλεγε και ο Μαρξ, «η επανάληψη της ιστορίας ως φάρσας»!».