Η Γενιά του Διαδικτύου δείχνει τα δόντιά της: Απανωτές εξεγέρσεις σε Ασία κι Αφρική

Η γενιά του διαδικτύου εξεγείρεται στην Αφρική και την Ασία. Το Μαρόκο, η Ινδονησία, το Νεπάλ έχουν ζήσει ή ζουν στον αστερισμό της απογοήτευσης της «Ζ». Η ανεργία, το κόστος ζωής, οι πόλεμοι, οι κοινωνικές ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών, που διευρύνονται, στέκονται αιτίες για να ξεσηκωθεί από τον καναπέ η «γενιά Ζ». Μιας γενιάς, που φοβάται να κάνει όνειρα, σ’ έναν ξεθωριασμένο κόσμο, που είναι μοιρασμένος ήδη για πλούσιους και φτωχούς, καθεστωτικούς και ανθρώπους, που είναι εκτός πολιτικού συστήματος.

Το σκηνικό θυμίζει σε πολλά την Αραβική Άνοιξη που σάρωσε στις αρχές του 2011 χώρες στη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή και γκρέμισε καθεστώτα αλλά δεν έφερε τα πολυπόθητα αποτελέσματα που ήθελαν οι νέοι. Ίσα – ίσα σε πολλές περιπτώσεις έζησαν πισωγύρισμα.

Στόχος των νέων, που διαδήλωναν τότε στους δρόμους ήταν, μεταξύ άλλων, ν’ αμβλυνθούν οι ανισότητες, να μειωθεί η ανεργία και να εκδημοκρατιστεί η πολιτική ζωή του τόπου, από τον καθεστωτισμό και τη διαφθορά.

Σχεδόν 15 χρόνια αργότερα, ένα κύμα διαδηλώσεων απλώνεται από το Μαρόκο ως την Ινδονησία και από την Κένυα ως τη Μογγολία. Τα αιτήματα της νέας γενιάς διαδηλωτών δεν έχουν μεγάλη διαφορά από το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», της γενιάς του Πολυτεχνείου αλλά η πίστη στην αξία της πολιτικής έχει αλλάξει.

Σύμφωνα με το Bloomberg και το protothema.gr οι νέοι που γεννήθηκαν γύρω στο 2000 ως και το 2012, δεν αντέχουν άλλο την προκλητική επίδειξη πλούτου από τις ελίτ, όταν εκείνοι δεν μπορούν να επιβιώσουν ή να ονειρευτούν το αύριο.

Το χαρακτηριστικό αυτών των κινητοποιήσεων, λέει στο διεθνές πρακτορείο αναλυτής, είναι ότι συγκλίνουν οι συνθήκες για διαμαρτυρία σε πολύ διαφορετικά πολιτικά περιβάλλοντα. Οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν αυξανόμενο κόστος διαβίωσης και περιορισμένες θέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα η πολιτική εξουσία συγκεντρώνεται σε γηραιές ελίτ με ελάχιστο περιθώριο ανανέωσης, επισημαίνει ο ίδιος.

Την οργή, κατά την άποψη ορισμένων επιστημόνων την τροφοδοτούν και τα κοινωνικά δίκτυα με τις αναρτήσεις των παιδιών της ελίτ και της πολυτελούς ζωής τους μέσα και έξω από τη χώρα τους. Τα ίδια δίκτυα συσπειρώνουν τους νέους που διαδηλώνουν.

Ως τώρα οι διαδηλώσεις μετρούν δύο ηχηρές «απώλειες», την πτώση των κυβερνήσεων στο Νεπάλ και το Μπαγκλαντές.

Στο Μαρόκο οι νεαροί διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία, βανδάλισαν τράπεζες και κατέστρεψαν αυτοκίνητα της αστυνομίας σε διαμαρτυρία για τις μεγάλες δαπάνες για τα έργα του Μουντιάλ του 2030. (Η διοργάνωση είναι από κοινού με την Πορτογαλία και την Ισπανία).

Οι διαδηλωτές βλέπουν από τη μία χρήματα να δίνονται για μεγάλα γήπεδα, ακόμη και τη μεγαλύτερη… πίστα χόκεϊ στην Αφρική και από την άλλη υφίστανται τις συνέπειες μιας ανεργίας που φτάνει το 60% στους νέους.

Η εικόνα στην πρωτεύουσα της χώρας, το Ραμπάτ, είναι μάλιστα διπλή, επισημαίνει το Bloomberg. Στη μία πλευρά του ποταμιού μια προσεκτικά φτιαγμένη πόλη-βιτρίνα πόλη με αναπαλαιωμένα κτίρια και καφέ και από την άλλη κακοσυντηρημένες κατοικίες και εγκληματικότητα.

Οι νεκροί στο Μαρόκο είναι τουλάχιστον τρεις και οι συλληφθέντες πάνω από 1.000 στις πιο σοβαρές διαδηλώσεις από την περίοδο της Αραβικής Άνοιξης η οποία δεν επηρέασε ιδιαίτερα τη χώρα.

Στη Μαδαγασκάρη οι νεκροί από αστυνομικά πυρά είναι τουλάχιστον 22, ενώ οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται παρά το ότι ο πρόεδρος απέπεμψε όλη την κυβέρνηση θέλοντας να δείξει ότι ακούει τις διαμαρτυρίες των πολιτών.

Το Νεπάλ βίωσε τον Σεπτέμβριο τη μεγαλύτερη πολιτική κρίση των τελευταίων ετών, όταν νεαροί διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε κυβερνητικά κτίρια για να διαμαρτυρηθούν για την εκτεταμένη διαφθορά και τις περιορισμένες ευκαιρίες απασχόλησης. Οι αναταραχές πυροδοτήθηκαν από την απαγόρευση των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, αλλά ακόμη και μετά την αναίρεσή της από την κυβέρνηση, οι διαμαρτυρίες επεκτάθηκαν.

Η κρίση ανάγκασε τον πρωθυπουργό και αρκετούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους να παραιτηθούν, ενώ άφησε πίσω της περισσότερους από 70 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Από το Νεπάλ, μάλιστα, είδαμε σοκαριστικές εικόνες με γυναίκα υψηλόβαθμου αξιωματούχου να καίγεται, υπουργούς να ξεγυμνώνονται, κυβερνητικά κτήρια να τυλίγονται στις φλόγες, μάχες κι οδοφράγματα με την αστυνομία κ.ά.

Οι διαδηλώσεις στο Νεπάλ ξέσπασαν λίγες μέρες μετά τις διαμαρτυρίες που έπληξαν την Ινδονησία. Εκεί αφορμή ήταν η χορήγηση επιδόματος στέγασης ύψους 3.000 δολαρίων στους βουλευτές, αλλά οι αναταραχές τελικά εξελίχθηκαν σε ένα ευρύτερο κίνημα διαμαρτυρίας εναντίον της διαφθοράς απέναντι στους κυβερνώντες κι όχι μόνο.