Καρυστιανού: “Ένα πολυπληθές και διαπλεκόμενο σύστημα ορίζει τις ζωές μας.Θα πάω μέχρι τέλους”

 Καρυστιανού: “Ένα πολυπληθές και διαπλεκόμενο σύστημα ορίζει τις ζωές μας.Θα πάω μέχρι τέλους”

Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μελλοντικής εμπλοκής της στην πολιτική.Μιλώντας στο Mega, τόνισε πως δεν αισθάνεται έτοιμη να ηγηθεί μιας νέας πολιτικής προσπάθειας, αλλά παραδέχθηκε ότι ανήκει στο ποσοστό των πολιτών που επιθυμούν «κάτι άφθαρτο» και υπογράμμισε ότι θα ήταν παρούσα σε μια τέτοια κίνηση.

Σε δημοσκόπηση η Μαρία Καρυστιανού καταγράφει ποσοστό 25% με τους ερωτηθέντες να τονίζουν ότι θα την ψήφισαν για επικεφαλής κόμματος. Η ίδια ξεκαθάρισε πως δεν έχει ακόμη σκεφτεί την πολιτική, ωστόσο δεν απέκλεισε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για το μέλλον. «Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα. Όμως, ανήκω κι εγώ σε αυτό το 25%», σημείωσε, προσθέτοντας πως «η κοινωνία έχει ανάγκη από πρόσωπα ανεξάρτητα και άφθαρτα, που θα έρθουν με νέο πρόγραμμα και θα μπουν μπροστά».

Με δάκρυα στα μάτια αναφέρθηκε για τα οστά που παρέλαβαν για να θάψουν οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, αλλά και για την εκταφή που ζητούν. «Την άνοιξα τη σακούλα, ήθελα να δώσω ένα τελευταίο χάδι που δίνει ο γονιός στο παιδί του. Έπιασα το κάθε ένα κομματάκι ως το τελευταίο χάδι. Και αναγνώρισα ένα πολύ συγκεκριμένο οστό. Μετά από καιρό που διάβασα την ιατροδικαστική δεν αναφερόταν πουθενά, δεν πίστευα ότι μπορεί να έχουν κάνει ακόμα κι εκεί παρανομίες και παρατυπίες. Δεν είμαστε καν σίγουροι για το τι έχουμε θάψει. Θα έσκαβα με τα χέρια μου για να βγάλω τα οστά του παιδιού μου από τον τάφο. Ο Μητσοτάκης, ο Καραμανλής και ο Τριαντόπουλος είναι ό,τι πιο βρώμικο, απάνθρωπο και χειρότερα έχει υπάρξει στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να τους δω ούτε στα δυο μέτρα».

Η Μαρία Καρυστιανού είπε ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω… «Εγώ έχω υποσχεθεί ότι ο αγώνας μου θα πάει μέχρι τέλους. Αυτό ορκίστηκα στο μνήμα της κόρης μου. Είπαν ότι έχασα την επιμέλεια της κόρης μου. Θεώρησα ότι ρίχνουν σκιά στη μνήμη της. Αυτό με πλήγωσε και θα κινηθώ νομικά, απλά το θεωρώ δευτερευούσης σημασίας».

 «Δεν μπορώ να διαχειριστώ ότι έχει φύγει η Μάρθη. Δεν ανοίγω την ντουλάπα της για να μη φύγει το άρωμά της. Μου λείπει τόσο πολύ. Οτιδήποτε την αφορά με πληγώνει και με παγώνει».